Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ывӑлне (тĕпĕ: ывӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калаҫасса вара хальхинче ывӑлне шанмарӗ, хӑй сӑмах пӗтерме пулчӗ.

Правда, на сей раз он решил не доверяться сыну, а обстряпать это дело самому.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Епле апла, — терӗ вӑл ывӑлне, — чӗлхӳ тӳрмен пулчӗ пуль, ҫынпа калаҫма сӑмах та, ӑс та ҫитерейместӗн», — терӗ.

«Как же так, — зло выговорил он сыну, — иль язык у тебя неуклюжий, что не можешь ни с человеком поговорить, ни башкой помыслить?»

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк папайсем халь те, ав, Хура Палля ывӑлне, Кӗҫтенюка, кураймасӑр тӑраҫҫӗ.

Не зря они, Кандюки-то, ненавидят до сих пор сына Палли — Кестенюка.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Эпӗ сан аҫӑна лаша вӑрлама вӗрентетӗп», — тесе каларӗ, тет, вара ун ывӑлне.

И сказал сыну: «Я твоего отца конокрадскому ремеслу обучаю».

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чуп хӑвӑртрах, Тухтара чӗн, тимӗрҫе кайса килмелле, — хушрӗ кӗҫӗн ывӑлне.

— А ну вставай, за Тухтаром пойдешь, к кузнецу нынче сходить надобно! — приказал младшему сыну.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсенчен иккӗшне — нимӗҫ-старикпе унӑн ывӑлне вӑл палланӑ, анчах виҫҫӗмӗшне, хӑрах алӑллине пӗрремӗш хут курнӑ.

Двоих она знала — старика-немца с сыном, а третьего, однорукого, видела первый раз.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Нямаҫ йыхрава хӑех пырса кайӗ, — терӗ кил хуҫи, сӑмах мӗн пирки пынине ывӑлне кӗскен кӑна ӑнлантарса.

— Вот Нямась к вам с приглашением и приедет, — кивнул на сына хозяин, коротко объяснив ему, о чем идет речь.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс, мӗскер, мӗскер васкамасӑр ҫӳретӗн ҫак? — хӑтӑрса илчӗ вӑл ывӑлне.

— Ты чего это, чего прогуливаешься, как на улахе? — сердито выговорил он.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эсӗ мӗнле шутлатӑн? — терӗ Чернобровкин капитан хӑйӗн ывӑлне.

Как думаешь? — спросил капитан Чернобровкин сына.

Зоопаркра тӗл пулни // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Ачисене пурин ҫине те вӑл ачашлӑн хӗрес хурса тухрӗ, ывӑлӗ хӑйӗн йӑлипе, чуптӑвас тесе ашшӗн аллине тытсан, ашшӗ ывӑлӗн аллине пӗр самантлӑха ҫемҫен тытса тӑчӗ, хуллен чӑмӑртарӗ, ывӑлне кӑмӑллӑн куҫран пӑхрӗ те, вара, савӑннӑ пек, лӑпкӑн: — Ҫамрӑк килхуҫи, — терӗ.

Он ласково перекрестил всех детей, мягко удержал на мгновение руку сына, когда тот по привычке взял его руку, чтоб поднести к губам, тихо сжал, приветливо заглянул сыну в глаза и проговорил спокойно, точно любуясь: — Молодой хозяин.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ну, ӗнтӗ мӗн тесен те, — терӗ амӑшӗ ывӑлне, — малтан аҫу пек хӑвӑн ӗҫне туса ҫитер, курса пӗтер, кил-йышлӑ пул.

— Ну, пожалуйста, — обратилась мать к сыну, — сначала дело свое сделай, как папа, курс кончи, обзаведись семьей.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Амӑшӗ, сӗтел ҫине чавсаланчӗ те савӑнсах ывӑлне итлесе ларчӗ.

Мать с наслаждением слушала сына, облокотившись на стол.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ӑслӑ ача, — хирӗҫ тавӑрчӗ ашшӗ, унтан хӑй ывӑлне ҫамкинчен чуптуса илчӗ.

— Умница, — ответил отец и поцеловал сына в лоб.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пулса иртнӗ ӗҫсем ҫине сӑмах куҫсан генерал тӳссе тӑраймарӗ, арӑмӗ ывӑлне тӗрӗс мар пӑхса ӳстерни ҫинчен каласа пачӗ.

Когда разговор коснулся текущих событий, генерал не утерпел, чтобы не пожаловаться на жену за неправильное воспитание сына.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ывӑлне калаҫма чарас тесе, вӑл, тем пекех тӑрӑшать, анчах лешӗ ӑна хӑвӑрт пӳле-пӳле хурать.

Все ее попытки остановить сына были бесполезны, он быстро перебивал ее:

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ӗҫ тата, киревсӗрскер, е эпӗ санӑн ирсӗр пуҫна стена ҫумне ҫапса салатӑп! — урса кайнӑ пек кӑшкӑрса ячӗ ашшӗ ывӑлне мундир ҫухинчен ярса тытса.

— Пей, негодяй, или я расшибу твою мерзкую башку об стену! — закричал неистово отец, схватив сына за воротник мундира.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Амӑшӗ те чӗнмерӗ, вӑл хӑйӗн малтанхи ҫапӑҫурах ҫирӗп тӑрайман ывӑлне тахҫанччен ачашласа ларчӗ.

Мать тоже замолчала и только продолжала ласкать своего не устоявшего в первом бою сына.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Амӑшӗ ним чӗнмесӗр ывӑлне пуҫӗнчен ачашлать.

Мать молча гладила голову сына.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑйӗн шухӑшӗсене пухса ывӑлне лӑпланмашкӑн вӑхӑт парса, вӑл ҫапла каларӗ:

Собравшись с мыслями и дав время успокоиться сыну, она сказала:

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вахнова гимназирен кӑларса ямалла тунӑ, Иванов ашшӗ-амӑшӗ ывӑлне хӑйсен ирӗкӗпе гимназирен илсе каймалла.

Вахнов исключался из гимназии, родителям Иванова предложено было добровольно взять его.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней