Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хыттӑн, намӑса туйса ахӑлтатма пикенчӗ — мана улталанине чӑннипех те ӗненчӗ-ши…

Он громко и стыдливо захохотал, в полной уверенности, что обманул меня.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Ҫывӑрса каяс умӗн эпӗ утиял айӗнче хыттӑн ихӗлтетрӗм.

Засыпая, я громко хихикал в одеяло.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

«Тӗнче ҫӑлӑнӑҫӗн чӑнлӑхӗ» мана ҫав тери хыттӑн ахӑлтатса кулма хистерӗ.

«Истина спасения мира» заставила меня громко расхохотаться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Ҫул ҫӳревҫӗсем шӑлне ҫыртса, мускулӗсене хытарса лартса тӗртеҫҫӗ, анчах ҫӑра, хытӑ юр кӗрчӗ, вӗсен экипажне пытарнӑскер, ҫынсен чарусӑр кӑмӑлне — темле пулин те малалла кайма тивӗҫлине — хыттӑн хирӗҫлет.

Путешественники, стиснув зубы, напрягали все мускулы, но плотный сугроб, похоронивший их экипаж, упорно сопротивлялся неукротимому желанию людей — во что бы то ни стало двинуться дальше.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

Мӑнттай аякӗ ҫинче выртать, чӗр куҫҫисене янахӗ патне ҫитиех хутлатнӑ — амӑшӗн варӗнчи пепке тейӗн, сӑмсине хыттӑн шӑхӑртса ҫывӑрать.

Детина лежал на боку, поджав ноги коленями к подбородку, как младенец в утробе матери, и зычно свистел носом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 321–325 с.

— Ку тӗрӗсех тӗк, — хыттӑн кӑшкӑрчӗ вӑл, — эпӗ нихӑҫан та мӑран пулман-ҫке!

— Если это правда, — прокричал он, — то я ведь никогда не был неповоротливым!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

— Савӑн, — тытӑнкӑллӑн хуравларӗ вӑл, унтан утӑмне хӑвӑртлатрӗ, мӗншӗн тесен авӑк ҫил ӑна ҫурӑмӗнчен хыттӑн тӗкет.

— Веселись, — сдержанно сказал он, прибавляя шагу, потому что налетевший порыв ветра толкнул его в спину.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Арҫынсенчен сахалӑшӗ ҫак самантра хӑйӗн савнине юратмарӗ, аллине хыттӑн чӑмӑртамарӗ темелле-ши…

Редкий из них не любил в этот момент свою подругу и не стискивал крепче ее руки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Гольц алӑка каллех шалтлаттарса урама тухрӗ — кантӑк хыттӑн чӗтренет.

Опять Гольц вышел, хлопнув дверьми так, что зазвенели стекла.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

— Гарсон! — хыттӑн янӑратрӗ Гольц.

— Гарсон! — заорал Гольц.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Калава хыттӑн ырлакан сасӑсем темиҫе хутчен чара-чара лартрӗҫ.

Рассказ то и дело прерывался громкими одобрительными возгласами.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Тухтӑр сасартӑк хӗремесленсе кайрӗ, чӑхлатрӗ те хыттӑн ихиклетрӗ — ҫавна пула аван марланчӗ.

Доктор вдруг побагровел, прыснул и хихикнул так громко, что сконфузился сам.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Вуҫех халран кайнӑскер — Бурль ҫывӑрмалли пӳлӗмелле уксакласа утрӗ, урипе туйине сӗтӗрсе алӑкран хӑяккӑн кӗчӗ, вӑл алӑка шаплаттарса хупнипе пӳрт хыттӑн кӗрлерӗ.

Совершенно усталый, Бурль захромал к спальне, боком провалился в дверь, волоча ногу и трость, и хлопнул дверью ток громко, что загудел дом.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Вӑл хыттӑн силленнӗ, тӑнне ҫухатнӑ Джессие курӑк ҫине вырттарчӗ, унтан юн кайнӑ сӑмсине шӑлса ҫерем ҫине ларчӗ; унӑн пуҫӗ ҫаврӑнать.

Он опустил сильно встряхнутую, потерявшую сознание Джесси на траву и, вытирая пошедшую носом кровь, сел с закружившейся головой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Ӑна 322 № арестант хыттӑн тӗртсе ячӗ, вӑл урисене сарса тата аллисене тӑсса — Гаррисон пекех, анчах ҫӳлелле мар, пит шайӗнче — кӑштах кӗтрӗ те кӑшкӑрса аялалла вӗҫекен хӗр ача кӗлеткине йышӑнчӗ.

Его резко оттолкнул арестант Э 332; он, расставив ноги и протянув руки, как Гаррисон, но не вверх, а на уровне лица, принял на себя удар тела с воплем мелькнувшей вниз девочки.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Аван мара вӗсен сӑнӗнченех сиссе Мард сӗтел хушшинчен тӑчӗ, анчах Кароль ӑна пуҫӗнчен хыттӑн ҫапса ӳкерчӗ.

Чувствуя недоброе по их лицам, Мард встал из-за стола, но Кароль ударом в глаз сбил его с ног.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Бетсипе каллех вӑрҫӑнасси-хирӗҫесси Клиссон чӗрине ҫав тери хыттӑн хӗссе ыраттарчӗ.

Предстоящее объяснение так тяжело сжало сердце Клиссону,

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Унӑн пуҫӗ малтан хыттӑн силленчӗ, унтан — хулленрех те хулленрех; хускалман пичӗпе кӗҫех минтер ҫине ӳкрӗ, аяк пӗрчисем ҫеҫ вӗттӗн-вӗттӗн тӑртанса чӗтреме чарӑнмарӗҫ-ха.

Его голова тряслась вначале резко, потом все тише, и он медленно упал на подушку с уже умолкшим лицом, — лишь в его вздувшихся ребрах еще не прекращалась мелкая дрожь.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Чирлӗ ҫын куҫҫульне шапӑртаттарса ҫапкалашать, хыттӑн ахӑлтатса кулать.

Больной бился и хохотал, заливаясь слезами.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Херӗн ирӗклӗ тыткаларӑшӗ, — пӗр урине теприн ҫине хурса, пӗкӗрӗлсе ларни, пирус тӗтӗмне арҫынла хыттӑн вӗрсе кӑларни — Готорна кӑткӑс кирек мӗнле ӗҫ умӗн те кӑштах аптӑраса тӑрас йӑларан хӑтарчӗҫ.

Ее свободная поза — она сидела согнувшись, положив ногу на ногу — и мужская манера резко выдыхать дым папиросы освободили Готорна от стеснения, сопровождающего всякое щекотливое дело.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней