Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шут сăмах пирĕн базăра пур.
шут (тĕпĕ: шут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑлтӑркка хура лакпа сӑрланӑ пианино ҫинелле пӑхса илчӗ те вӑл, ҫавӑнтах Соня еннелле ҫаврӑнса, унӑн пӑртакках каҫӑрӑлса тӑракан, шӑратса тунӑ пек чипер те ҫепӗҫ ӳтлӗ янахне курчӗ, вара хӑвӑрт кӑна ҫаврӑнса пӳлӗмрен чупсах тухса кайрӗ: вӑл Соня ашшӗ патне кайма шут тытрӗ.

Глянув на закрытое, поблескивающее черным лаком пианино, Чочой перевел взгляд на лицо Сони с приподнятым кверху, словно выточенным, нежным подбородком и, вдруг повернувшись, почти побежал к двери, решив немедленно пойти за отцом Сони.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӑртакках шухӑшласа ларнӑ хыҫҫӑн вӑл вут чӗртсе яма шут тытрӗ:

Немного поразмыслив, он решил разжечь небольшой костер:

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ку шухӑш Чочоя тӗрӗс пек туйӑнчӗ, ҫавӑнпа вӑл ун ҫинчен ҫак самантрах Кэукая кайса калама шут тытрӗ.

Эта мысль показалась Чочою настолько значительной, что он решил немедленно пойти и сказать о ней Кэукаю.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Эсӗ мӗншӗн Чочоя ху кӑна парнесем пама шут тытрӑн?

— Ты почему решил сам Чочою подарки вручать, а?

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗччен юлсан вара Чочой каллех пӳлӗмсене пӑхса тухма шут тытрӗ; ку пӳртре халиччен курман тӗлӗнмелле япаласем татах нумай пек туйӑнчӗ ӑна.

Оставшись один, Чочой решил снова приняться за осмотр дома, в котором, казалось ему, так много интересного и таинственного.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Вӑл та тарма шут тытнӑ, — терӗ Кэргыль хуллен, вара, сасартӑк пуҫне каҫӑртса, хыттӑн ыйтрӗ:

— Возможно, тоже бежать решился, — тихо повторил Кэргыль и вдруг, вскинув голову, громко спросил:

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тен, вӑл хӑй те пирӗнпе пӗрле тарма шут тытнӑ пулнӑ…

А возможно, он тоже бежать с нами решился…

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой тата тепӗр хут чӳречерен пӑхса илчӗ, вара ҫак тӗлӗнмелле те ӑнланмалла мар шурӑ ҫуртран мӗнле те пулин часрах тухса тарма шут тытрӗ, кайса шыраса пӑхас, Нутэскинпа Очер чӑнах ӑҫта та пулин кунта мар-и, тесе шухӑшларӗ вӑл.

Взглянув еще раз в окошко, Чочой решил, что ему следует как можно скорее выбраться из этого странного белого дома и посмотреть, нет ли и в самом деле здесь где-нибудь Нутэскина и Очера.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Малтан эпӗ вӑл фанатик пулнине пӗлмен, анчах вӑл чӑн-чӑнах фанатик пулнӑ-мӗн: хӑй мӗн те пулин тума шут тытнӑ пулсан, пуссан та ҫав ӗҫе тумасӑр парӑнмасть.

Прежде я не знал, что он фанатик, но он именно фанатик и если уж принял решение, то, видно, не отступит, хоть режь его.

31 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Тен, вӑл та тарма шут тытнӑ.

— Может, он тоже бежать решил.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл, мӗнле пулсан та, каймах шут тытрӗ: «Пӗтсен пӗтем, анчах ҫакӑнта юлмастӑп!» терӗ вӑл.

И он твердо решил: «Пусть погибну, но здесь больше не останусь!»

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Юлашкинчен вара, пӗртен-пӗр тӑванне яланлӑхах ҫухатнине анланса илсен, ҫак ылханлӑ ҫӗршывран мӗнле пулсан та тарма шут тытрӗ вӑл.

И, когда наконец пришел к выводу, что потерял навсегда последнего родного человека, он, не задумываясь, решил бежать, бежать во что бы то ни стало с проклятой земли.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗрре вӑл, Кэмбипе унӑн ывӑлӗсем Очер уланине илтиччен, тарма шутларӗ, тепре — Очер хӑй ӑҫтине палӑртасран хӑранӑ пирки ӗнтӗ, ҫакӑнтах юлса Очера мӗнле те пулин лӑплантарма шут тытса пӑхрӗ.

Два чувства боролись в нем: убежать, пока Кэмби и его сыновья не услыхали воя Очера, и второе — остаться и как-нибудь успокоить Очера, чтобы он не выдал своего убежища.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасем йытта пытарма шут тытрӗҫ, анчах ӑҫта пытармаллине ниепле те шухӑшласа кӑлараймарӗҫ.

Решение это было у мальчиков твердое, но, где именно спрятать Очера, они долго не могли придумать.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасем вӑл ҫинине пӑхса ларнӑ май хӑйсем телейлӗ пурнӑҫла выляма шут тытнине те манса кайрӗҫ.

И мальчики, наблюдая за ребенком, совсем забыли, что собирались играть в счастливую жизнь.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ҫапах та Шеррида ӗнер курни ҫинчен каласа парасах пулать, — ҫирӗп шут тытрӗ Чочой.

— Но Шерриду все же надо рассказать о том, что мы вчера видели, — твердо решил Чочой.

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Колледжра пуринчен те ирттерес шухӑш пурччӗ те пӗрре, — терӗ Дэвид, пӑртакках шухӑшласа пӑхнӑ хыҫҫӑн, пӗр тунмасӑр — пӗр центшӑн аннене питӗнчен сурма хатӗр тесе ҫырма шут тытсаччӗ.

— Хотел было переплюнуть всех в колледже, — после некоторого раздумья сознался Дэвид, — решил написать, что готов плюнуть в лицо матери за один цент.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Апла сан, ачам, кунта килме шут тытрӑн пулсан, мӗнле те пулин инкек пулчӗ пулӗ.

— Наверное, у тебя, мальчик, случилось несчастье, раз ты решился на такое.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тухса каяс пулсан — пурне те палӑртмалла, никама пӑхӑнмасӑр, мӑнкӑмӑллӑн, хӑй шут тытнипе тухса каймалла унӑн, пӗр-пӗр Подсолнушкин е Жуков: тухса кай! тенипе мар.

Уж если уходить, то с треском, независимо, гордо, потому, что сам захотел, а не потому, что какой-то там Подсолнушкин или Жуков сказали — уходи.

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Анчах Король… вӑл мӗн те пулин тума шут тытсан, тем те тума пултарать.

А Король… вы знаете, если он чего захочет, он что угодно сделает.

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней