Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урине сăмах пирĕн базăра пур.
урине (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каялла шӑвас тесе ҫылтӑм урине те хутлатрӗ, анчах ҫав вырӑнтах чарӑнса тӑчӗ, сывлӑшне пӳлчӗ, — туя тытнӑ карчӑк те тӗлӗнмелле палланӑ ҫамрӑк сасӑпа калаҫма тытӑнчӗ:

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Пӗр карчӑкӗ туяпа, вӑл урине те аран сӗтӗркелет; тепри вара ҫурӑм хыҫне темле япала тултарнӑ хутаҫ ҫакнӑ та пӗшкӗнсе утать.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Сарӑ ҫӑмӑл «урине» сырать те кӑвак комбинезонпа сӑран перчеткине тӑхӑнса юратнӑ «Восток-3» ҫине вырнаҫать.

Обувается в легкие «ноги», надевает синий комбинезончик, кожаные перчатки и гордо садится на «Восток-3».

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Шурӑ ҫӑм чӑлхаллӑ урине ҫӑпата сырчӗ те икӗ аллине пилӗкӗ ҫине тытса урине йӑкӑш-йӑкӑш шутарса: — Пуйӑс килет, пуйӑс килет Вун ик урапаллӑ, Савни килет, савни килет Ҫӗтӗк ҫӑпаталлӑ, — такмакларӗ ҫыпӑҫуллӑскер.

На ногах — белые шерстяные чулки, она обулась в лапти и, подбоченясь, легко заскользила подошвами под припевки: — Едет поезд, едет поезд, Катятся колеса. У зазнобы, у зазнобы Лапти на износе.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Урамра урине ҫуса ҫӗнӗ тапӑчки тӑхӑннӑ.

И на тапочки хватило.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Вӑл хур урине шӑршласа та пӑхман, ун вырӑнне диван айне кайнӑ та, унта вырнаҫса ларса ҫинҫе сасӑпа хуллен улама пуҫланӑ:

Она даже не понюхала лапки, а пошла под диван, села там и начала скулить тихо, тонким голоском:

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Тетка гостинӑйне кайнӑ шкап хыҫне пӑхнӑ: хуҫи та хур урине ҫисе те яман, вӑл хӑйӗн вырӑнӗнчех, тусанпа эрешмен карти ӑшӗнче выртнӑ.

Тетка пошла в гостиную и посмотрела за шкап: хозяин не скушал куриной лапки, она лежала на своем месте, в пыли и паутине.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Тетка урине ҫулласа илнӗ те, вӑл мӗншӗн пынине ыйтмасӑрах, хуллен те тӗрлӗ саспа ӳлесе янӑ.

Тетка лизнула ему лапу и, не спрашивая, зачем он пришел, завыла тихо и на разные голоса.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Халӗ кайса пӑхсан та чӑрмантармастчӗ: ҫав чӑх урине никам та тивмен-ши, е ҫук?

Не мешало бы теперь пойти и посмотреть: цела эта лапка или нет?

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Апат ҫинчен шухӑшланӑ чухне чӗрере те ҫӑмӑллӑн туйӑнса кайнӑ, Тетка хайхи епле вӑл паян Федор Тимофеичран чӑх урине вӑрласа.

Когда думаешь об еде, то на душе становится легче, и Тетка стала думать о том, как она сегодня украла у Федора Тимофеича куриную лапку.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Иван Иваныч мӑйне тӑснӑ та, йӗри-тавра пуҫ тайса, урине шӑлса илнӗ.

Иван Иваныч вытянул шею, закивал во все стороны и шаркнул лапкой.

IV. Тӗлӗнтермӗш // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Ярса пусасшӑн пулса, урине хускатрӗ, анчах пусаймарӗ, сулӑнса кайрӗ те вырӑн ҫине халсӑррӑн персе анчӗ.

Дернул ногой, намереваясь выбросить ее вперед, зашатался и беспомощно упал на постель.

12 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сергей урине тунӑ операци лайӑх иртрӗ.

Операция на стопе Сергея прошла блестяще.

11 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Йывӑҫ урипе кӗптӗртеттерсе (унӑн хӑрах урине чӗркуҫҫи таран татнӑ), вӑл сӗтел патне хӑюллӑн лӑкӑштатса иртрӗ, хывӑнчӗ те Прохор ҫинелле куҫне сиввӗн чалӑштарса пӑхса ыйтрӗ:

Постукивая деревяшкой (одна нога его была отнята по колено), он бодро прохромал к столу, разделся, недоброжелательно покосился на Прохора, спросил:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулӑ тытса аппаланма текех пултараймарӗ вӑл, сивӗ шывра сусӑр урине шӑнӑр хутлатма пуҫларӗ.

Продолжать ловлю и дальше он не смог, от холода судорога начала сводить его искалеченную ногу.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем аран-аран — унта та пулин акӑлчан офицерӗ тӑвӑр кунчаллӑ атӑ тӑхӑннӑ сылтӑм урине ӑратлӑ кӗсрин яп-яка хыркӑчланӑ йӑлтӑркка купарчи ҫине ҫӗклесе хурсан тин — пӗр-пӗринчен пӑрӑнса иртме пултарчӗҫ.

Они с трудом разъехались, и то лишь тогда, когда англичанин положил правую ногу, туго обтянутую крагой, на лоснящийся, гладко вычищенный круп своей породистой кобылицы.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр минута яхӑн йывӑр шӑплӑх тӑчӗ, унтан тин пӗри, урине нимӗн те тӑхӑнманскер, ҫапах та обмоткисене типтерлӗн чӗркесе сырнӑскер, ҫӗрелле пӑхса каларӗ:

С минуту длилось тягостное молчание, а потом один из них, босой, но в аккуратно закрученных обмотках, глядя в землю, сказал:

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сикессе сикнӗ те, урине йӗнер йӑранинчен кӑларса ӗлкӗреймен.

Сигнуть-то сигнул, а ногу из стремени не вытянул.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Обнизов старик, урине Пантелей Прокофьевичпа харӑс пусса утаканскер, хӗпӗртесе кайнӑ сасӑпа каларӗ:

Старик Обнизов, шагавший в ногу с Пантелеем Прокофьевичем, восхищенно сказал:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӑх урине шӑршласа та пӑхмарӗ, диван айне кайса ларса, ҫинҫе сасӑпа хуллен кӑна йынӑша пуҫларӗ.

Она даже не понюхала лапки, а пошла под диван, села там и начала скулить тихо, тонким голоском…

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней