Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

палласа (тĕпĕ: палла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лещинский Павела часах палласа илнӗ те унӑн, тӗлӗнсе кайнипе, ҫинҫе куҫхаршисем ҫӗкленнӗ.

Лещинский сразу узнал Павла, и его тонкие стрельчатые брови удивленно приподнялись.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл дирижёра ҫапакан Павлюка ҫавӑнтах палласа илчӗ.

Он сразу узнал ударившего дирижера Павлюка.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алӑк умӗнче Павел тӑрать, Тоня ӑна часах палласа та илеймерӗ.

В дверях стоял Павел, и Тоня его даже сразу не узнала.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна, ҫак ачаранпах палласа ӳснӗ вырӑнсене, вӑл ӗнер кӑна пӑрахса хӑварса, паян ирхи поездпах каялла ҫавӑрӑнса килнӗ пек туйӑнать.

Казалось, что только вчера она оставила все эти с детства знакомые места и вернулась сегодня с утренним поездом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лешӗ ӑна часах палласа илчӗ те кулса ячӗ.

Он узнал её сразу и засмеялся.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Наткӑна палласа, вӑл чарӑнса тӑчӗ.

Узнав Натку, он остановился.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Анчах ҫӗр темӗнле тӗттӗм пулас пулсан та, Натка вӗсене сассисенченех палласа илнӗ пулӗччӗ.

Но даже в самую чёрную ночь Натка узнала бы их по голосам.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Сасартӑках Верка ҫак шутсӑр нумай ҫӑлтӑрсен ушкӑнӗнчен пӗрне палласа илчӗ.

И вдруг среди великого множества Верка узнала одну знакомую звезду.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Собакин вӗсене палласа илчӗ.

Собакин их узнал.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Эпӗ ӗнтӗ пуҫа хыртарнӑ, пилоткӑсӑр, манӑн сӑн-пит хӗвелпе ҫунса ларнӑ, ҫамка тарланӑ; вӑл тем пирки пӑлханнӑскер мана палласа илеймерӗ.

Я был брит, без пилотки, лицо мое загорело, лоб влажен; он же был чем-то расстроен и не узнал меня.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

«Кӗҫех тытӑҫса ӳкеҫҫӗ пуль, — тесе шутларӗ вӑл чупса пынӑ чух. — Пӗрне-пӗри палласа иличчен каҫ та пулӗ-ха».

«Сейчас схватятся, — подумал он на бегу. — А пока разберутся, глядишь и ночь уже».

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Хӑйне палласа илсен, пӗтӗм ӗҫ пӗтсе ларассине шута илсе, вӑл урӑх нимӗн ҫинчен шутламасӑрах лаша ҫинчен кӑлтӑрмач пек ывтӑнса юлчӗ, ҫултан аяккалла сирпӗнчӗ.

И, почти не раздумывая, под впечатлением обуявшего ужаса, он слетел кубарем с лошади и бросился с дороги.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

«Ну, Головень мӗнле-ха тата, — сасартӑк шутларӗ вӑл, — халех палласа илет те, мана вара мӗн пулӗ-ха?»

«А ну как Головень там, мелькнула вдруг мысль, — да узнает сейчас, что тогда?»

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Сасӑран тин Димка палламан этем Головене: «Ан тив!» — тесе кӑшкӑракан ҫын пулнине тепӗр хут палласа илчӗ.

И по голосу только теперь Димка еще раз узнал в нем незнакомца, крикнувшего Головню: «Не сметь!»

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Унӑн кӑкӑрӗ ҫинче шурӑ кӑшӑллӑ ҫӑлтӑра курсан, тӗлӗннипе кӑштах кӑшкӑрса ямарӗ: ҫак аманнӑ этем ӑна тахҫан Головень аллинчен ҫӑлакан ҫын пулнине палласа илчӗ вӑл.

Блеснула звездочка с белым венком, и Димка едва не крикнул от удивления, узнав в раненом когда-то вырвавшего его у Головня незнакомца.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Анчӑк кашкӑр ами патне вите тӑрне сиксе ӳкрӗ, унтан — шӑтӑка; хайхи киле ҫитнине сиссе, ӑшӑра, хӑйӗн сурӑхӗсене палласа илсе вӑл тата хытӑрах вӗрсе ячӗ…

Он прыгнул к волчихе на крышу, потом в дыру и, почувствовав себя дома, в тепле, узнав своих овец, залаял еще громче…

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Энтип пиччене палласа, Травка ҫавӑнтах выртнӑ.

Узнав Антипыча, Травка мгновенно легла.

XI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Эпир, паллах, Травка, хӑйӗн Энтипне палласа, мӗн шухӑшланине пӗлме пултараймастпӑр, анчах ҫителӗклех чухлама пултаратпӑр.

Мы, конечно, не можем знать, как думала Травка, узнавая своего Антипыча, но догадываться, конечно, можно.

XI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ту тӳрчӗ тӑрӑх кайса, эпӗ инҫетрен ҫаврӑнса килтӗм, сӑнаса хӑварнӑ чула палласа илтӗм те пит асӑрханса пытӑм, анчах хӑрушӑ барс вӑл чул патӗнче ҫукчӗ ӗнтӗ.

Я сделал далекий обход по хребту, узнал замеченный камень, очень осторожно подкрался, но страшного барса под этим камнем уже не было.

Барс // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 40–42 с.

Катяна палласа илчӗ, Катя та ӑна палларӗ.

Он узнал Катю, и она его узнала.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней