Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӑл кил хуҫисемпе тепӗр хут сыв пуллашрӗ, хӗр ачана чуп турӗ те вокзала ҫул тытрӗ…Потом он еще раз попрощался с хозяевами, поцеловал девочку и ушел.
Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.
Арҫын хӗрарӑма асӑрхануллӑн — ҫав вӑхӑтра сывлама та хӑраса тӑтӑм, — шутсӑр асӑрхануллӑн пуҫӗнчен тытрӗ те тутинчен ҫепӗҫҫӗн-ҫепӗҫҫӗн чуп турӗ.Мужчина взял голову женщины— осторожно, так осторожно, что я боялся дохнуть, и поцеловал в губы.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.
Вӑл пӗр сыпкӑм турӗ; сигара чӗртрӗ, хӑйне пусахласах кулса ячӗ.
VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.
Вӑл Режи урисене хуллен ҫеҫ чуп турӗ те урама тухрӗ; чунӗнче — ҫыхса хунӑ кӑшкӑрӑвӗ…Битт-Бой тихо поцеловал ноги Режи и вышел, со скрученным в душе воплем, на улицу.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.
Вӑл шӑпланчӗ, — кӑмӑл-туйӑмӗпе те, ӳчӗпе те, — чарӑнчӗ те куҫӗсенчен вӑйпах хӑйпӑтса сирнӗ пӗчӗк алӑсене чуп турӗ.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.
Эпӗ санран пӗр утӑм та хӑпмастӑп, — Гнор хӗре куҫ харшинчен чуп турӗ; вӗсем йӗпе, кӑмӑллӑ тата тӑварлӑ.Я не отойду от тебя на шаг, — Гнор поцеловал ресницы девушки; они были мокрые, милые и соленые.
VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Гнор хӗре йӑтса ҫӳле-ҫӳле ҫӗклерӗ, хыттӑн пӑчӑртаса куҫӗсенчен тата тутинчен чуп турӗ; Карменӑн ҫинҫе, вӑйлӑ аллисем Гнор пуҫне ыталанӑ, хӗр Гнора хӑйӗн хура куҫӗсемпе ачашшӑн, шӑтарасла пӑхса сӑнать.
VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Шавлӑ вилӗмпе пӗтме тӗв турӗ те — ҫывхаракан ушкӑнра пуринчен те нумайрах шакӑртма ҫакса тултарнӑ шур сухала куҫӗсемпе шыраса тупрӗ.Решив умереть шумно, он быстро отыскал глазами наиболее почтенного, увешанного погремушками старика.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Тумлансан ҫак ҫын мана алӑран тытрӗ те… ҫамкаран чуп турӗ, унтан — Кента.Тогда этот человек взял меня за руку и поцеловал, а потом Кента.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
— Ҫил татки?! — Аллигу вӑранма кӑмӑл турӗ те — тепӗр хут ыйха путнӑ май ҫирӗппӗн каласа хучӗ.— Бриз! — Аллигу удостоил проснуться и, засыпая, снова сказал:
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Вӑл виҫӗ карамболь турӗ, Энниок шарне тепӗр енчи кӗтесе ӑсатрӗ те Энниока вырӑн пачӗ.Он сделал три карамболя, отведя шар противника в противоположный угол, и уступил место Энниоку.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Гелли тытӑнкӑллӑн тав турӗ, анчах шӑппӑн та лӑпкӑн; сиес тата мӗн те пулин ӗҫес килнине хирӗҫленине пӗр чӗптӗм те кӑтартмарӗ.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
«Тӑватӑ ҫул каялла вилсе выртман тӑк эпӗ сире хамӑн аннепе паллаштараттӑм», — Гелли чутах ҫапла каласа хуратчӗ, анчах чӗлхине ҫыртса ӗлкӗрчӗ; хӑйӗншӗн хаклӑ ҫын сӑнарне «амапа» танлаштарнӑ вӗчӗллӗ ярлӑкран ҫӑлса хӑварнӑшӑн ӑраскалне тав турӗ.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Ҫынсене (хӗрарӑмсене вара уйрӑмах) питӗ лайӑх пӗлсе ҫитнӗ тесе пӗтӗмлетсе — Нок хӗремесленсе кайрӗ, ҫиелтен — ҫынсемпе пӗрлех юлма, ӑшӗнче вара вӗсемпе пӗрлешсе каймасӑр пурӑнма шак хучӗ, ҫапла, чӗрине яланлӑхах шарламасӑр тӑма хушса, юлашки кунӗсене ҫӗр ҫинчи мӗн пур харамлӑха пӗлекен ӑсчахӑн ҫӗкленӳллӗ салхулӑхӗпе кӗтсе илме тупа турӗ.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Нок чӑтӑмлӑ пулма тӗв турӗ.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Полладиу шкипер, комплимент ӑсти, хӗр пахалӑхӗсене сасӑпах мухтама пикенчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн чиперкке палӑрмаллах хӑюлланчӗ, шкипер ҫине мӑйӑр пек хуп-хура, эрнери чӑх чӗппи пек айван пӗр куҫӗпе пӑхса илме кӑмӑл турӗ.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Хӑй хисеплекен ҫыннӑн килӗшӳсӗр ӗҫне курнӑран вӑл самантлӑха салхуланчӗ, анчах вӑхӑтсӑр айӑплавран сыхланма тӗв турӗ те — Варнава малалла мӗн тӑвасса кӗтрӗ.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.
— Пистолетпа унӑн кукамӑшӗ пекех паллӑ, — ешчӗке ҫепӗҫҫӗн чуп турӗ Сигби.— Ясно, как пистолет и его бабушка, — проговорил он, нежно целуя ящик.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.
Чик! турӗ — япӑх патрон, мӗскӗн.
Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.
Мӑн кӑмӑллӑнрах, куларах пӑхакан куҫ харшисем ҫеҫ кӑштах ҫӗкленсе туртӑнчӗҫ: унӑн аллине арҫын чуп турӗ.Только слегка поднялись брови над снисходительно улыбнувшимися глазами: руку поцеловал мужчина.
VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.