Поиск

Шырав ĕçĕ:

курӑнакан сăмах пирĕн базăра пур.

курӑнакан (тĕпĕ: курӑнакан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ачасем хушшинче акӑ, куҫа курӑнакан темӗнле усал-тӗсел пек, хура кӳлепе курӑнса кайрӗ.
Вот появился мрачный и черный, как привидение, монах.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Карас ҫинчи ултӑ кӗтеслӗ куҫсенче витӗр курӑнакан тӑрӑ пыл ҫуталса тӑрать.
Шестигранные ячейки поблескивали густым янтарным медом.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ашшӗ хӗвел ҫинче сап-сарӑ курӑнакан рамкӑсем туртса кӑларать.
Отец вынимал желтевшие на солнце рамки с сотами.

Хуран курӑнакан йывӑҫсен хушшинче кӑн-кӑвак мӗлкесем тӑсӑлса выртаҫҫӗ.
Между чернеющими деревьями лежат синеватые тени.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Катаран пӑхсан, халӗ вӑл сӑрӑ гранитран тунӑ стена пекех курӑнакан пулчӗ.
Которые стали еще более неприступными, издали похожие на серые гранитные скалы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сева тӗттӗмлӗхе пула шуррӑн курӑнакан питне ҫӗклерӗ те шӑппӑн пӑшӑлтатса илчӗ.
Сева поднял белое в темноте лицо, тихо пошевелил губами:

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мирониха йывӑҫсем хыҫӗнчен кӑшт ҫеҫ курӑнакан, фашистсем киличчен клуб пулнӑ ҫурт ҫине тӗллесе кӑтартрӗ, хӑвӑрт темскер пӑшӑлтатса каларӗ.
Мирониха что-то быстро зашептала, указывая в окно на бывшее помещение клуба, чуть видневшееся из-за деревьев.

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ерипен ӳссе пырса, пӗтӗм тӳпене сарӑлса, тӗл-тӗл курӑнакан сайра ҫӑлтӑрсене хупӑрласа илчӗ.
Оно медленно росло, расплывалось по всему небу и заволакивало редкие звезды.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӳрт хыҫӗнче — аслӑ килкарти, унта ишӗлме пуҫланӑ пӗчӗкҫӗ сарай пур, сарӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ часовойсем пек курӑнакан вӑрӑм хӗвелҫаврӑнӑшсем лараҫҫӗ.
За избой — широкий двор, а за ним — огороженная тыном усадьба с полуразвалившимся сараем и высокими, как часовые в желтых шапках, подсолнухами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл ларчӗ те тӗттӗм курӑнакан вӑрман ҫинелле тинкерсе пӑхма пуҫларӗ.
Он сел, пристально вглядываясь в темнеющий лес.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Матвеич ӑна миска ҫине витӗр курӑнакан пыл ярса парать, ҫӑкӑр татӑкӗ хурать.
Матвеич наливает ему в миску янтарный мед, кладет кусок хлеба:

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ҫапах та ҫав вӑрмана йӗрлесе тухсан аван пулмалла, — тенӗ подпоручик, аякрах мар курӑнакан вӗтлӗх ҫине тӗллесе кӑтартса.
— Все же следовало бы вот тот лесок обшарить, — сказал подпоручик, указывая на видневшуюся неподалеку заросль.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Шуррӑн курӑнакан тӳп-тӳрӗ ҫул лӑпкӑн таҫталла, инҫете-инҫете тӑсӑлса выртать…
Дорога уходила далеко-далеко, ровная, белая, спокойная…

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв ҫийӗн витӗр курӑнакан тӗтре йӑваланса хӑпарма пуҫларӗ…
Над рекой поднимался прозрачный туман.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Игнат ҫав тери ӑшшӑн йӑл кулать, ҫак кулӑ вара ун ҫӑра куҫхаршийӗсене пула сиввӗнтерех курӑнакан пит-куҫне ҫемҫереххӗн, ачашраххӑн кӑтартать.
Улыбка у Игната была очень добрая и сразу смягчала строгое выражение лица, которое придавали ему густые, сросшиеся брови.

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Витӗр курӑнакан кантӑк ӑшӗнче вӗсем ҫине темле майпа хӑйӗн чӑн-чӑн пысӑкӑшӗ чухлех курӑнакан тӗлӗнмелле, анчах пӗр иккӗленмелле те мар, этем пит-куҫӗ пӑхать.
Из глубины совершенно прозрачного слоя, увеличенное неведомым оптическим ухищрением до своих естественных размеров, на них взглянуло странное, но несомненно человеческое лицо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Витӗр курӑнакан сийне паллӑ мар химилле пӗрлешӳпе тунӑ.
— Прозрачная пленка сделана из неизвестного химического соединения.

Дискӑн тепӗр енче, варри тӗлӗнче, ҫавӑн пекех витӗр курӑнакан шурӑрах тӗспе витӗннӗ ҫаврака лаптӑк пур, анчах вӑл тепӗр енчи пек путса мар, ҫӳлелле авӑнса хӑпарса тӑрать.
На обратной стороне диска, в центре, располагался кружок такого же прозрачного вещества, покрытого матовым налетом, с выпуклой, а не с вогнутой, как на другой стороне, поверхностью.

Витӗр курӑнакан сий йӗри-таврах кӑвак тӗслӗ ҫирӗп металпа кӑшӑлланнӑ, тӗрӗссипе, пӗтӗм дискӗ те ҫав металранах тытӑнса тӑрать.
Прозрачный слой охватывался кольцом твердого сине-серого металла, из которого, собственно, и состоял весь диск.

Вӑл кантӑк пекех витӗр курӑнакан сий.
Это был прозрачный, как стекло, слой.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика