Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗнле эпир иксӗмӗр те телейсӗрскерсем… — ассӑн сывласа янӑ Любовь.

— Какие мы с тобой оба несчастные… — сказала Люба и вздохнула.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫавӑ ҫав! — ассӑн сывласа янӑ хӗр.

— Вот! — со вздохом и тихо воскликнула девушка.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Старик сӑмахӗсене пула, пуҫӗ ун йывӑрланса, пӑтранса кайнӑ, ҫавӑнпа та, халӗ ӗнтӗ калаҫу ӗҫ ҫине куҫсан, Фома ҫӑмӑллӑн сывласа янӑ.

От речей старика в голове у него было тяжело и мутно, и он был доволен, что разговор перешел наконец на деловую почву.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ача чухне аҫу сӑнӗ ытларахчӗ санра, халь апла мар! — сасартӑк каласа хунӑ Щуров, ассӑн сывласа ярса.

— А мальчишкой-то ты больше на отца был похож!.. — вдруг сказал Щуров и вздохнул.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ахӑрнех, авланма тивет пуль… — ассӑн сывласа, шухӑшласа илнӗ Фома.

«Пожалуй, надо жениться…» — вздохнув, подумал Фома.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, ун ҫине пӑхса илнӗ те ассӑн сывласа: — Пӗлместӗп! Ӗненнӗ эп сире… — тесе хунӑ.

Фома посмотрел на нее и сказал, вздыхая: — Не знаю! Верил я…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ассӑн сывласа янӑ.

Фома глубоко вздохнул.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑм ассӑн сывласа ячӗ те илӗртӳллӗн Хуа ҫине пӑхрӗ.

Сказала она со вздохом и бросила на Хуа лукавый взгляд.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кама лекӗ-ши вӑл? — ассӑн сывласа ячӗ шлепкеллӗ ҫын.

Кому только он достанется? — вздохнул крестьянин в шляпе.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду, мӑшӑлтатса тата йывӑррӑн сывласа, пукан хӗррине вырнаҫрӗ:

Добряк Ду, сопя и отдуваясь, скромно примостился на самом кончике скамьи:

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унтан, хӗрхеннӗ пек туса, ассӑн сывласа илчӗ.

И сочувственно вздохнул.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Пӗр Яна ҫеҫ мар… нумайӑшне хӗненӗ, — ассӑн сывласа илчӗ Бай Юй-шань.

— Да разве одного Яна… многих лупил… — невольно вздохнул Бай Юй-шань.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Виҫӗ ҫул йӗрет ӗнтӗ, — хапхаран тухсан, ассӑн сывласа каларӗ старик.

— Вот уже три года плачет, — со вздохом сказал старик, когда они вышли за ворота.

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ах! — ассӑн сывласа ячӗ карчӑк, куҫӗсене кукӑртарах пӳрнисемпе сӑтӑрса:

— Ах!.. — вздохнула старуха, вытирая глаза узловатыми пальцами.

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Санран вӗҫерӗнеймӗн! — ассӑн сывласа ячӗ Вӑрӑм Май.

— Ой, вижу, что от тебя не отделаешься! — как бы уступая, вздохнул Длинная Шея.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ак хайхи — каларӑр та! — кӑмӑл тулнӑн сывласа илнӗ Медынская.

— Вот вы и сказали! — удовлетворенно вздыхала Медынская.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ун пек чух куҫӗсене ун ҫинчен сирнӗ те, ассӑн сывласа ярса: — Миҫе хут ыйтатӑр ӗнтӗ эсир ҫакна?.. — тенӗ.

Фома отводил глаза в сторону и, вздыхая, говорил: — Который раз вы это спрашиваете…

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эх, кӳренуллӗн, ассӑн сывласа илнӗ Фома.

— Эх! — обиженно воскликнул Фома.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тепӗр минутран вӑл, ирӗклӗн сывласа, хӑйӗн коляски ҫинче ларнӑ.

Через минуту он, свободно вздыхая, сидел в своей коляске.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӗсйӳне тавӑрать-ха та санне — ҫав членлӑх! — ассӑн сывласа илнӗ Маякин.

Въедет тебе в карман членство это! — вздохнул Маякин.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней