Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сывлӑш сăмах пирĕн базăра пур.
сывлӑш (тĕпĕ: сывлӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвел тухайман-ха, анчах тикӗс, янкӑр ҫутӑра ҫулҫӑсем вӗлтӗртетеҫҫӗ ӗнтӗ, сывлӑш юхӑмӗ-чуппи уҫлӑхпа выляса айкашать, ирхинехи пек ӑшӑ.

Еще не взошло солнце, но листья затрепетали уже в ровном и ясном свете, и токи воздушных струй, играя с пространством, были теплы по-утреннему.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Урисем ерипен ҫеҫ хуҫланкалаҫҫӗ, ӑшталаннӑ ӳпки чирлӗ чухнехилле — пачах та сывлӑш ҫӑтаймасӑр темелле — аран-аран турткаланать.

Ноги согнулись сами, и обожженные легкие дергались болезненными усилиями, почти не хватая воздуха.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Сывлӑш ҫавӑрса ячӗ те пуҫланнӑ вӑййа малалла тӑсрӗ:

Вздохнув, она возобновила игру.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ҫук-ҫук, нимех те мар, — юлашки вӑйӗпе сывлӑш ҫавӑрса ярса хуравларӗ Гелли.

— Нет, ничего, — через силу ответила она, стараясь отдышаться сразу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пирӗн пуҫ тӑрринче кӑнтӑрла та, ҫӗрле те темӗскер уҫӑмсӑррӑн кӑлтӑртатать; ҫур сӑмахпа калаҫакансене таҫти аякри сирпӗнӳ евӗрлӗскер татать, ҫавӑн пек самантсенче сывлӑш хевтесӗр те хурлӑхлӑ, шавлӑ, тилӗрӳпе тата ыратуллӑ йынӑшупа, ҫухӑрашупа тулса ларать.

Глухой рокочущий гул днем и ночью раздавался над нашими головами; нечто подобное отдаленным взрывам обрывало беседующих на полуслове, и стоны и вопли, то тихие и жалобные, то громкие, полные гнева и боли, наполняли воздух.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Каҫхине виҫӗ Гонзалес, вӑрмана вут-шанкӑ пуҫтарма кайнӑскерсем, аран-аран сывлӑш ҫавӑрса персе ҫитрӗҫ.

Вечером трое Гонзалесов, ходивших в лес за дровами, вернулись еле переводя дух.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

«Эпир пурте, Фарфонт ҫыннисем, ытти ҫынсен умӗнче ҫапла пӗлтеретпӗр тата ҫирӗплететпӗр: малашне пурӑнма май ҫук, мӗншӗн тесен эпир пурте ӑсран тайӑлнӑ е пирӗн ӑша усал сывлӑш вырнаҫнӑ, ҫавӑнпа та хамӑрӑн кӑмӑлӑмӑрпа, пӗр-пӗринпе килӗшсе татӑлса пурнӑҫран хамӑра хамӑр уйӑратпӑр.

«Мы все, жители Фарфонта, заявляем и свидетельствуем перед другими людьми, что, находя более жить невозможным, так как все мы помешаны или одержимы демонами, лишаем себя жизни по доброй воле и взаимному соглашению.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Сигби кӳренес тенӗччӗ, хӑйне хӑй хисепленине тивӗҫлӗ тӑрӑхлавпа хуравламашкӑн сывлӑш пухнӑччӗ те ӗнтӗ, анчах ӑна Фук ҫаннинчен туртрӗ.

Сигби вздумал обидеться и набирал уже воздуху, чтобы ответить с достойной его самолюбия едкостью, но Фук дернул повара за рукав.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Пӗлетӗн-ҫке, манӑн сывлӑш пӳлӗнет.

Ты знаешь, у меня одышка.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Повар сывлӑш ҫавӑрса ячӗ.

Повар перевел дух.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Сывлӑш кӗме шӑтарнӑ пысӑк йывӑҫ ешчӗкре пурӑннӑ ҫав ӑнӑҫсӑрскер, курасчӗ санӑн — эпир ӑна туалет супӑнӗ тесе тиенӗ.

Жил этот неудачник в большом деревянном ящике с отверстиями для воздуха, и посмотрел бы ты, как все было хорошо приспособлено — мы погрузили его под видом туалетного мыла.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Сасартӑк такам, тен, сывлӑш, тен, вӑл хӑех, васкамасӑр, хыттӑн каласа хучӗ: «Стелла».

И вдруг кто-то, может быть воздух, может быть сам он, сказал неторопливо и ясно: «Стелла».

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Йӗри-тавра сывлӑш туллашать; тинӗс пырне чӗмсӗр пӑтрав пӑлхатать, хумсем пушар вӑхӑтӗнчи тӗркӗшӳре хӑвалакан тӗттӗм кӗтӳ евӗр ӑшталанаҫҫӗ.

Кругом бушевал воздух; немое смятение охватывало пролив; волны метались, подобно темному стаду, гонимому паникой во время пожара.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫил ассӑн сывлать, юрлать, пӗр вырӑнта ҫаврӑна-ҫаврӑна ташлать, хӑлхара салхуллӑн улать, сивӗ ӳтлӗ сывлӑш «чӗр чунӗсен» эшкерӗпе сӗм тӗттӗмлӗхре вӗҫӗмсӗр чышӑнать-тӗкӗшет: вӗсен нӳрлӗ, тинӗс сирпӗтсе йӗпетнӗ чаппанӗсем Аяна питӗнчен тата аллисенчен турта-турта ҫапаҫҫӗ.

Ветер вздыхал, пел и кружился на одном месте, уныло гудел в ушах, бесконечно толкаясь в мраке отрядами воздушных существ с плотью из холода: их влажные, обрызганные морем плащи хлестали Аяна по лицу и рукам.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Хумхану вӑйланчӗ; тӗксӗм сӗвек валсем тикӗс кӗрлевпе — сывлӑш кӗрлевӗпе — уҫлӑхалла кусаҫҫӗ, валсен тӑррисенче шурӑ чӗнтӗр хыпса ҫулӑмланать те вӑйлансах пыракан тӗттӗмре сӳнет.

Волнение усиливалось; отлогие темные валы с ровным, воздушным гулом катились в пространство, белое кружево вспыхивало на их верхушках и гасло в растущей тьме.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

«Шу-с-с… шу-с-с… шу-с-с…» — кӗрлет сывлӑш; шлюпка чӳхене-чӳхене енчен енне силленет.

«Шу-с-с… шу-с-с… шу-с-с…» — загудел воздух; шлюпка, поплескивая, качалась из стороны в сторону.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Халӗ пурин ӗренки те малтанхиех, авӑснӑ май кӗсмен чӗриклетет, сулахай ҫыранран ӑшӑ сывлӑш киле-киле ҫапать.

Все приняло обыкновенные размеры, мирно поскрипывали уключины, слева тянуло теплым, береговым воздухом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл сывлӑш ҫавӑрса ячӗ те айккинелле пӑрӑнчӗ, ун вырӑнне повар йышӑнчӗ.

Он перевел дух и отошел в сторону, а на его место стал повар.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫав самантрах унӑн питӗнче калама ҫук хытӑ тӗлӗнни сӑнарланчӗ: сывлӑш халӗ тӗксӗм, сӑрӑ, тӳпе юнпа пӗвеннӗ, пӗтӗмпех хӑрушӑ чӗмсӗр тӗттӗмлӗхе путать, путать…

В тот же момент лицо его приняло выражение глубочайшего изумления: воздух стал тусклым, серым, небо залилось кровью, и жуткий, немой мрак потопил все.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Вырӑнтан та хускалмастпӑр! — аҫа ҫапнӑн кӗрлет штурман май килнӗ таран ытларах сывлӑш ҫӑтса.

— Ни с места! — громовым голосом рявкнул штурман, набирая как можно больше воздуха.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней