Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

генерал сăмах пирĕн базăра пур.
генерал (тĕпĕ: генерал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Генерал ҫавӑнтах сиксе тӑчӗ, хӑвӑрт тӑнипе унӑн кӑкӑрӗ ҫине ҫакса тултарнӑ хӗресӗсем те чӑнкӑртатса илчӗҫ.

Генерал поднялся так стремительно, что от крестов, заколыхавшихся на его груди, по блиндажу пронесся легкий звон.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ридлер хӑй ӑшӗнче кулнипе тутине сиктеркелесе илнине асӑрхасан, генерал хӑй ҫиллине шӑнараймасӑр аллинчи темле хут татӑкне лӳчӗркесе хӗсрӗ.

Заметив скользнувшую по губам Ридлера улыбку, генерал яростно смял в кулаке какую-то бумажку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Фон Ридлер господин, эсир кунти лару-тӑрӑва лайӑх пӗлетӗр-и? — сасартӑк сассине хӑпартса ун ҫине шӑтарас пек пӑхса ыйтрӗ генерал.

— Вы себе ясно представляете обстановку, господин фон Ридлер? — спросил генерал, вдруг резко повысив голос и в упор взглянув на него.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Генерал пӗр кӳленмесӗр калаҫать пулин те, унӑн сӗтел ҫийӗпе тӑкӑртатакан пӳрнисем хӑй пӑлхансах тӑнине пӗлтереҫҫӗ.

Голос генерала был бесстрастным, но часто постукивавшие по столу пальцы выдавали сильную нервозность.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Генерал Краснов е Деникин — вӗсем те вӑрӑ-хурахсем пулнӑ-и-ха?

А генерал Краснов или Деникин — тоже разбойники были?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑхатӑп: йӑпӑр-япӑр пуҫтарӑнчӗ те ман ҫак генерал майри, юха пачӗ водокачка хыҫне.

Гляжу: сгреблась моя генеральша и — за водокачку.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Ак сана генерал! — шухӑшлатӑп хам. — Ак сана майор!

Вот тебе, думаю, генерал, вот тебе и маер.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑх чӳречерен: ав ҫав Врангель генерал мар-и-ха сан патна йӑлӑнма килет?

Глянь в окно: это не генерал Врангель за тобой идет?

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мартӑн 25-мӗшӗнче ирхине Григорипе Платон Рябчиков Иккӗмӗш Дон корпусӗн чаҫӗсем карапсем ҫине тиенесси ҫинчен пӗлме тесе пристане кайрӗҫ, мӗншӗн тесен ҫакӑн умӗн ҫеҫ казаксем хушшинче Деникин генерал хӗҫпӑшалпа утсене упраса хӑварнӑ Дон чаҫӗсене пурне те Крыма илсе тухма приказ панӑ текен хыпар сарӑлчӗ.

Утром 25 марта Григорий и Платон Рябчиков пошли на пристань узнать, грузятся ли части Второго Донского корпуса, так как накануне среди казаков распространился слух, будто генерал Деникин отдал приказ: вывезти в Крым всех донцов, сохранивших вооружение и лошадей.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Беженецсем хушшинче Деникин генерал Кубань Канашӗн членӗсене тискеррӗн асаплантарса пӗтернӗшӗн, чылайӑшне вӗлернӗшӗн Кубань тӑрӑхӗнче тарӑху хумӗ пур ҫӗре те сарӑлни ҫинчен калаҫаҫҫӗ.

Среди беженцев шли разговоры, что на Кубани растет возмущение, вызванное зверской расправой генерала Деникина над членами Кубанской рады.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чим-ха, акӑ, генерал чинне ҫитем те, ун чух ыттисене те кӑшкӑрса тӑкакан пулатӑп, халлӗхе тӳс, хӑвӑрт тӑхӑн та хӑвӑн амуницине чуптар часрах!

Погоди, дослужусь до генеральского чина, тогда на других буду пошумливать, а пока терпи, да поскорее надевай свою амуницию и беги!

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

10-мӗшӗнче вара Мамонтов генерал ертсе пыракан ҫӗнӗрен йӗркеленӗ корпус 8-мӗшпе 9-мӗш Хӗрлӗ ҫарсен хушшинчен фронт линине татса кӗрет те Новохоперскран Тамбов еннелле кайма тухать.

А 10-го вновь сформированный корпус под командованием генерала Мамонтова прорвался на стыке 8-й и 9-й красных армий и от Новохоперска направился на Тамбов.

XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

9-мӗшпе 10-мӗш ҫарсен участокӗсенче ҫар вӑйӗсене кирлӗ пек вырнаҫтарса тухнӑ вӑхӑтра шуррисен командованийӗ хӗрлисем хатӗрленекен наступление путлантарса лартас шутпа Мамонтов генерал корпусне пухса йӗркелет.

В то время когда на участках 9-й и 10-й армий производились необходимые перегруппировки, белое командование в целях срыва подготовлявшегося противником наступления заканчивало формирование мамонтовского корпуса.

XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Украина варринелле ӑнӑҫлӑн куҫнӑ хушӑрах Врангель генерал ертсе пыракан Добровольчески ҫарӑн пӗр пайӗ, вирлӗ хӗссе килсе, 10-мӗш Хӗрлӗ ҫара каялла чакарса каять, хаяр ҫапӑҫусемпе Саратов еннелле ҫывхарса пырать.

Одновременно с успешным продвижением в глубь Украины часть Добровольческой армии под командованием генерала Врангеля оказывала сильное давление на 10-ю красную армию, тесня ее и с ожесточенными боями продвигаясь в саратовском направлении.

XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Камччӗ вӑл генерал? — куҫне хӗстерсе, чӗлпӗрне ҫилӗллӗн выляткаласа ыйтрӗ Григорий.

— Чей же это генерал? — щурясь и нервно перебирая поводья, спросил Григорий.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑш-пӗр офицерсем: «Мӗн илсе каятӑр? Ну-ккӑ, кӑтартӑр!» — тесе тапӑнсан, каланӑ ҫеҫ ав ҫав ятлӑ генерал япалисем тесе — ҫаврӑннӑ та утнӑ вара лешсем.

Кое-какие из офицерьев налетывали: «Чего везете? А ну, показывай!» Как скажу, что это — личное имущество генерала такого-то, так и отъедут ни с чем.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорие ҫав ушкӑн штабне чӗнтерсе, штаб начальникӗ, кӗрнек сӑн-питлӗ ватӑ генерал, ӑна Дон Ҫарӗн командующийӗ повстанецсен ҫарне салатса ярасси ҫинчен ҫырнӑ приказпа паллаштарчӗ, тӳрех каларӗ:

А Григория срочно вызвали в штаб группы, и начальник штаба, пожилой благообразный генерал, ознакомив его с приказом командующего Донской армией о расформировании повстанческой армии, без обиняков сказал:

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр икӗ кун иртсен, хӗрлисен каялла чакакан чаҫӗсене Сальников генерал ушкӑнӗ хыҫран йӗрлесе кайрӗ.

Через два дня преследование отступавших красных частей повела группа генерала Сальникова.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ӑна хӑй медаль мӗнле илни ҫинчен каласа пачӗ, генерал мӗнле калаҫнине тата хӑй ҫине акӑлчан офицерӗ темле катемпи майлӑрах пӑхса тӑнине шӳтлӗн хуҫкаланса туса кӑтартрӗ, унтан Натальйӑна, унпа темскер каварлашнӑ пек, чеен куҫ хӗсрӗ те кӗҫех анӑ хӑйне те, Дарйӑна, георги медалӗпе наградӑланӑскерне, офицер арӑмӗ пулнине кура офицер чинне парасси тата ватӑ казаксенчен пуҫтарнӑ сотня командирӗ тӑвасси ҫинчен Дуняшкӑна ним суйман пек ӗнентерме тытӑнчӗ.

Рассказала ей, как получала медаль, и шутливо представила, как торжественно говорил генерал и каким чучелом стоял и смотрел на нее англичанин, а потом, лукаво, заговорщицки подмигнув Наталье, с серьезным лицом стала уверять Дуняшку, что скоро ей, Дарье, как вдове офицера, награжденной георгиевской медалью, тоже дадут офицерский чин и назначат ее командовать сотней старых казаков.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сидорин генерал аллинчен награда илнӗ хыҫҫӑн, Дарья хытах хӗпӗртерӗ.

Получив из рук генерала Сидорина награду, Дарья повеселела.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней