Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ан сăмах пирĕн базăра пур.
Ан (тĕпĕ: ан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эй, хӗрарӑмсем, вӑрманта ан ашкӑннӑ пултӑр: вут ан чӗртӗр, атту эп сире!..

— Эй, бабы, не озорничать мне в лесу: огня не жечь, а то я вас!..

Власьевна вӑрманта мӗнле ҫӳрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Эсӗ, Павловна, пушмакна вырӑнсӑр ан ҫӗт, килтен киле ан ҫӳре.

— Ты, Павловна, зря обутку не трепли, по избам не ходи.

Алӑк умӗнчи хуралҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ан тив, ан вӑрҫ мучие, — пӳлчӗ ӑна Фролов.

— Нет, ты оставь — не ругай дядьку, — оборвал его Фролов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тапранса кайнӑ ҫӗре вӑл ҫапах та: — Юлташсем! кӗрешме анан пӑрах… ӑр! — тесе кӑшкӑрмалӑх вӑй-халне ҫитерчӗ.

Отъезжая, он все-таки сумел крикнуть нам: «Тов…варищи-и-и! Бор-и…и до…»

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сунарҫӑ йӗнер ҫинчен аннӑ та, таракан юланут хӑйне ан куртӑр тесе, кӗсрипе пӗрле чӑтлӑха кӗрсе пытаннӑ.

Охотник слез с седла и вместе с кобылой спрятался среди зарослей, чтобы их не заметил спасавшийся бегством всадник.

LХХХII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ху патӑнтан мӑшӑру аяккарах вӗҫсе кайсан — пӗтрӗн вара: хурчӑка тытса ан кайтӑрччӗ е ҫын ан тыттӑрччӗ, тесе анчах шухӑшласа тӑратӑн.

А как улетит куда-нибудь от тебя дружка, тут уж совсем пропадешь,— все думаешь: как бы ястреб не унес или люди не поймали бы.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах астӑвӑр: вӑл вырӑн ҫинчен сиксе ан тӑтӑр, тата эпӗ ҫыхса янисене вӗҫертсе ан пӑрахтӑр.

Только смотрите, чтобы он не выскочил из кровати, и не давайте ему срывать повязки, которыми я его обмотал.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Бауакас кӑна: «Мӗншӗн анмастӑн тата, ан, ҫитрӗмӗр вӗт», — тет.

Бауакас сказал: «Что ж сидишь, слезай, мы приехали».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах ӑна кам парса янине ан калӑр, урӑх ҫынна та никама та ан калӑр.

Только не говорите ему, от кого это, и никому другому не говорите.

XXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ан хыпаланӑр, тархасшӑн, — тесе ответлерӗ Зеб хӑй кӗсри ҫинчен канлӗн анса, ҫӗҫӗ туртса кӑларса.

— Не торопитесь, пожалуйста, — ответил Зеб, спокойно слезая со своей кобылы и доставая нож.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ан пӑшӑрханӑр, мисс Луи, ан пӑшӑрханӑр.

— Не беспокойтесь, мисс Луи, не беспокойтесь.

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан упа йӗрӗ вӗт чӑрӑшлӑха кӗрсе кайрӗ те, Демьян чарӑнса каларӗ: «Акӑ хайхи упа юр ҫинче кайри урисем ҫине ларкала пуҫланӑ; ахӑр вӑл ҫакӑнта кӗрсе выртать пулӗ. Ӗнтӗ ку йӗре пӑрахар та аяккарахран ҫавӑрӑнса каяр. Анчах асту, ан шавла, ан ӳсӗр, темӗн, хӑратса ярӑпӑр тата», — терӗ.

А потом, как пошел след в мелкий ельник, Демьян остановился: «Надо,— говорит, — бросать след. Должно быть, здесь ляжет. Присаживаться стал — на снегу видно. Пойдем прочь от следа и круг дадим. Только тише надо, не кричать, не кашлять, а то спугнешь».

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ан хӗне Хӗветюка, ан хӗне Хӗветюка!» — тет хай.

А сам приговаривал: «Не бей Федьку, не бей Федьку!»

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫапла, — терӗ Дик Сэнд, — унпа эпир океан хӗрне анӑпӑр Ан кулянӑр, Уэлдон миссис, шыв сирӗн пата ҫити, Джек, Нэн, Бенедикт мистер патне ҫити хӑпармасть.

— Да, — сказал Дик Сэнд, — и по ней мы спустимся к побережью, Не беспокойтесь, миссис Уэлдон, вода не поднимется ни до вас, ни до малыша Джека, ни до Нэн, ни до мистера Бенедикта.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ырра ан ман, усала асра ан тыт, тет.

Помоги переводом

«Чӑваш пулар та итлесе пӑхар...» // Геннадий Волков. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с. — 5–8 с.

Ан хӑра, ачам, ан хӑра, — калаҫрӗ вӑл.

— Не бойся, малыш, не бойся, — повторял он.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эс ан итле ун сӑмахне, ан итле.

Ты не слушай его, не слушай.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ан тертлентер хӑвна, ан тертлентер, — ӑшӗнче Виталие пӗр шеллесе, пӗр унпа мӑнаҫланса та илет хӗр.

Не мучай себя, не мучай, — мысленно повторяла девушка, жалея Виталия и гордясь им.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эс ан калаҫ, ан калаҫ.

— Ты не говори, не говори.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Асту, Турчӑка, чипер пул, мансам ман Ельккасен тӗлӗнчи сукмака, ан ҫӳре ҫын сукмакӗне, хӑв валли сукмак хӑв такӑрлат, итлемесен — ан ӳпкеле, турчӑка кукли ҫитереп», — тесе пӑсӑрлантарнӑччӗ ҫырӑвӗнче…

Матвей грозился в письме пересчитать ему ребра, как приедет, да советовал забыть дорожку к дому Ельки: «Учти, Кочерга, каждый должен по своим тропинкам, а не по чужим ходить. Иначе погуляет моя кочерга по твоей кочергиной спине».

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней