Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑмахӗсене (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тата вӑл мустангерпа килӗштермен пирки те ун сӑмахӗсене ӗненес килмест.

— Кроме того, его нелады с мустангером ставят под сомнение его доказательства.

LXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ывӑлӗн ӗҫлесси килмен, вӑл ашшӗне хирӗҫ каланӑ: «Эпӗ ҫырӑва вӗрентӗм, хура халӑх сӑмахӗсене пӗтӗмпех манса пӗтрӗм, кӗрепле мӗн вӑл?» — тенӗ.

А сыну не хотелось работать, он и говорит: «Я учился наукам, а все мужицкие слова забыл; что такое грабли?»

Нумай вӗреннӗ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хӑй сӑмахӗсене пӗтӗм чӗререн каларӗ-ши тесе никам та иккӗленекен пулмарӗ.

В искренности его слов никто не сомневался.

LXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах вӑл халь те ытла инҫетре пулнӑ, сӑмахӗсене уйӑрса илме май килмен.

Но она была еще слишком далеко, и слов нельзя было различить.

XLIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сасӑпа макӑрни кӗлӗ сӑмахӗсене хупласа илнӗ.

Рыдания заглушали слова ее молитвы.

XLIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мустангерӑн сӑмахӗсене итленӗ хушӑра, Генри хӑй аппӑшӗ аллинчен хӑтӑлма хӑтланни ерипен вӑйсӑрланса пынӑ.

Желание Генри освободиться из рук сестры постепенно ослабевало: речь мустангера его успокоила.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мустангер хӑй сӑмахӗсене каласа пӗтериччен Луизӑн куҫӗ умне мустангер тусӗн сӑн-сӑпачӗ тухса та тӑчӗ.

Прежде чем мустангер закончил свою речь, в воображении Луизы встал образ его друга.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Негоро тин кӑна Гаррис сӑмахӗсене тепӗр хут каларӗ: Уэлдон миссиспа Джек вилнӗ ӗнтӗ!

Негоро только что повторил слова Гарриса: миссис Уэлдон и Джека уже нет в живых!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пырсан-пырсан, хавильдар каярах юлнӑ самантсенче вӑл ашшӗне хавхалантарма тӑрӑшса калаҫать, ун хӑш-пӗр сӑмахӗсене Том илтет те.

Время от времени, когда хавильдар немного отставал, он произносил слова ободрения, и некоторые из них долетали до Тома.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Каяс хӑвӑртрах! — хытӑ кӑшкӑрчӗ Дик Сэнд; энтомологӑн юлашки сӑмахӗсене Уэлдон миссис илтесрен хӑрарӗ вӑл.

— В дорогу! — громко крикнул Дик Сэнд; он боялся, что миссис Уэлдон услышит последние слова энтомолога.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дина, йӗкӗт сӑмахӗсене итлесе, пӗр хӗрелсе, пӗр шуралса ларать, Ырӑ та ӑна ҫак сӑмахсене итлеме, ҫав вӑхӑтрах намӑс та.

Дина то краснела, то бледнела, слушая его слова, и приятно, и стыдно было слушать эти слова.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Амӑшӗ вара ывӑлӗн хӗрӳллӗ сӑмахӗсене — вырӑс халӑхӗ хушшинче хӑйсен идеалӗсене парӑннӑ, тӑван ҫӗршыв инкекне чӗре патнех илсе ӑнланакан, ҫавӑнпа хӑйсен ӗҫӗшӗн вилме те хатӗр вуншар ҫын кирек хӑҫан та тупӑнатех текен сӑмахсене — аса илчӗ.

И она вспомнила его горячие слова о том, что в русском народе всегда найдется десяток людей, преданных своим идеалам, сочувствующих несчастью своей родины настолько, что для них не является жертвой умереть за свое дело.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юлашки сӑмахӗсене Владимир Ильич кула-кула каларӗ, унтан диван ҫурӑмӗ ҫине таянчӗ те каҫса кайса, куҫҫуль тухиччен кулчӗ.

Последние слова Владимир Ильич произнес сквозь смех и, откинувшись на спинку дивана, смеялся взахлеб, до слез.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Пӗтӗм халӑх ӗҫне», — терӗ вӑл ун сӑмахӗсене хӑй ӑшӗнче.

«Дело всего народа», — повторила она мысленно.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна ӑнланать: ывӑлӗ ҫак сӑмахӗсене уншӑн, суд ҫурчӗ ҫывӑхӗнчи урамсене туп-тулли пухӑннӑ ҫамрӑксемшӗн калать.

Мария Александровна понимает, что эти слова сына обращены к ней, обращены к молодежи, что заполнила улицы вокруг здания суда.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Бен хӑйӗн сӑмахӗсене хӑй те аран илтрӗ те пӗр самантлӑха ыратни ҫинчен те манса кайрӗ.

Бен едва слышал себя сам и на секунду даже забыл о боли.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Боливи вӑрманӗсенче колибри пит нумай, ҫавах пӗчӗк Джекӑн халлӗхе Гаррис сӑмахӗсене ҫеҫ илтсе киленмелле пулчӗ.

Однако хотя в боливийских лесах должно водиться множество колибри, маленькому Джеку пришлось довольствоваться пока лишь обещаниями Гарриса.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр чӗнмесӗр сӑртри ял ҫунни ҫине пӑхса ларнӑ, вӑрмантан темле сасӑсем илтӗннӗ — унта те «урра» кӑшкӑрнӑ, те урӑх япала кӑшкӑрнӑ, сӑмахӗсене уйӑрма май пулман.

Молча смотрели, как горит там деревня на холме, из леса был слышен гул голосов, кричащих «ура» или что-то другое — длинное, слов нельзя было разобрать.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Пурте Уэлдон миссис хыҫҫӑн кӗлӗ сӑмахӗсене каласа пычӗҫ; турра хӑй умне тин кӑна тӑнӑ ҫынсемпе ырӑ чӗреллӗ пулма ыйтрӗҫ.

Все повторяли слова молитвы, которую миссис Уэлдон воссылала к Богу, прося его быть милостливым к тем, кто только что предстал перед ним.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Куҫпа курни те, Том юлташӗсем те ун сӑмахӗсене ҫирӗплетрӗҫ.

Сами факты говорили за это, да и спутники Тома подтверждали его слова.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней