Корпус чувашского языка

Эпӗ каларӑм: «Эпӗ сан хыҫҫӑн чупас терӗм, анне мана ямарӗ, ҫитменнине тата хӗнерӗ», — терӗм те тата хытӑрах йӗрсе ятӑм.

Я говорю: «Я хотел за тобой бечь, а мать меня не пустила, да еще побила»,— и еще пуще заплакал.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ хӑранипе: «Кӳр ачана кунта!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я испугался и закричал: «Дай мальчика сюда!»

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Марье вут ҫине кӑтартса каланӑ: «Пӑх-ха, Кирук, эпӗ епле вут чӗртсе ятӑм», — тенӗ.

и сказала: «Глянь, Килюска, какую я печку вздула».

Вут тухни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вӑрман хыҫӗнчен тӑватӑ кӑвак лашаллӑ кӳме килнине куртӑм та: «Килет! Килет!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я увидел из-за рощи четверню серых и коляску и закричал: «Едет! едет!..»

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавна курсан эпӗ: «Мӗншӗн эсир мансӑр пуҫнех ҫиетӗр?» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я закричал: «Что вы без меня едите?»

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вара йӗрсе ятӑм та киле таврӑнтӑм.

Заплакал я и пошел домой.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ тӳсеймесӗр йӗрсе ятӑм.

я не удержалась и заплакала.

Мӑнакка хӑй ҫӗлеме вӗренни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тинех ӗнтӗ манӑн ятӑм наукӑна кӗрӗ!

Наконец-то мое имя войдет в науку!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпӗ Булька мӑй ҫыххисӗррине астуса илтӗм те: «Булька, каялла!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм; тӗрме ҫыннисене те: «Ман Булькӑна ан тивӗр!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я вспомнил, что он без ошейника, и закричал: «Булька, назад!» — и кричал колодникам, чтобы они не били Бульку.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сых ятне эпӗ Булька суранне тар сапрӑм та ӑна ҫунтарса ятӑм.

На всякий случай я посыпал Бульке на рану пороху и зажег его.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кашкӑр ҫатан ҫинчен ман еннелле сиксе каҫсанах, тӗллерӗм те ҫывӑхранах персе ятӑм.

Как только волк соскочил с плетня на мою сторону, я приложился почти в упор и спустил курок.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ хир чӑххисем тытма пӗр кӑвакал йытти туянса ятӑм.

Я завел себе для фазанов легавую собаку.

Мильтонпа Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вара тимӗршапана унтан туртса илтӗм те аяккалла ывӑтса ятӑм.

Тогда я отнял у него черепаху и бросил.

Тимӗршапа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ӑна хирӗҫех тӗллесе тепӗр хут персе ятӑм.

Я выстрелил другой раз, почти в упор.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ӑна аяккинчен тӗллерӗм те персе ятӑм.

Я прицелился в бок и выстрелил.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ чӗрнепе унӑн ҫӗнӗ кӗпине чӗрсе ятӑм пулмалла, ҫавӑнпа хурт тухсан нумай та пурӑнмарӗ — вилчӗ.

Ногтем я, верно, расстроил новую рубашку, потому что червяк хотя и вылез, но скоро умер.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗртсе ятӑм вара, мӗн тӑвас тен, кӗртсе ямаллах пулчӗ.

Ну вот и провела, от греха подальше…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ Володя патне питӗ кичем ҫыру ҫырса ятӑм.

Я написала Володе очень грустное письмо.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ҫулталӑк ҫурӑ харама ятӑм эпӗ Оклендра.

— Полтора года я прозябал в Окленде.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хаваспахчӗ те, анчах эпӗ кучера килне ятӑм, — каччӑн ялкӑш куҫӗнчен пӑхма хӑраса мӑрлатрӗ Ишерский.

— С превеликим удовольствием, но я уже отпустил кучера, — пробормотал Ишерский, избегая сверкающего взгляда юноши.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.