Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пӳртре (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шерккей енчен енне пӑхкаларӗ: пӳртре ытлашши ҫын ҫук.

Шерккей посмотрел по сторонам: нет ли кого лишнего в доме?

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре тӗттӗм, пӗр-пӗрин кӗлетки кӑна палӑрать, хутран-ситрен куҫ йӑлтӑртатнине уйӑрса илме пулать.

В избе стало совсем темно, и видны только силуэты матери и дочери, в темноте изредка поблескивают возбужденные глаза.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килне ҫитнӗ ҫӗре пӳртре амӑшӗ хӑй кӑначчӗ.

Когда она вошла в дом, там была одна мать, она отдыхала.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ вӑл хӑйне тинех ҫӗнӗ пӳртре пурӑнассӑн туять.

Ему уже кажется, что он живет в новом доме.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн ачаран хыткан та йӗркесӗртерех ӳснӗскер, хӑйне кун курмалӑх чеелӗхне ҫитернӗ-ха вӑл: малтан тӗлӗк тупсӑмӗсене чухласа, каярахпа вӗрӳ-суру такмакӗсене тӗшмӗрткеленипе, тӗпчесе-пӗлсех кайман кӳршӗ-аршӑ хушшинче хӑйне кура чапа тухнӑ та, халь те пулин ҫавӑнпа славни тӑранкаласа, Анаткасри пӗчӗк пӳртре пӗр-пӗччен пурӑнать.

С детства худощавая и невзрачная, она тем не менее сумела обеспечить себе жизнь: сначала разгадывала сны, потом стала читать волшебные заклинания и наговоры, а вскоре стала пользоваться авторитетом среди деревенских суеверных кумушек, и теперь поживает себе славно в небольшом домике на Нижней улице.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӑл ҫаплах ӗнтӗ, — ҫӑмламас ӗнсине кӑтӑр-катӑр хыҫкаларӗ вӑл; унтан, пуҫне кӑшт ҫӗклетсе, ачисем еннелле ҫаврӑнчӗ, — эсӗр халь унта-кунта хӗвӗшсе ан ҫӳрӗр, пӳртре тӗкех ларӑр, тухса ҫӳреме юрамасть.

— Да, это уж точно, — он поскреб лохматый затылок, приказал детям: — Вы тут не очень-то мельтешите, идите вон лучше в дом, а на улицу выходить нельзя.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре тӗттӗм.

Помоги переводом

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫу кунӗнче пӗчӗк йывӑҫ пӳртре ӗмӗтсӗр хӑнтӑласене тӑрантса ҫитереймӗн, уҫӑ сывлӑшра пурӑнас килет, хӗлле тесен, пур енчен те тӑм сӗрсе, йывӑҫ пӳртрех ирӗкленсе пурӑнатӑп, — терӗ Пикмӑрса.

— Да не больно охота в жару-то в тесной деревянной избенке клопов кормить, то ли дело на свежем воздухе жить, а зимой уж куда ни шло, — ответствовал Бикмурза.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав виҫӗ куна ял халӑхӗ урамра ирттерет, хӗвел анса тӗттӗм пулсан тин ҫынсем пӳрте кӗреҫҫӗ; алӑк урлӑ каҫайман ваттисемпе сӑпка ачисем ҫеҫ пӳртре юлма пултараҫҫӗ.

Все три праздничных дня люди проводят на улице, только после захода солнце идут в дом, не выходят на улицу только дряхлые старики да грудные младенцы — они не в состоянии переступить порог дома.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре таса, ҫутӑ.

В доме было просторно, светло.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑлӑх Тухтар ял ҫумӗнчи сӑрт ҫамкинче, «Ӑҫтиҫук» текен хӑрах енлӗ урамра, мунчаран хӑртакласа лартнӑ пӗчӗк пӳртре пурӑнать.

Деревенский сирота Тухтар жил на улице-односторонке, что прилепилась к косогору возле деревни и носила название Бедняцкая, домик его был собран из старой бани и казался игрушечным.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре хӗрхӗрарӑм ӳлесе йӗме тытӑнчӗ.

Женщины заплакали в голос, запричитали.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Халӗ ӑшӑ пӳрте кӗрсе кӑмака ҫине, е хура пӳртре пулат ҫинче те пулин ҫеҫ выртатчӗ», — тесе шухӑшлатӑп эпӗ, пӗр урине тепринчен аран-аран ирттерсе.

«Теперь бы теплую русскую печь или хотя бы полати в курной избе, но только в закрытом помещении», — мечтал я, с трудом передвигая ноги.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Пӳртре тӑватӑ ҫын пур, вӗсем васкасах пӳртри япаласене пуҫтарма тытӑнчӗҫ: винтовкисем кӗтесре козла ҫинче тӑраҫҫӗ.

В помещении было четыре человека, они наскоро прибирали комнату, винтовки в козлах стояли в углу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Пӳртре кам та пулин ҫук-ши тесе, вӑл йӗри-тавралла пӑхса илчӗ.

Осмотрелся, нет ли кого в помещении.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Уҫса пӑрахнӑ кантӑкран пӳртре ҫатма шӑхӑрса чашкӑрни илтӗнет, ҫатми ҫинче паян ҫеҫ тытнӑ камбала пулӑ ӑшаланать.

В отворенное окно несется писк и шипение сковороды, на которой жарится одна из пойманных сегодня камбал.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ун чухне вара вӑл хайхи Пульчиха ӑҫта иккенне хӑех пӗлӗ; ҫав киревсӗр карчӑк ҫӗрле, тӑватӑ уран упаленсе, епле кантӑк умне пырса тӑнине, пӳртре мӗн тӑваҫҫӗ-ха, тесе кантӑкран кармашса пӑхнине курӗ.

Вот тогда и узнает, где эта самая Пульчиха, как она, подлая, ночью притащится на четвереньках под окно и станет смотреть, что там делают.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Картишӗнче те, таврара та шӑпахчӗ; ял ыйха путнӑ, хыҫалти пӳртре те тарҫӑсемпе прислугӑсен сасси шӑпланчӗ.

На дворе и кругом было тихо; селение засыпало, в людской тоже смолк говор работников и прислуги.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Пӳртре чухне ача, хӑй тавралӑхӗнчи пушӑ вырӑнсене туйса, ирӗккӗнех ҫӳреме хӑнӑхнӑ.

В комнатах мальчик привык двигаться свободно, чувствуя вокруг себя пустоту.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫав вӑхӑтра шӑпах тулта ҫутӑ, пӳртре тӗттӗмленсе пыратчӗ.

На дворе было еще достаточно светло, но в комнате уже стемнело.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней