Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпӗ вӑл вӑхӑтра ҫавӑнта саркайӑксем тытаттӑм.
Где я в то время ловил щеглов и разных птичек.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

Раксем ҫав вӑхӑтра пӗртте пӑшӑлтатман иккен.
А раки в это время совсем не шептались.

Раксем мӗн ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 109-111 с.

Анчах ҫав вӑхӑтра арлан вуникӗ сантиметр ҫӳлелле сикрӗ те, чӳлмек хӗрринчен сиксе каҫса ҫӗре ӳкрӗ.
Но в это время землеройка подпрыгнула на двенадцать сантиметров в высоту, перепрыгнула через край банки и очутилась на земле.

Арлан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 104-105 с.

Нимӗн те калаймастӑп: вӑл тӗк ӳхӗ малтан ҫунатне сарма тӑнӑ вӑхӑтра Хӑта ун хӳринчен туртса кӑларнӑ тӗк пулнӑ-и, е вӗҫен кайӑксем ӳххе туланӑ, Хӑта вӗсене пулӑшнӑ чухне турта-турта кӑларнӑ тӗк-и?
И ничего не могу сказать, тот ли это пух у него остался, который взял он, когда филин на крыло становился, или же птицы доконали филина и Сват помогал им в расправе со злодеем.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Ҫав вӑхӑтра ман хӑта, ӳхӗ ҫапӑ купи айӗнчен тухса тахҫанах ӗнтӗ чӑрӑш айне чупса кӗнине пӗлмесӗр, ҫаплах вӗрсе ҫӳресе, купа айне чавса кӗме хӑтланать.
В это время Сват, не понимая, что филин давно уже выскочил из-под кучи и прошмыгнул под ёлку, всё там орал и копался под кучей.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Ҫапӑ купи айӗнчен тухса, ӳхӗ сехри хӑпнипе ҫывӑхри чӑрӑш патне пӗшкӗнсе чупса каҫнӑ вӑхӑтра пӗр ула курак кӑна пурччӗ.
Единственная ворона была, пролетала, когда филин, согнувшись, в ужасе перебегал из-под кучи под ближайшую елку.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

— Шыв чакнӑ вӑхӑтра пӗрре ҫапла пулчӗ: пӑхатӑп, пӑши икӗ пӑрушӗпе ишсе килет.
— Раз было, по убылой воде, вижу, лосиха плывет с двумя лосятками.

Пӑшисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 85–87 с.

Пӗрре каҫхине эпир вут хурса ӑшӑнса лараттӑмӑр, ҫав вӑхӑтра пирӗн пата ҫывӑхри ялтан пӗр асатте пырса, пире пӑшисем ҫинчен сунарҫӑсен тӗрлӗ юмах-халапӗсене каласа пама тытӑнчӗ.
Как-то вечером к нашему костру пришел дед из ближайшей деревни и стал нам рассказывать о лосях разные охотничьи истории.

Акӑ пӗрре, ӑна ӳкерсе илес тесе, эпир ун хыҫҫӑн сыхласа ҫӳренӗ вӑхӑтра, пӗр старик пычӗ, пирӗн ҫине пӑхса кулчӗ те калать: — Эх, эсир, ачасем, кайӑка пӗлместӗр! — тет.
Вот однажды, когда мы за ней охотились безуспешно с фотоаппаратом, пришёл один старичок, засмеялся, глядя на нас, и говорит: — Эх вы, мальчики, птичку не понимаете!

Пӑрчкан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 81–84 с.

Ҫыруҫӑ-кайӑка манӑн вӑл ӗҫленӗ вӑхӑтра фотоаппаратпа ӳкерес килчӗ, анчах нимӗнле те май тухмарӗ.
Очень мне хотелось снять аппаратом птичку-писателя за её работой, но не удалось.

Ҫав, яланах савӑнӑҫлӑ, яланах ӗҫлӗ кайӑк ҫине шыв хӗрринчи хӑйӑрлӑ тӗме ҫинчен юр кайма пуҫланӑ вӑхӑтра пӑхса тӑма тата интереслӗрех пулчӗ.
Ещё забавнее было глядеть на птичку эту, всегда весёлую, всегда дельную, когда снег с песчаного яра над рекой стал сползать.

Мулкач хӑранӑ, ҫав вӑхӑтра ун куҫӗ умӗнче тепӗр турат, виҫҫӗмӗш турат хускалать, усӑнтарса антарнӑ юр купинчен хӑтӑлса, чӑрӑш тӑрри сиксе хӑпарать.
Зайцу страшно, а тут на глазах его другая, третья ветка шевельнулась и, освобождённая от снега, подпрыгнула.

Хӗрӳ сехет // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 72–73 с.

Сивӗ вӑхӑтра эпир хамӑр пӳрте икӗ керосинкӑпа ӑшӑтса пурӑнтӑмӑр, ҫывӑрма пит ӑшӑччӗ.
Когда было холодно, мы согревали изнутри свой домик двумя керосинками, и спать было очень тепло.

Кустӑрмасем ҫинчи пӳрт // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 69–71 с.

Ҫуллахи вӑхӑтра пурӑнмашкӑн эпир тахҫантанпах ӗнтӗ ҫав Домна Ивановна патне ҫӳретпӗр, ҫавӑнпа та ӗнтӗ эпӗ ӑна хамӑн сунарҫӑ чӗлхине пит те лайӑх вӗрентрӗм, хамӑн тытса килнӗ вӗҫен кайӑксене пӑхма хӑнӑхтартӑм.
Мы на летнее житье издавна уж ездим к этой Домне Ивановне, и я так приучил ее к своему охотничьему языку, к охотничьим своим птицам.

Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.

Хӗллехи вӑхӑтра, ҫулла хатӗрленӗ апат ҫумне — шурҫырлипе кӗтмел ҫырли ҫумне — кӑшт сӗлӗ хушатӑн.
Зимой к корму, запасенному летом — клюква, брусника, — прибавляешь немного овса.

Малтанхи вӑхӑтра ӑсан чӗппине шӑнтасран сыхланма кирлӗ тесе шутлатӑп эпӗ — вӑл вӑхӑтра вӗсем ытла та шӑнаҫҫӗ, хавшак пулаҫҫӗ.
Самое главное, я считаю, на первых порах — надо бояться застудить тетеревенка: они в это время очень зябкие и квелые.

Вьюшка пӗр чакак еннелле ҫаврӑнчӗ, ҫав вӑхӑтра тепӗр чакакӗ ҫӑварӗпе — кап! хыпрӗ те шӑмма йӑтса кайрӗ.
Когда же Вьюшка повернула голову к одной — хвать! другая сорока с другой стороны хвать! — и унесла косточку.

Ҫӑмӑлттай // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 57–61 с.

Ҫав вӑхӑтра сасартӑк таҫтан чакаксем вӗҫсе тухрӗҫ: сикрӗҫ, сикрӗҫ те — тӳрех йытӑ сӑмси патне ҫитрӗҫ.
Тогда, откуда ни возьмись, сороки: скок, скок! — и к самому носу собаки.

Кӑвакал чӗппи ҫавӑн пек тапаҫланнӑ вӑхӑтра, пирӗн кимӗ ун патнех ҫитсе тӑчӗ, эпӗ алӑсене ун еннелле тӑсрӑм…
В одну из таких попыток наша лодочка поравнялась с ним, я протянул руку…

Шӑркалчӑ чӗпписем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 55–57 с.

Ҫав вӑхӑтра вара эпӗ тин ҫакна асӑрхарӑм: ман ҫине ҫил йывӑҫ кӗрпи вӗҫтерсе килет, вӗсем ҫиле май ӳкеҫҫӗ иккен.
Тогда я заметил, что ветер несет на меня опилки и они тут же ложатся дорожкой в направлении ветра.

Кӑсӑясем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 53–55 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика