Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ланфиер кӗнине никам та асӑрхамарӗ, унӑн хыткан кӗлетки ансӑр хушӑкран та тухаяссӑн туйӑнать.

Ланфиер вошел незаметно, его костлявое тело, казалось, могло пролезть в щель.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Хӗрарӑм хумханса ӳкнӗн туйӑнать.

Она казалась встревоженной.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Горнӑн кӗвӗҫӳллӗ сӑпайлӑхӗ вара лешӗ тӗлӗшпе ӑна хӑйнех тӗлӗнмеллерех туйӑнать; питӗ инҫе, ҫавӑнпа хӑвна юратаслӑха сирсе пӑрахма вӑхӑт ҫитнӗ.

И ревнивая деликатность Горна по отношению к той показалась ему странной и даже лишенной самолюбия навязчивостью на расстоянии.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл ҫав хӗрарӑмӑн ирхи тумне тӑмлӑ кӑткӑ тӗмӗсемпе юнашар курать, анчах килпетсӗртерех ҫак ӳкерчӗк пулма пултарассӑн туйӑнать.

Неясно, обрывками, Горн видел ее утренний туалет в соседстве глинистых муравьиных куч, и это нелепое сочетание казалось ему возможным.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл шухӑшсӑр, саланкӑрлӑн ларать; йӗри-таврари пурте уншӑн йӳҫек туйӑнать — «сахха» тути пек.

Он сидел без мыслей, рассеянный; все окружающее казалось ему острым и кислым, как вкус «сахха».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫак вырӑн ӑна меллӗ те юрӑхлӑ туйӑнать, кунсӑр пуҫне — ӗҫе халех пуҫӑнас кӑмӑлӗ те ыйтӑва ҫыран майлӑ татса пачӗ.

Место это казалось ему подходящим, к тому же нетерпение приступить к работе решило вопрос в пользу берега.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Тӳпе хрусталь шӗвек тултарнӑ капмар шарӑн ытамлайми кӑвак ӑш-чикӗ евӗр туйӑнать.

Небо казалось голубой, необъятной внутренностью огромного шара, наполненного хрустальной жидкостью.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Е мана кӑна туйӑнать, е авӑсаҫҫӗ.

— Или мне послышалось, или гребут.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Кунта Гент ҫаврӑнса пӑхрӗ: Ливингстон йывӑҫсен тӗлӗнчех тӑрать, карттусӗпе суллать; хӗвел пайӑркисен йӑлкӑшӑвӗнче унӑн шурӑ пуҫӗ ылтӑн шевлепе-ҫутӑпа ҫиҫнӗн туйӑнать.

Здесь Гент обернулся: Ливингстон еще стоял у деревьев, махая фуражкой; его белая голова в блеске лучей казалась озаренной золотистым сиянием.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Аякра такамсем калаҫаҫҫӗ, шӑв-шав илтӗнет; унта, сад пахчи леш енче, ҫынсем йышлӑн утнӑн туйӑнать.

пока не услышал в отдалении говор и шум; казалось, там, за садами, спеша, шло много людей.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент та мӗн тумаллине ӑнланмасть, анчах ӑна тискерчӗксен тӑшманла туйӑмсем ҫук пек туйӑнать.

Гент тоже недоумевал, как поступить, но показалось ему, что дикари настроены не враждебно.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Юхан шыв авӑк пӑрӑнчӑксемпе, кукӑр-макӑрланса тӑсӑлать, ҫавӑнпа та ишевҫе малта пысӑк кӳлӗ, хыҫалта тата икӗ енче вӑрман куҫнӑн туйӑнать.

Речка тянулась крутыми поворотами и зигзагами, поэтому плывущий видел впереди как бы большое озеро, а сзади и по сторонам стоял лес.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тепӗр енчи ҫыран ҫӑра вӑрманпа хупланнӑ, йывӑҫ-тӗм ҫыран хӗрри тӗтринче ҫиҫет, сывлӑш пек ҫӑмӑл туйӑнать.

Противоположный берег был покрыт густым лесом, сияющим и воздушно-легким в береговом тумане.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Икӗ енче те лӑпкӑ пек туйӑнать; сунарҫӑ вырӑнти вӑрман капламне тимлӗрех тӗпчеме пикенчӗ.

Там все казалось спокойным; главное внимание охотника сосредоточилось на громаде берегового леса.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Канцелярире ӗҫе юриех тӑснӑ евӗр — кун вӗҫленмесле туйӑнать.

День казался долгим, как канцелярская волокита.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Шурӑ ҫынсем пурри вӗсемшӗн вӑрҫа ҫӗнтерӳпе вӗҫлемелли ҫителӗклӗ шанӑҫ пек туйӑнать.

Присутствие белых людей казалось им достаточной гарантией успешного исхода войны.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Мӗн пулса иртесси пирки, чӑнах та ҫаплах тӑк, тата хӑвӑрӑн тӗшмӗртӳсем пирки, чӑнах та ҫаплах тӑк, вӗсен сӑлтавӗ уҫӑмлӑ тӑк, — хальхинче сирӗн мана пӗлтермеллех пек туйӑнать.

На этот раз вам, кажется, следует посвятить меня в происшествия, если они есть, и в ваши догадки, если они основательны.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Араб-конвойҫӑсем, ҫут ҫанталӑк пӳрнӗрен пӗлме ытлах юратманскерсем, Гента тухӑҫ хапӑллӑхӗпе йышӑнчӗҫ, — тен, ку ҫиелтен ҫеҫ ҫапла туйӑнать.

Арабские конвоиры, не любопытные по природе, приняли Гента, по крайней мере внешне, с восточным равнодушием.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Чӗрӗ пек черчен шап-шурӑлӑх, ҫав тери ӑшӑскер, ӳтӗн чӗрӗ ҫепӗҫлӗхӗ евӗр туйӑнать, ирхи пӗлӗтсен тӗлӗнмелле ҫыпӑҫулӑх-килӗшӳлӗхӗнче хутӑшса хитреленнӗ сӑррисене сапалать.

Нежная, почти одухотворенная белизна, такая теплая, что казалась живой прелестью тела, отливала красками утренних облаков, смешанными в чудесной гармонии.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вичкӗн, кӑвак куҫӗсен тӗмсӗлӗвӗнче чараканскер темӗн сисӗнет, — вӑл пӑхнин вӑйӑмӗ умӗнче ҫынсен ушкӑнӗ чарӑнассӑн туйӑнать.

Во взгляде серых проницательных глаз было нечто останавливающее — казалось, толпа остановилась бы перед силою этого взгляда.

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней