Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Карчӑкпа иксӗмӗре юлашкинчен лайӑх пурнӑҫпа пурӑнса курсан начар марччӗ, — терӗ старик, унтан обком секретарӗпе тӗл пулма тӳр килнӗ телейлӗ саманта вӗҫертес мар тесе, ҫине тӑрсах ыйтрӗ:

— Не худо бы нам со старухой хорошей жизнью пожить напоследок, — сказал старик и, словно не желая упускать счастливый случай, сведший его с секретарем обкома, настойчиво попросил:

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сире путевкӑ илсе пама колхоз вӑй ҫитереймерӗ-и вара? — ыйтрӗ палламан ҫын, сӗтел патнерех ларчӗ те блокночӗ ҫине темскер ҫырчӗ.

— Что ж, разве колхозу не под силу было купить вам путевку? — присаживаясь к столу и записывая что-то в блокнот, поинтересовался незнакомец в бурках.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Урӑрсене мӗн пулнӑ тата сирӗнне? — ыйтрӗ Константин.

— А что у вас с ногами? — спросил Константин.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ватӑлнӑ пулсан вара мӗн? — ыйтрӗ Мажаров.

— Что это значит? — спросил Мажаров.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вутта кайма мӗншӗн лаша паман-ха сире? — ыйтрӗ буркӑ тӑхӑннӑ ҫын, вӗсене пулӑшман ҫынсене айӑпласси е каҫарасси хӑйӗнчен килнӗ пек тӗксӗмленсе.

— А почему вам лошадь не дали съездить за дровами? — спросил незнакомец в бурках и нахмурился, словно от него зависело наказать или простить тех, кто не помог этим людям.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вилсе кайман-и эсӗ кунта? — ыйтрӗ хӗрарӑм, пӳртре ҫӑмӑллӑн, нимрен те такӑнмасӑр утса.

Живой ты еще тут? — спросила женщина, легко и свободно двигаясь в привычной обстановке избы.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсир хӑвӑр кунтисем-и? — ыйтрӗ палламан ҫын, юнашар утса пырса.

— Вы сами-то здешний? — спросил прохожий, продолжая идти рядом.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Секрет мар пулсан, ҫакна пӗлес килет-ха: лартнӑ задачӑсене малашне мӗнле пурнӑҫласа пымалла-ха ман? — ыйтрӗ Лузгин тӳрех, кирек мӗнле пулсан та уҫӑмлӑ ответ илме тӑрӑшса, пукан хыҫӗ ҫине кӑлт тайӑнса ларса.

— Если, конечно, не секрет, то я бы хотел знать, как я должен дальше выполнять поставленные задачи? — пытаясь идти напролом и добиться ясности во что бы то ни стало, спросил Лузгин и решительно откинулся на спинку стула.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пирӗн элек-телекре тата нумай чакаланмалла-и-ха сирӗн? — ыйтрӗ Лузгин, ҫавнашкал лайӑх мар ӗҫсемпе лармалла пулнишӗн Мажарова хӗрхеннӗ пек.

— И долю вам еще копаться в наших кляузах? — сочувственно осведомился Лузгин, как бы сожалея, что Мажарову приходится заниматься столь неблаговидными делами.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, мӗнле пыраҫҫӗ-ха сирӗн ӗҫсем? — ыйтрӗ Лузгин, халлӗхе ҫак палламан ревизорпа хӑйне мӗнле тытмаллине пӗлмесӗр.

— Ну и как проходят ваши мероприятия? — спросил он, еще не зная, как себя держать с этим незнакомым ревизором.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн пӑрикмахерскинчи пек шӑршӑ кӗрет сан? — ыйтрӗ Лузгин, кӗрӗкне Нюшкӑ алли ҫине хывса пӑрахса, сӑмсине нӑш-нӑш туртса.

— Чего это у тебя пахнет, как в парикмахерской? — сбрасывая на руки Нюшки полушубок и поводя носом, спросил Лузгин.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑртак самайлантӑн та, тӳрех еркӗнӳ патне чун туртрӗ-и? — малти пӳлӗм алӑкӗ патне тӑрса, аллисене пӗҫҫисем ҫине хурса, ыйтрӗ Серафимӑ.

— Отлегло чуть — и сразу к полюбовнице потянуло? — становясь у порога горенки и кладя руки на бедра, не отступала Серафима.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗншӗн Пелагеюшкӑна та тӳрех илсе килмерӗн? — хуллен ыйтрӗ вӑл, пиччӗшӗн хулпуҫҫийӗ ҫумне пуҫӗпе тӗршӗнсе.

— Что ж Пелагеюшку-то сразу не захватил? — прислонясь головой к плечу брата, тихо спросила она.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, мӗн унта пирӗн ҫынсем, час-и? — ыйтрӗ Аниҫҫе тӳсӗмсӗррӗн.

— Ну что паши, скоро они там? — нетерпеливо спросила Анисья.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе каллех ӗҫне пӑрахрӗ, хӗрӗ сӑвӑ каланине тимлесе те пусӑрӑнкӑллӑ итлерӗ, Аленкӑ каласа пӗтерсен, ун ҫине пӑхса ырӑ кӑмӑллӑн йӑл кулчӗ те ыйтрӗ:

Анисья снова перестала стряпать, слушала дочь сосредоточенно и серьезно, а когда Аленка кончила декламировать, благодарно улыбнулась ей и спросила:

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, эсӗ мӗн вара? — ыйтрӗ Аниҫҫе, вӑхӑтлӑха ӗҫне пӑрахсах — кунпа вӑл хӗрне те, хӑйне те ытларах савӑнтарасшӑн пулчӗ.

— Ну и что же ты? — продлевая и свое и дочерино удовольствие, живо подхватила Анисья, даже оставив на время стряпню.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗншӗн лартса пачӗ-ха вӑл сана? — ыйтрӗ Аниҫҫе, хӗрелсе кайнӑ хӗрне таса куҫӗнчен пӑхса.

— Это за что же она тебе? — спросила Анисья, глядя на зардевшееся, с лучистыми глазами лицо дочери.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Иннокентий Павлович ыйтрӗ вӗт-ха мана сире пулӑшма!..

— Но меня же попросил помочь вам Иннокентий Павлович!..

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кам ыйтрӗ сире мана хӳтӗлеме?

— Кто вас просил защищать меня?

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн шарламастӑн эсӗ, хӗрӗм, э? — кӑмӑлсӑррӑн ыйтрӗ Корней, Ксени патне пырса.

— Ты что же молчала, дочка, а? — подходя к Ксении, недовольно спросил Корней.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней