Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тинех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тухтар йывӑҫ кӗреҫепе юр ывӑтса ҫул хыврӗ, алӑкӗ тинех уҫӑлакан пулчӗ.
Тухтар взял деревянную лопату и быстро раскидал сугроб, вошел в избу.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккее ҫакӑн пек чухне Тухтар ҫукки пит сисӗнет те, тинех нимӗн те тума ҫук.
Конечно, Шерккей очень остро ощущал нехватку сильных рук Тухтара, но ничего не поделаешь.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ав, мӗншӗн иккен, — тинех тӗшмӗртем пек пулчӗ Сайте.
— Вон, оказывается, за что ты его срамишь, — словно только что поняла Сайде.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме хӑй мӗншӗн кунта килнине тинех асне илнӗ пек пулчӗ.
И Селиме спохватилась, зачем пришла.

Сайте пӗрре Элентее, тепре Шерккее пӑшӑрханса пӑхкаларӗ, тинех ӗнтӗ сӑмахӗсем те чипер ҫыхӑнмарӗҫ.
— Сайде взглядывала то на Элендея, то на Шерккея, расстроившись до того, что стала путать слова.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗтрӗмӗр, карчӑк, — тӑвӑлса ҫитнӗ сывлӑшне йывӑррӑн ҫавӑрчӗ Шерккей, — тинех ял кулли пулса тӑтӑмӑр иккен…
— Все, пропали, мать, — выдохнул из себя Шерккей тяжелую фразу, — посмешищем на всю деревню стали…

Тухтар тинех ҫаксем ҫинчен шухӑшласа пуҫ ҫавӑрма тытӑнчӗ.
Тухтар стал задумываться надо всем этим только сейчас.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тинех уншӑн кунҫул илемӗ килсе ҫитрӗ.
Наконец-то и для него настала счастливая пора!

Ӗнтӗ вӑл хӑйне тинех ҫӗнӗ пӳртре пурӑнассӑн туять.
Ему уже кажется, что он живет в новом доме.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн халиччен тӗксӗмленнӗ сӑнӗ тинех ҫуталчӗ.
Лицо Шерккея заметно просветлело, оживилось.

Ирпе пӑсӑлнӑ кун тинех йӗркене кӗрсе ҫитрӗ.
Наконец день, испорченный с утра, вошел в нормальную колею.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей чӗри тинех лӑпланчӗ.
Наконец душа Шерккея успокоилась.

Ӗнтӗ вӑл тӗнчере тинех тӑлӑх мар, унпа пӗрле эсӗ пур.
Теперь он не сирота на этом свете, у него есть ты.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халиччен аса илмен шухӑшсем тинех вӑранчӗҫ те, каччӑ канӑҫлӑхне ҫухатрӗ.
Взбудораженный нахлынувшими чувствами, парень потерял всякий покой.

Акӑ алӑк тинех шӑлтлатса хупӑнчӗ.
И вдруг негромко щелкнула задвижка двери.

Каҫхи ялта шӑп, тинех сас-чӳ илтӗнмест.
Ночная деревня тиха, не слышно ни звука.

Утламӑш паттӑрӗ хӑй патне пынӑ хӗрачасене пичӗсенчен чуптуса илчӗ, унтан ҫӑкӑра чуптурӗ те пӗр хӗрринчен хуҫса тутанчӗ, вара тинех хӑй ҫинчен куҫ илмен ҫынсен еннелле пӑхрӗ:
Утламышский батыр принял каравай и пригубил его, затем поцеловал в щеки обеих девушек и оглядел благодарным взглядом лица, устремленные к нему.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сасартӑк Мишша ӑна хӑй ҫинелле туртса илет те, Ҫтаппан тинех ун урлӑ пуҫхӗрлӗн сирпенсе ӳкет — Мишша ура ҫинче!
И вдруг Мишка со всей силой дернул его на себя, и Степан вверх тормашками перелетел через Мишку, а Мишка снова на ногах, как ванька-встанька!

Апла Шӑрттан Иметне тинех пӗтерчӗҫ, — тутине хӗссе кулкаларӗ Михаля.
Ну, выходит, крышка Шырттану Имету! — хихикнул довольно Михаля.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тинех ача-пӑча теме ҫук ӗнтӗ вӗсене, Шерккей хирӗҫлӗм, хӑйсенне хӑйсем пӗлмесӗр шухӑш тытмаҫҫӗ пуль-ха.
— Какие ж они дети, сосед Шерккей, небось с бухты-барахты ничего не придумывают!

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика