Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Утнӑ (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унччен иккӗн утнӑ чухне сылтӑм енӗ хисеплӗ вырӑн шутланнӑ.

Раньше, когда шли вдвоем, правая сторона считалась почетным местом.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ташлакансем патнелле утнӑ чухне арҫын хӗрарӑма хӑйӗнчен мала ирттерет, вырӑн пулсан, юнашар пырать (хӗрарӑмӑн сылтӑм алли енче), хулран тытса пыма сӗнет.

По пути к танцевальному кругу мужчина пропускает свою даму вперед, а если есть место, то идет рядом, слева (т. е. по правую руку дамы) и предлагает ей идти под руку.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Утнӑ е тӑнӑ чух хулпуҫҫисене хутлатни те айккинчен илемсӗр курӑнать.

Некрасиво выглядит (при ходьбе или стоянии) голова, втянутая в плечи.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Утнӑ чух лӑнкки-ланкки пусса, лӑкӑштатса е йӑпӑр-йӑпӑр вӗтӗртеттерсе утмалла мар.

Нужно избегать вперевалку, разболтанной, шатающейся и семенящее-танцующей походки.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӑмахран, алла чуптуни, арҫын хӗрарӑмпа утнӑ чух сулахай енче пыни, шлепкене кӑшт ҫӗклесе саламлани — ку йӗркесене ҫын кӑмӑл еккипе кӑна тума пултарать.

К последним относятся целование руки, ходьба мужчины по левую руку женщины, приподымание головного убора и другие, при которых каждый может действовать по своему усмотрению, чувству такта и вкусу.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мана трибуна умне пыма сӗнчӗҫ, малалла утнӑ чух Зойӑн портрет ҫинчи куҫӗсем тӳрех куҫран пӑхрӗҫ.

Меня пригласили пройти на невысокую трибуну, и пока я шла, Зоины глаза с портрета смотрели мне прямо в глаза.

Ҫӗршывӑн пур кӗтессисенчен те // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Паркра ҫамрӑксем кулни те, калаҫни те, сулмаклӑн ярса пусса утнӑ сасӑ та илтӗнмест.

Ни голоса, ни смеха, ни звука быстрых, размашистых шагов.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Часах пусма ҫинче асӑрханса утнӑ сасӑсем илтӗнчӗҫ.

И сейчас же на лестнице зазвучали осторожные шаги.

Бал // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Е унта, е кунта, пӗр кӗтмен ҫӗртен сасӑсем, харӑссӑн кулса янисем, хӑвӑрт та ҫӑмӑллӑн утнӑ сасӑ илтӗнеҫҫӗ, е сасартӑк юрӑ янрама пуҫлать.

То тут, то там неожиданно раздавались голоса, взрывы смеха, быстрые, легкие шаги, вдруг вспыхивала песня.

Бал // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кашни иртен-ҫӳрен ун ҫурчӗ умӗпе утнӑ чух тутине аллипе хупласа кулать пуль…

Каждый встречный-поперечный небось, проходя мимо, смеется, прикрыв для приличия ладонью рот…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар, утнӑ сӗртен чарӑнса, йӗпеннӗ куҫне шӑлать, тепӗр ҫаврӑм итлет.

Тухтар завороженно слушает пенье, по лицу его бегут слезы, он машинально вытирает их и слушает, слушает…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ҫӳренӗ, ярӑнса утнӑ май, пуҫне ҫӑмӑллӑн уха-уха илет, уншӑн тулли лав та тулли мар тейӗн.

Шерккеева лошадка идет легко и споро, часто вскидывая голову и отфыркиваясь, будто для нее тяжело груженная телега только в радость.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килнелле утнӑ чух ҫул хыттипех иртрӗ-ши, хӑй ҫавна та астӑваймарӗ.

Как он шел домой — дорогой или задами — не помнил.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме ярӑнса утать, утнӑ май пӗрмеллӗ аркисем ҫил ҫинчи пек хумханаҫҫӗ.

Походка у Селиме плавная, ровная, оборки платья красиво покачиваются в такт ее шагам.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килнелле утнӑ май Шерккее мӗн хӑй патне ҫитиех Кантюк юнашар пынӑн туйӑнчӗ.

На пути домой Шерккею все время казалось, что Кандюк идет с ним рядом.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑсмака пӳрнисем хушшипе ҫӑра пылчӑк пӑчӑртатса тухать те, мелсер уначӑланса, утнӑ май хӑйпе пӗрлех малалла сирпӗнет.

Меж его длинными пальцами ног со свистом прорывалась черная грязь, разлетаясь во все стороны.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, утнӑ ҫӗртен чарӑнса, Кантюка шанмасӑр пӑхса илчӗ, унран юлас мар тесе, урисемпе васкавлӑрах яра-яра пусрӗ.

Шерккей остановился и, не веря услышанному, посмотрел на Кандюка, тот шел как прежде, и Шерккей, чтоб не отстать от него, чаще засеменил ногами.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утнӑ май часах вырма тухасси ҫинчен те, хуҫалӑхри тӗрлӗ тертсем пирки те сӑмах сӳтрӗҫ.

Говоря о том, что теперь как можно быстрее надо выходить на жатву, о разных других трудностях, что случаются в жизни.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей арман хӳттинче чарӑнса тӑма пултаратчӗ те — ҫапах тӑвалла талпӑнчӗ, йӑран хушшинчи сукмакпа тӳррӗнех, чупнӑ ҫӗрте чупса, утнӑ ҫӗрте утса, вӑл калама ҫук васкарӗ.

Шерккей мог укрыться под мельничным навесом, но не стал этого делать, а продолжал мчаться в гору, напрямик, по тропинке, проложенной между борозд, запыхавшись, он переходил с бега на шаг; переведя дух, снова бежал впритруску…

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Елисса утнӑ май чечек пуҫтарма тытӑнчӗ.

Елисса на ходу стала собирать букет.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней