Корпус чувашского языка

Яманак кӳллинчен хаяр ҫумӑр тухма пултарсан ман кӗсре хӳринчен мӗншӗн тӑман ан тухтӑр?»

Ежели из озера вихрь может получиться, почему из хвоста моей кобылы пурга не может задуть.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫуран утрӑм ҫумӑр та ай ҫунӑран, Эп юрларӑм ӑшӑм ҫуннӑран.

Из-за дождя домой пешком иду, В душе пожар — дай песню заведу.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каҫҫан пиччен пуҫӗ ҫине сивӗ ҫумӑр пӗрчисем ӳккелеҫҫӗ.

На голову Касьяна падают капли холодного дождя.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кунӗпех чӗреслетсе ҫумӑр ҫунӑ пулин те урисем унӑн шап-шурах.

Несмотря на то, что целый день, не переставая, сеял дождь, панчохи у него белы, как снег.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑхӑчӗ ҫавнашкал»), чӑваш йӑлипе, Кушил мучи ӑҫта кайнине, ӑҫтан килнине, ҫул ҫинче хӑш кун мӗнле ҫанталӑк пулнине, хӑш яла ҫитсен ҫумӑр ҫума чарӑннисене ыйтса пӗлчӗ.

Время такое — неспокойное, — объяснил он старику, смотревшему на него с едва скрытой усмешкой, потом долго расспрашивал его о том, что видел в своих странствиях, где какая погода, где дожди, где засуха.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗчӗк, хыткан карчӑкӗ кӑшкӑрнипе мар, хуллен ҫӑвар уҫнипех Хушаҫҫӗ Петерӗ шыв кайса ӑснӑ, вут ҫурса кӗнӗ, ҫумӑр витӗрех выльӑхне шырама тухса лӗпӗстетнӗ.

Стоило сухопарой маленькой Херхи раскрыть рот, — не то чтобы крикнуть, — как Петр Велят тут же послушно брался за ведра и семенил к колодцу, колол дрова или в осеннюю дождливую слякоть безропотно тащился по грязи в поисках своей скотины.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ярилене ҫапса пӑрахнӑ каҫ ҫунӑ кӑҫалхи пӗрремӗш ҫумӑр ҫӗре ним чухлӗ те ислетеймен.

Единственный за все лето дождь, пролившийся в ночь убийства Яриле, не промочил землю и на вершок.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫумӑр чарӑннӑ.

Дождь перестал.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сивӗ ҫумӑр айӗнче шапарса ларнӑ автан пек шӗвӗрӗлсе, начарланса кайнӑскер, вӑл урапа пуҫне хутланса выртнӑ та йӑшӑл та тумасть.

Нахохлившись как петух, исхудавший, Яриле забился в передок телеги и не шевелился.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫумӑр тумламӗсем Яриле старикӗн енси ҫине ӳкеҫҫӗ, мӑйӗ тӑрӑх юхса анса хӗвне кӗреҫҫӗ.

Капли дождя падали на затылок старику Яриле, стекали по шее за пазуху.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лӑпсӑр-лӑпсӑр ҫумӑр ҫӑвать.

Лил дождь.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тусан пӗлӗче чиркӳ ҫӳллӗшне ҫӗкленсе ҫумӑр пӗлӗчӗ пек чӑмӑртаннӑ та аякранах хуп-хуран курӑнса тӑрать.

Пыльное облако поднимается выше церкви и издали кажется черной дождевой тучей.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Тырӑ пулма пӑрахсан, ҫумӑр ҫумасан ютран ҫӗр вӑрласа килеҫҫӗ.

— Когда земля перестает родить, с чужой стороны землю воруют.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫумӑр ҫумасть.

Дождя, мол, нет как нет.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Кӑҫал тырӑ пуласса шанма хӗнтерех ҫав, ҫумӑр ҫусан та каяраха юлчӗ ӗнтӗ», — тӳрре тухма хӑтланчӗ Някуҫ мучи.

— Да, на урожай нынче не приходится надеяться, зряшная надежда, даже если и пойдет дождь, поздно уж — сгорели хлеба, — попытался Нягусь вернугь разговор в прежнее русло.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫумӑр ҫумарӗ-ҫке?»

— А дождя отчего же нет?

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫумӑр ҫумасть…»

Дождя нет и нет…

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Нӳрӗ шӑрш та ҫапрӗ, анчах ҫумӑр пур пӗрех ҫумарӗ, ҫил лӑскама чарӑнмарӗ.

В воздухе пахло сыростью, но желанный дождь так и не пролился, а ветер-суховей задул с еще большей силой.

Чӳк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫумӑр пулатех пулмалла-ха, сала кайӑксем выляма тытӑнчӗҫ», — теҫҫӗ ҫынсем пӗрне-пӗри тӗл пулсан савӑнса.

— Быть дождю, — обрадовались люди, — вон как воробьи развеселились…

Чӳк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫапла пултӑрччӗ, ачамсем, ҫӳлти пӗлӗт уҫӑлтӑрччӗ, ҫӗре ҫумӑр шӳтертӗрччӗ.

Дай-то бог, чтоб открылось небо да пролило дождь на землю.

Чӳк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.