Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫапса (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пӗр ҫаратуҫа урипе ҫапса ӳкерчӗ, лешӗ самантрах вилсе выртрӗ.

Он сшиб лапами одного грабителя, упавшего замертво.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Юрату аркатнӑ чӗри унӑн ӳсӗр асне те ҫапса хуҫрӗ.

Разбитое сердце погубило его пьяную память.

II. Хуралҫӑ йӑнӑшӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Димен лайӑх пӗлет: икӗ кун та иртмӗ — чир Лорха вирлӗн ҫавӑрса ҫапса хурӗ те пӗтерӗ.

Но Димен хорошо знал, что не пройдет двух дней, — и болезнь круто покончит с Лорхом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Мордва АССР-ӗнчи «Знамя победы» колхозра гектартан 40 центнер аванах ҫапса кӗртнӗ.

Помоги переводом

Ял кӳлли аслӑ // Василий Алентей, А. Андреев. «Капкӑн», 1962, 1№.

1985 ҫулта машинкӑпа ҫапса Чӑваш кӗнеке издательствине кайса патӑм.

В 1985 году напечатанные на машинке листы отнес в Чувашское книжное издательство.

Александр Грин тата паянхи ӑру // Арсений Тарасов. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 5–9 с.

— Пассажирпа ҫапса хуҫасшӑн мана… — мӑкӑртатрӗ Мард.

— Хотят, — проговорил Мард, — чтобы я срезался на пассажире.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫак сӑмах ӑна пӗлтерӗшӗн тӗп тӑвакан тӗрӗслӗхӗпе ҫапса хуҫрӗ.

Слово это поразило его убийственной точностью своего значения.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Эсир пӗтетӗр, вилетӗр… — негр шалт ҫапса хуҫас тесе шӑпланчӗ.

— Вы погибли, умрете… — негр сделал паузу с расчетом ошеломить.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Эпӗ ӑна чӑмӑрпа ҫапса тӑнне кӑларнӑ чухнехи сӑнне манас ҫук.

Мне не забыть выражение его лица, когда я оглушал его кулаком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Пьер пӗтӗм вӑйне пуҫтарса сиксе тӑрасшӑнччӗ, чул ҫӗклесе унпа Пакута кантӑкне ҫапса ҫӗмӗресшӗнччӗ — ҫак самантрах сулланса ӳпӗнчӗ, тӑнне ҫухатнине туйса ҫӗре тӗшӗрӗлсе ӳкрӗ.

Вскочив через силу, чтобы поднять камень и разбить им окно Пакуты, Пьер зашатался, почувствовал, что теряет сознание, и упал навзничь.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Вуласа тухни уншӑн ҫӗнӗлӗх мар, анчах ҫакӑ питӗ вӑйлӑ йӑнӑшас марччӗ тесе хӑюллӑн шаннине тӗппипех ҫапса хуҫрӗ.

Прочитанное не было для нее новостью, но отнимало — и окончательно — самые смелые надежды на то, что она могла крупно, фантастически ошибиться.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Гелли макӑрса ярасран, ҫакӑнпа вара унра — яланлӑхах — йӗрӗнекен вӑйлӑ арҫыннӑн чаплӑ позицине пӗтересрен шикленнипе Нок хӗр хирӗҫленине халех, «татӑклӑн та ҫирӗппӗн» ҫапса хуҫма кирлине ӑнланчӗ; ҫитменнине, мӗне те пулин хальтерех кӑна ҫирӗп ӗненнӗ ытти чылай ҫын пекех, урӑхла шухӑшлаканскер умӗнче унӑн паҫӑрах чунне уҫса калаҫас, шухӑшӗсене чӑннипех уҫӑмлӑн пӗлтерес килет; хальхинче ансатрах: Гелли шӑпах хӗрарӑм пулни Нокӑн кулленхи пурнӑҫӗн тӗнче курӑмне хирӗҫлет.

Боясь, что Гелли расплачется, отняв у него тем самым — и безвозвратно — превосходную позицию сильного презрительного мужчины, Нок понял необходимость придать этому препирательству «серьезную и глубокую» подкладку — немедленно; к тому же, он хотел, наконец, высказаться, как хочет этого большинство искренно, но недавно убежденных в чем-либо людей, ища слушателя, убежденного в противном; здесь дело обстояло проще: самый пол Гелли был отрицанием житейского мировоззрения Нока.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

«Рикша» кайнӑ хыҫҫӑн икӗ кун иртсен Хуан Гонзалес Джоанна упӑшкипе, Антониопа, пулӑ тытма кайрӗ, — ҫийӗнчех таврӑнчӗ те евитлерӗ: ҫыранран ҫур мильӑра вӗсем йӑлтӑркка ҫаврака япала курнӑ, пӑта нумай ҫапса тултарнӑскер хум ҫинче чӳхенсе выртать имӗш.

Два дня спустя после ухода «Рикши» Хуан Гонзалес, ездивший с Антонио, мужем Джоанны, ловить рыбу, — вернулся рано и объявил, что в полумиле от берега замечен был ими круглый блестящий предмет, усеянный гвоздями и качавшийся на волнах.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Эпӗ ӑна сирӗн карланкӑрсене ҫапса кӗртетӗп.

Скорее я вобью его вам в пасть.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Фуль, ку — санӑн сӑнчӑру, пилӗк кун каялла эсӗ ӑна чулпа ҫапса ҫӗмӗртӗн те шыва ывӑтрӑн.

Это твои кандалы, Фуль, которые ты пять дней назад разбил камнем и швырнул в воду.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Йывӑҫ айӗнче шалчасем ҫапса тухнӑ пулнӑ, вара вӗсем пӗтӗмпех упа тирне шӑтарса пӗтернӗ, — ҫапла упа хӑйӗн ӑссӑр ҫиллишӗн хӑй пуҫне хӑех ҫинӗ.

Под деревом-то были колышки натыканы — и поплатился медведь за безумный гнев своей тёплой шкурой.

Упапа пӗрене // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 24–25 с.

— Питӗ ансат, — хуравларӗ леш этем, — хӑмасене виҫӗ енчен касса тататӑп, унта пӗчӗк динамит патронне ҫапса лартатӑп.

— Очень просто, — говорит тот человек, — доски я пропилю с трех сторон и забью маленький динамитный патрон.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Ҫав вӑхӑтрах Сисменов ҫуна ҫинчен сиксе анат те, ҫапса вӗрекен ҫил-тӑмана ылхана-ылхана, аташса кайнӑ ҫула шырама тытӑнать.

Помоги переводом

II // Эселе Петӗрӗ. «Капкӑн», 1931, 2№, 12–13 с.

Пӗрремӗшӗ, Аяна пӑтапа ҫапса лартнӑн чарнӑскер, Редж вилли пулчӗ; Аян револьверне туртса кӑларчӗ.

Первое, что остановило Аяна, как вкопанного, и потянуло к револьверу, был труп Реджа.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Алӑк каррине сирсен Аян умне пысӑк лапам-тӳрем евӗр зал тухса тӑчӗ; инҫетре татах алӑксем курӑнаҫҫӗ; пысӑк чӳречесенчен ҫутӑ пушӑлӑха витӗрех ҫапса хӗвелӗн хаваслӑ ҫумӑрӗ пӗрӗхет.

Раздвинув портьеру, он увидел залу, показавшуюся ему целой площадью; в глубине ее виднелись еще двери; веселый солнечный ливень струился из больших окон, пронизывая светлую пустоту.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней