Поиск

Шырав ĕçĕ:

Дон сăмах пирĕн базăра пур.

Дон (тĕпĕ: Дон) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ах, кӗрлевӗ тинӗсрен, шавлӑ Азовран Карапсем ишеҫҫӗ Дон ҫине.
Ах, с моря буйного да с Азовского Корабли на Дон плывут.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пирӗннисем Дон тӑрӑхӗнче халӗ ҫулса пӗтернӗ ӗнтӗ.
— Наши в Донщине теперь уж откосились.

Дон округӗн тури станицисен — Еланская, Вешенская, Магулинская тата Казанская станицӑсен — казакӗсене мӗн авалтанах 11 — 12-мӗш армири казаксен полкӗпе Атаман полкӗн лейб-гвардине илсе тӑнӑ пулнӑ.
Обычно из верховских станиц Донецкого округа — Еланской, Вешенской, Мигулинской и Казанской — брали казаков в 11-й — 12-й армейские казачьи полки и в лейб-гвардии Атаманский.

Пӗр ҫӗкленчӗ те хумханчӗ Православнӑй Лӑпкӑ Дон.
Всколыхнулся, взволновался Православный тихий Дон.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗлсе тӑр Дон казакне!
Знай донского казака!

Дон ҫинчен сайра хумсемпе хумханса килекен ҫил тусан хускатать.
Ветер, наплывавший от Дона редкими волнами, подбирал полы пыли.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫаранлӑ йывӑҫсем инҫене тӑрса юлнӑ Дон ҫинчи пекех пӗр чӗлхеллӗн ҫилпе пӑшӑлтатса калаҫаҫҫӗ.
И нагие деревья одинаковым языком шептались с ветром, так же как и там, в покинутой далекой Донщине.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ку сана Дон ҫинчи Ҫар Облаҫӗ мар!
Это тебе не область Войска Донского.

Пӑсланса мӑкӑрланать хӑмӑр ӑшӑ кун, хӗвелӗ те, Дон ҫӗрӗнчи хӗвелтен урӑхларах, таҫта аякра, талккӑшпе пӗлӗтсен ҫӳҫеллӗ чаршавӗ хыҫӗнче сӗтӗрӗнет.
Парился хмурый теплый день, и солнце, тоже как будто не донское, бродило где-то за кисейною занавесью сплошных туч.

Дон тӑрӑхӗнчи утсем, шоссе ҫулне пӗрремӗш хут кӑна кураканскерсем, ун ҫине хӑлхисене вылянтаркаласа, хартлаткаласа, пӑрпа витӗннӗ юханшыв ҫине кӗнӗ чухнехи пек, асӑрханса пускаласа кӗчӗҫ, унтан хӑнӑхрӗҫ те, якалма ӗлкӗрмен таканӗсемпе шаклаттарса, утса кайрӗҫ.
Донские кони, в первый раз увидевшие шоссейную дорогу, ступили на нее, постригивая ушами и храпя, как на речку, затянутую льдом, потом освоились и пошли, сухо выщелкивая свежими, непотертыми подковами.

Ҫӗрӗ пӗрех, курӑкӗ тӗрлӗрен сӗткен илет иккен; сӑрт хыҫӗнче ҫеҫенхирте пирчек хура тӑпра, кимӗрчек евӗрлӗ; ут кӗтӗвӗ чупса иртсен те — пӗр ура йӗрӗ кураймӑн; ҫӗрӗ чул пекех хытӑ, ҫапах та курӑкӗ аван ӳсет унта, вӑйлӑ, лайӑх шӑршӑллӑ; Дон ҫийӗпе унӑн леш хӗрринче, нӳрӗ те кӑпка тӑпра пулин те, ниме юрӑхсӑр, киллентермеллех мар кӑна ӳсеҫҫӗ, хӑш-хӑш ҫулсенче выльӑхсем те ҫиме йӗрӗнеҫҫӗ вӗсене.
Одна земля, а соки разные высасывает трава; за бугром в степи клеклый чернозем что хрящ: табун прометется — копытного следа не увидишь; тверда земля, и растет по ней трава сильная, духовитая, лошади по пузо; а возле Дона и за Доном мочливая, рыхлая почва гонит травы безрадостные и никудышные, брезгает ими и скотина в иной год.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен Дон хыҫӗнче хура пӗлӗтсем ҫӑралаҫҫӗ, типпӗн шартлаттарса ҫурӑла-ҫурӑла кайнӑ пек, уяр аҫа кӗмсӗртетет.
Ночами густели за Доном тучи, лопались сухо и раскатисто громовые удары.

Пусура типсе ларнӑ хыт курӑксем ӗнсе ҫунаҫҫӗ те Дон ҫыранӗсем ҫийӗнче куҫа курӑнми шӑналӑк евӗрлӗн пылаклӑ шевле вӗлтӗртетсе тӑрать.
На отводе горели сухостойные бурьяны, и сладкая марь невидимым пологом висела над обдоньем.

Хутор тӗлӗнче Дон шывӗ ӑшӑхланса пырать.
Против хутора мелел Дон.

Ҫӗр кӳпчесех пырать, Дон хӗрринчи сӑрт тӑрӑх кукшаланса анакан шур чуллӑ сӑмсаксем ҫинче ир шӑтса тухнӑ курӑк ем-ешӗл ешӗрет.
И земля набухала, на меловых мысах, залысинами стекавших с обдонского бугра, малахитом зеленела ранняя трава.

— Эсӗ килсе ҫитиччен Дон шывӗ нумай юхӗ-ха…
— Покеда придешь, в Дону воды много стекет…

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кунта вара, Дон тӑрӑх пынӑ чух, Григорий тилхепине пушӑ ячӗ те ҫилпе ҫулӑмланса кайнӑ питҫӑмартийӗсене перчеткепе сӑтӑркалама тытӑнчӗ.
И тут, по Дону, Григорий ослабил вожжи, растирая перчаткой охваченные ветровым огнем щеки.

Хаваслӑ, тулли шывлӑ, ирӗке тухнӑ Дон хӑйне пӑрлӑ тыткӑнта усранӑ сӑнчӑрсене Азов тинӗсне ӑсатать.
Радостный, полноводный, освобожденный Дон нес к Азовскому морю ледяную свою неволю.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон ҫийӗпе чалӑш-тӗлӗш капланнӑ пӑр куписем пӗр шӑпланмасӑр кӑчӑртатса ҫӳреҫҫӗ.
На Дону с немолчным скрежетом ходили на дыбах саженные крыги.

Дон ҫинчен, ҫиле май каякан пӑр кӑшӑлтатни илтӗнет тата ирӗлнӗ нӳрӗкӗн чӗрлӗхлӗ тутлӑ шӑрши вӑштӑртатса килет.
От Дона нес ветер шорох плывущего льда и пресный живительный запах талой сырости.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика