Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тутине (тĕпĕ: тута) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫук ӗнтӗ! — вӑл тутине чӑмӑртаса ассӑн хашлатса ячӗ.

Нет уж! — Она поджала губы, вздохнула.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро тутине вӑрӑммӑн чалӑштарчӗ, шупка сарӑ куҫ харшисене сиктерсе илчӗ те, куҫӗсене тартса, хуралса кайнӑ, табак шӑршипе касӑлнӑ сӑмса тутри ҫине сӑмсине нӑшлаттарса шӑнкартрӗ.

Петро длинно покривил рот, шевельнул белесыми бровями и, пряча глаза, высморкался в грязную, провонявшую табаком утирку.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл, пӗкӗртнӗ ҫурӑмне тӳрлетсе, тутине сасартӑк мӗскӗнӗн чӗтретме пуҫларӗ, кравать пуҫӗ ҫумне темле хурлӑхлӑн сӗвенсе тӑчӗ.

И, выпрямив согнутую спину, вдруг жалко задрожал губами, как-то потерянно прислонился к спинке кровати.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Замброжицкий арӑмӗ тутине юн тухас пек ҫатӑрласа ҫыртнӑ, ачисем ӳлесе макӑраҫҫӗ…

Жена Замбржицкого в кровь кусала губы, дети плакали…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗррипе тан япала чыхса тултарнӑ урапари ҫыхӑсем ҫинче, ҫӳхе тутине чӑмӑртаса, Дарья ларса пычӗ.

На бричке, набитой доверху, на узлах сидела, поджав тонкие губы, Дарья.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗри кӑна, хӗвелпе пиҫсе кӗреленнӗ сарлака питлӗ хӗрлӗармеец; сӑнӗпе ыттисенчен аслӑрах пек курӑнаканскер, хӗнесе юн кӑларнӑ тутине ҫатӑрласа ҫыртнӑ та кӑшт чапрасрах хура куҫӗпе казаксен пуҫӗсем ҫийӗн йӗрӗннӗ пек пӑхать.

Лишь один, с виду постарше, коричневый от загара, скуластый, презрительно глядел поверх голов чуть косящими черными глазами и плотно сжимал разбитые в кровь губы.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья пӳлӗмне кӗрсе сӗтелӗн икӗ енӗпе хире-хирӗҫ вырнаҫса ларсанах Аксинья, типсе кайнӑ тутине ҫулласа илсе, йынӑшнӑ пек сасӑпа ыйтрӗ:

Как только вошли в Аксиньину комнату и присели, разделенные столиком, Аксинья, облизывая ссохшиеся губы, со стоном спросила:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич, вӑхӑта сая ямасӑр, сӑмакун кӗленчине сӗтел ҫине лартрӗ те, тутине пӑкӑланӑ ҫӗтӗке туртса кӑларса, техӗмлӗ йӳҫӗ шӑрша шӑршласа пӑхрӗ, мухтаса илчӗ:

Пантелей Прокофьевич, времени не теряя, бутылку самогонки — на стол, тряпочку-затычку из горлышка долой, понюхал сладко-горький дымок, похвалил.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья тултан нар пек хӗрлӗ кӗчӗ: именчӗклӗн йӑлкӑшса кулса, ҫӳхе тутине явлӑк вӗҫӗпе шӑлкаласа, куҫне хӗстерчӗ:

Дарья пришла с подворья румяная; конфузливо улыбаясь и утирая тонкую выпрядь губ углом завески, сощурила глаза:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав ҫилтен лашан типӗ сӑмсине тӑвар шӑрши ҫапать те, лаша, ӑна ҫӑтнӑ май, пурҫӑн пек йӑлтӑркка тутипеле чӑмлать, ҫилпе хӗвелӗн тутине сиссе илсе, кӗҫенсе ярать.

На сухом конском храпе от ветра солоно, и конь, вдыхая горько-соленый запах, жует шелковистыми губами и ржет, чувствуя на них привкус ветра и солнца.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Алексеев кӑмӑлсӑррӑн тутине мӗкӗлтеттерсе илет.

Алексеев неодобрительно пожевал губами.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм ҫӗрӗпех ӑна ҫатӑрласа чӑмӑртарӗ, тӑрана пӗлмесӗр ачашларӗ, кула-кула, шӳтлекелесе, Григорий тутине юнӑхичен ҫыртса пӗтерчӗ, мӑйӗпе кӑкӑрӗ тата хулпуҫҫийӗсем ҫинче чуптунӑ чух ӗмсе илнӗ лаптӑксемпе пӗчӗкҫӗ тискер кайӑкӑнни пек ҫӳхе те вӗтӗ шӑл йӗрӗсем хӑварчӗ.

Женщина с силой всю ночь прижимала его к себе, ненасытно ласкала и со смешками, с шутками в кровь искусала ему губы и оставила на шее, груди и плечах лиловые пятна поцелуев-укусов и крохотные следы своих мелких зверушечьих зубов.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрӗ, тӗссӗртерех ҫӳхе тутине чӑмӑртаса, куҫ хӑрпӑкӗсен айӗпе Григорий ҫине хӑвӑрт пӑха-пӑха илнине вӑл асӑрхамасть те.

Он не замечал, как дочь его из-под ресниц быстро поглядывала на Григория, сжимая тонкие неяркие губы.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утар хуҫи сарӑ куҫӗсене хӗрхенчӗклӗн хӗстерсе пӑхрӗ, тутине куляннӑ пек чаплаттарса илчӗ.

Хозяин жалостливо щурил рыжие глаза, огорченно чмокал губами.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан тутине мӗкӗлтеттерсе илсе, кулма чарӑнчӗ, — питне-куҫне темле чӑртмахрах сӑн ҫапрӗ:

Движением губ он стер улыбку — огрубел лицом, сказал:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ӑна ҫирӗп те тачка тутине мӗкӗлтеттерсе, куҫ харшине чалӑшшӑн кӗтеслентерсе вуласа тухрӗ.

Он читал, шевеля толстыми тугими губами, косо изогнув бровь.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Христоня, хӗрелсе кайнӑ куҫ хупанкине чарса уҫса, кӑштӑркка пӳрнипе куҫ шуррине шӑлса илчӗ: тутине мӑкӑртса, вӑрахчен ывӑҫ тупанӗпе сӑтӑрса аппаланчӗ.

Христоня, отдирая красное веко, провел по глазному яблоку шершавым пальцем; оттопырив губу, долго тер глаз тыльной стороной ладони.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвакрах шурӑ шӑлӗсене кӑтартса, сасартӑках тутине тискеррӗн йӗрсе пӑрахрӗ, — куҫ шӑрҫисем хаяррӑн чалӑрчӗҫ, сасси хистевлӗн те урмӑшнӑн якӑлтатса тухрӗ, Нимӗҫ хулпуҫҫийӗ хыҫне ҫакнӑ винтовка чӗнне ярса тытрӗ те, ҫак самантра вара Мирон Григорьевич ҫамрӑк чухнехине аса илчӗ: аллипе пӗр хӑмсармасӑр темелле, пӗррех вӑл ӑна пит шӑмми урлӑ янклаттарса ячӗ.

У него вдруг хищно ощерился рот, оголив иссиня-чистые зубы, — зрачки угрожающе расширились, голос залязгал властно и крикливо, Немец взялся за ремень, висевший на плече винтовки, и в этот миг Мирон Григорьевич вспомнил молодость: бойцовским ударом, почти не размахиваясь, ахнул его по скуле.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нимӗҫ, тутине ҫӑтах чӑмӑртаса, Мирон Григорьевича ҫаннинчен тытрӗ, арман еннелле утма кӑтартрӗ.

Немец, плотно сжав губы, взял Мирона Григорьевича за рукав, указал знаком, чтобы шел к мельнице.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мирон Григорьевич, тутине шиклӗн те пӑлханчӑклӑн мӗкӗлтеттерсе, тилхепине туртса карӑнтарчӗ.

Мирон Григорьевич натянул вожжи, беспокойно и выжидающе жуя губами.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней