Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

лаши (тĕпĕ: лаша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватӑ лаши пӑвӑрлӑскер, Корней хӑй килтен тухса каяс умӗн пӗр ҫул малтанрах ярмӑрккӑра илнӗ кӗсре пекех.

Старый чалый был весь в ту матку, которую Корней за год до своего ухода привел с ярмонки.

IV // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Шыв урлӑ каҫсан, лаши ҫинчен ҫӑмӑллӑн та маттуррӑн сиксе анса, Андрей Васильевич шӑллӗне ыталаса илчӗ те ӑна сухаллӑ тутисенчен чуптурӗ.

Переехав речку и легко, по-молодецки соскочив с седла, Андрей Васильевич обнял брата, поцеловал его в заросшие щетиной губы.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анзор чӳречерен хӑйӗн сулхӑнта ыйхӑласа тӑракан лаши ҫине хурлӑхлӑн пӑхса илчӗ, унтан, ура ҫине тӑрса, ҫилленнипе кунчине саламатпа ҫапрӗ, сывпуллашрӗ те тухса кайрӗ.

Печальным взглядом Анзор посмотрел в окно на своего дремавшего в тени коня, затем встал, сердито ударил плеткой о голенище, попрощался и вышел.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лашине ӑна валли Сергей таҫтан тупнӑ, лаши ытла ҫӑмӑл пулнипе унпа утӑпа ҫӳреме те май пулман.

Коня ему где-то раздобыл Сергей, и это был такой резвый скакун, что ехать не нем шагом было невозможно.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл, унӑн савнийӗ, сӑмах тухса каларӗ, ҫынсене пӑтратса пӗтерчӗ, унтан лаши ҫине утланчӗ те тухса кайрӗ.

Этот ее любовник речугу закатил, набаламутил, а потом сел на коня да и уехал.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лаши хартлатать те ҫулӑн икӗ айккипе ҫӗлӗк пек курӑнса ларакан тӗмесем ҫине пӑха-пӑха илет.

Конь всхрапывал и косился на кусты, шапками торчавшие по обеим сторонам дороги.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн лаши пӗчӗк утӑмсемпе утса пынипе Андрей Васильевич, ҫӑмламас ҫӗлӗкпе ансӑр хулпуҫҫиллӗ бурка тӑхӑннӑскер, йӗнер ҫинче кӑшт сулкаланса ларса пынӑ.

Его конь шел мелкой иноходью, Андрей Васильевич, в косматой шапке и в бурке с острыми плечами, чуть-чуть покачивался в седле.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эх, Андрюха, Андрюха! — йывӑррӑн сывласа илчӗ те Ерофей Кузьмич, чикарккине пӑрахса, лаши патнелле утрӗ.

— Эх, Андрюха, Андрюха! — завздыхал Ерофей Кузьмич и, бросив цигарку, направился к лошади.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тилхепене арҫынла алла ярса тытса, Макариха начарланса кайнӑ лашана пушӑпа ҫурӑмӗ урлӑ чӑшлаттарса илчӗ те, лаши лава тӑвалла туртма пуҫласан, урисене вӑрӑммӑн пусса, урапипе юнашар утса кайрӗ.

По-мужски взяв в руки вожжи, она стегнула отощавшего коня кнутом поперек спины и, когда он тронул воз на взгорье, крупно зашагала рядом с телегой.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Артиллери лаши.

Артиллерийская лошадь.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей ун лаши патӗнчен айӑккалла сикрӗ.

Андрей отскочил подальше от его лошади.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шахтерсен мирлӗ лаши Лыска кисренсе тӑракан ҫак хаяр та килӗшӳсӗр вӑрҫӑ хирне мӗнле лекни те паллӑ мар.

Непонятно как попавший в это пространство, полное грома и суровой нелепицы войны.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Яша пиччен «лаши» йӑлӑнтармӑш пулнӑ.

Конь у дяди Яши был капризный.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Лукашка лаши патне таврӑнчӗ, Оленин та ун хыҫӗнчен кайрӗ.

Лукашка вернулся к лошади, и Оленин пошел за ним.

XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка лаши ҫинчен анчӗ те, ӑна казака тыттарса, Гурка патне кайрӗ.

Лукашка слез с лошади, кинул ее казаку и пошел к Гурке.

XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл ӑйӑр мар, «лаши» чипер тени ӑйӑр выльӑхшӑн уйрӑммӑнах мухтанине пӗлтерчӗ.

Что он сказал добра лошадь, а не конь, это означало особенную похвалу коню.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эх, лаши чипер те! — терӗ хорунжий.

— Эх, добра лошадь! — сказал хорунжий.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка лаши, те такӑнса, те курӑкпа тӑлланса, тапӑртатса илчӗ.

Под Лукашкой не то споткнулась, не то зацепилась за траву и заторопилась лошадь.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл тумланчӗ, пӑшалне пулькӑсемпе авӑрларӗ, Ванюшӗ мӗнле килчӗ апла йӗнерлекеленӗ лаши ҫине сиксе утланчӗ те станицӑран тухнӑ чух казаксене хуса ҫитрӗ.

Он оделся, зарядил пулями ружье, вскочил на кое-как оседланную Ванюшей лошадь и догнал казаков на выезде из станицы.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пуринчен те малта хӑйӗн сарлака кабардин лаши ҫинче Лукашка пырать.

Впереди всех на своем широком кабардинце ехал Лукашка.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней