Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Мӗнле эпир иксӗмӗр те телейсӗрскерсем… — ассӑн сывласа янӑ Любовь.— Какие мы с тобой оба несчастные… — сказала Люба и вздохнула.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫавӑ ҫав! — ассӑн сывласа янӑ хӗр.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик сӑмахӗсене пула, пуҫӗ ун йывӑрланса, пӑтранса кайнӑ, ҫавӑнпа та, халӗ ӗнтӗ калаҫу ӗҫ ҫине куҫсан, Фома ҫӑмӑллӑн сывласа янӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ача чухне аҫу сӑнӗ ытларахчӗ санра, халь апла мар! — сасартӑк каласа хунӑ Щуров, ассӑн сывласа ярса.— А мальчишкой-то ты больше на отца был похож!.. — вдруг сказал Щуров и вздохнул.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ахӑрнех, авланма тивет пуль… — ассӑн сывласа, шухӑшласа илнӗ Фома.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома, ун ҫине пӑхса илнӗ те ассӑн сывласа: — Пӗлместӗп! Ӗненнӗ эп сире… — тесе хунӑ.Фома посмотрел на нее и сказал, вздыхая: — Не знаю! Верил я…
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома ассӑн сывласа янӑ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗрарӑм ассӑн сывласа ячӗ те илӗртӳллӗн Хуа ҫине пӑхрӗ.
XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Кама лекӗ-ши вӑл? — ассӑн сывласа ячӗ шлепкеллӗ ҫын.
XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду, мӑшӑлтатса тата йывӑррӑн сывласа, пукан хӗррине вырнаҫрӗ:Добряк Ду, сопя и отдуваясь, скромно примостился на самом кончике скамьи:
XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Унтан, хӗрхеннӗ пек туса, ассӑн сывласа илчӗ.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Пӗр Яна ҫеҫ мар… нумайӑшне хӗненӗ, — ассӑн сывласа илчӗ Бай Юй-шань.— Да разве одного Яна… многих лупил… — невольно вздохнул Бай Юй-шань.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Виҫӗ ҫул йӗрет ӗнтӗ, — хапхаран тухсан, ассӑн сывласа каларӗ старик.— Вот уже три года плачет, — со вздохом сказал старик, когда они вышли за ворота.
ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Ах! — ассӑн сывласа ячӗ карчӑк, куҫӗсене кукӑртарах пӳрнисемпе сӑтӑрса:— Ах!.. — вздохнула старуха, вытирая глаза узловатыми пальцами.
ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Санран вӗҫерӗнеймӗн! — ассӑн сывласа ячӗ Вӑрӑм Май.— Ой, вижу, что от тебя не отделаешься! — как бы уступая, вздохнул Длинная Шея.
XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Ак хайхи — каларӑр та! — кӑмӑл тулнӑн сывласа илнӗ Медынская.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома ун пек чух куҫӗсене ун ҫинчен сирнӗ те, ассӑн сывласа ярса: — Миҫе хут ыйтатӑр ӗнтӗ эсир ҫакна?.. — тенӗ.Фома отводил глаза в сторону и, вздыхая, говорил: — Который раз вы это спрашиваете…
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эх, кӳренуллӗн, ассӑн сывласа илнӗ Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Тепӗр минутран вӑл, ирӗклӗн сывласа, хӑйӗн коляски ҫинче ларнӑ.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кӗсйӳне тавӑрать-ха та санне — ҫав членлӑх! — ассӑн сывласа илнӗ Маякин.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.