Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тахҫан сăмах пирĕн базăра пур.
Тахҫан (тĕпĕ: тахҫан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫра тӗрлӗ шухӑшсем сӗмленнипе тата пурнӑҫ ҫулӗ ҫинче тахҫан тӗл пулнӑ хӗрарӑмсем ҫинчен татӑкӑн-татӑкӑн аса илнипе кӑмӑлне пусӑрӑнтарса, Листницкий кӗҫех тӗлӗрсе кайрӗ.

Уснул, примиренный думами и случайными, отрывочными воспоминаниями о женщинах, чьи пути скрещивались когда-то с его путями.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пурнӑҫра курни-тӳснисем унӑн пуҫӗнче умлӑн-хыҫлӑн шӑвӑнса иртеҫҫӗ; вӑрҫӑ ҫинчен кӗскен те татӑкӑн-татӑкӑн аса илнисем ҫумне тахҫан ача чух пулса иртнӗ тепле пӗр ӗҫ ҫинҫешке кӑвак ҫип манерлӗн пырса чӑлханать.

Память услужливо воскрешала пережитое, и в скупые отрывочные воспоминания войны тонкой голубой прядью вплетался какой-нибудь далекий случай из детства.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий тахҫан ӗлӗк ҫав тери чуп тума юратнӑ ҫӳҫ пайӑркисем…

Григорий их так любил целовать когда-то…

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗлӗнмелле те, тахҫан ӗлӗк ҫӗр ҫинче тата та пысӑкрах тимӗр шапасем пулнӑ — сӑмахран, океансенче ҫитмӗл миллион ҫул каялла пурӑннӑ архелонсен тӑршшӗ тӑватӑ метр ҫурӑна ҫитнӗ.

Удивительно, но когда-то на Земле существовали и более крупные черепахи — например, архелоны, которые жили в океанах семьдесят миллионов лет назад, дорастали до четырех с половиной метров в длину.

Авалхи тем пысӑкӑш тимӗр шапа юлашкийӗсене тупнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24404.html

Анчах та ку питӗ тахҫан, ӗлӗкрех пулнӑ.

Только было это давным-давно.

Вавилӑпа ыттисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тахҫан ӗлӗк пӗчӗк ачанни пек тӑртанса тӑракан тути хӗррисем усӑнчӗҫ, вӗсене чӑтса ирттернӗ хурлӑх пӗркелентерчӗ.

В опущенных, когда-то отрочески пухлых углах рта ложилась мужалая горесть.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ашшӗ ӑна унта ярасшӑн пулмарӗ, килтех пурӑнма ӳкӗте кӗртес тесе, кӑшкӑрса та, намӑслантарса та пӑхрӗ, анчах та Наталие сывалса ҫитнӗ хыҫҫӑн, хӑйӗн тӑванӗсем ҫине пӑхса, хӑйне хӑй тахҫан тӑван пулнӑ ҫемьере ют ҫын вырӑнне туйса тӑма аван мар пулса ҫитрӗ.

Отец ее не пускал, покрикивал и стыдил, разубеждая, но ей неловко было после выздоровления глядеть на своих и чувствовать себя в родной когда-то семье почти чужой.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурт тӑррисенчен тумла тумлать, кӗмӗл пек пӑр шереписем йӑлтӑртатаҫҫӗ, карниз ҫинче тахҫан юхнӑ шыв йӗрӗсем тикӗт тӗслӗ ярӑм-ярӑм курӑнса выртаҫҫӗ.

С крыши капало, серебрились сосульки, дегтярными полосками чернели на карнизе следы стекавшей когда-то воды.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мирон Григорьевич кухньӑра вентерь ҫунатти ҫыхса пӗтерес тесе аппаланать, ӗҫленӗ май Михей тахҫан такам темӗнле ҫынна вӗлерни ҫинчен каласа кӑтартнине итлет.

Мирон Григорьевич в кухне довязывал крыло к вентерю, слушал рассказ Михея о каком-то давнишнем убийстве.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, тахҫан хӑйне валли хӗр ҫураҫма кайсан намӑс курнине халӗ те манайманскер, ҫилленсе шӑмарӑлса ҫӳрет.

Митька, не изживший давнего своего позора со сватовством, ходил хмурый и злой.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тахҫан авал Воронежпа Азов хушшинчи шыв ҫулӗ ҫинче вӑл маяк вырӑнне шутланнӑ.

Вехой была когда-то по большому водному пути Воронеж — Азов.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья ҫак пӗчӗк ҫеҫ те хӑй юратнӑ ӳт лаптӑмне, тахҫан хӑйӗн пулнӑскерне, куҫӗсемпе чуптуса илчӗ; кӑштах ейӗлсе тӑракан шуранкарах тутисем ҫине куҫҫуль шӑпӑртатса тумларӗ.

Аксинья целовала глазами этот крохотный, когда-то ей принадлежавший кусочек любимого тела; слезы падали на улыбавшиеся побледневшие губы.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑйӗн маттур арӑмне, тахҫан ӗлӗк илемлӗ пулнӑскерне, вӑл ҫавӑнпа вӑхӑтсӑрах ватӑлтарнӑ курӑнать.

И, как видно, этим раньше времени состарил свою когда-то красивую, дородную жену.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тахҫан ӗлӗк, вӑл кунта шыва кӗнӗ.

Здесь когда-то он купался.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Каҫар, батько! ан ҫилен! акӑ сана саламат; хӗне, мӗн чухлӗ хӗнес килнӗ таран, хамах парӑнатӑп: пуриншӗн те ӳкӗнетӗп; хӗне, ан ҫилен анчах! эс тахҫан ман ҫӗр айӗнче выртакан аттепе тӑван пек пурӑннӑ вӗт-ха, ҫӑкӑр-тӑвар пӗрле ҫинӗ, магарычне те пӗрле ӗҫнӗ».

— Помилуй, батько! не гневись! вот тебе и нагайка: бей, сколько душа пожелает, отдаюсь сам; во всем каюсь; бей, да не гневись только! ты ж когда-то братался с покойным батьком, вместе хлеб-соль ели и магарыч пили.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах тимӗрҫӗ пӗччен утать, нимӗн те курмасть вӑл, хӑй тахҫан чӑтма ҫук юратнӑ савӑнӑҫлӑ вӑййа хутшӑнмасӑр утать.

Но кузнец шел и ничего не видал и не участвовал в тех веселостях, которые когда-то любил более всех.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мучӗшӗ тахҫан комиссар пулнӑ та ӗнтӗ, сӑмсине каҫӑртса ҫӳрет.

Что его дядя был когда-то комиссаром, так и нос несет вверх.

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫынран уйрӑлнӑ чух харкашма аван мар вӑл, кам пӗлет, тек тахҫан курнӑҫатӑр-ха эсир манпа.

Нехорошо браниться на прощанье, особенно с тем, с кем, бог знает, скоро ли увидитесь.

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ашкӑнма пуҫлатӑн та, тахҫан пулнине аса илнӗнех туйӑнать.

Как начнешь беситься — чудится, будто поминаешь давние годы.

III. Кӗтмен йӗкӗт. Кавар // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Левко темӗн те пӗр каласа пуҫна ҫавӑрнӑ (халь ӗнтӗ палламан ҫын сасси Левкошӑн таҫта илтнӗ сасӑ пек туйӑнчӗ, вӑл ӑна тахҫан илтнӗ); анчах эп Левкона хам кам иккенне кӑтартӑп-ха! — терӗ ҫавнашкалах палламан ҫын.

— Левко много наговорил тебе пустяков и вскружил твою голову (тут показалось парубку, что голос незнакомца не совсем незнаком и как будто он когда-то его слышал); но я дам себя знать Левку! — продолжал все так же незнакомец.

III. Кӗтмен йӗкӗт. Кавар // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней