Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑванӑмсем (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Пит япӑх пурӑнатпӑр, тӑванӑмсем.
— Ох, родные мои, плохо!

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ҫыхӑну ӗҫӗнче эпӗ, тӑванӑмсем, — лайӑх ӗҫлеме пултаратӑп, первый сорт.
А как связной, я, братцы, первый сорт.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

О-ох, хулленрех, тӑванӑмсем, тӳререх, тӑванӑмсем, тӳрӗрех утӑр… о-о-о! — нӑйкӑшса илчӗ аманнӑ ҫын.
О-ох, легче, братцы, ровнее, братцы, ровней иди… о-о-о! — застонал раненый.

7 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

«Ҫӗнтерӳ ячӗпе саламлатӑп сире, ҫӗршыври хаклӑ тӑванӑмсем!»
С победой вас, мои дорогие соотечественники и соотечественницы!

Пирӗн халӑха мухтав! // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ан парӑнӑр, тӑванӑмсем! — тесе кӑшкӑрнӑ Бондаренко, тӑшмансене пӑшал приклачӗпе те ҫапа-ҫапа ӳкерсе.
— Не пиддавайся, братцы! — вопил Бондаренко, работая прикладом.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко сиксе тӑнӑ та: — Малалла, тӑванӑмсем, штыксемпе чикер вӗсене! — тесе команда панӑ.
Бондаренко скомандовал: — Вперед, братцы, в штыки их!

Ӳпне ӳкнӗ май вӑл хӑрӑлтатса: — Япошкӑсене вӑрмантан хӑваласа кӑларӑр, тӑванӑмсем, унсӑрӑн эпир пӗтетпӗр!.. — теме ҫеҫ ӗлкернӗ.
Падая навзничь, он прохрипел: — Вышибай япошек из леса, братцы, иначе пропадем!..

Бондаренко хуйхӑрса вӑрӑмӑн сывласа илнӗ те: — Мана капла ҫул та памаҫҫӗ пулӗ, тӑванӑмсем? Салтакне — салтак теҫҫӗ, парада каймалла-тӑк, кухньӑна яраҫҫӗ… — тенӗ.
Бондаренко сокрушенно вздыхал и спрашивал: — Що таке, братцы, мени нет хода? Солдат як солдат, а як парадом пишли, так мени до кухни…

Бондаренко вӗсенчен кӗвӗҫсе: — Ну, тӑванӑмсем, смотр епле иртрӗ? — тесе ыйтнӑ.
Бондаренко их завистливо расспрашивал: — Як, братцы, осмотр прошел?

Сыва-и, тӑванӑмсем!
Здорóво, братцы!

— Тӑванӑмсем, ку вӗт ҫав териех кӳренмелле япала!
— Ведь это же обидно, братцы!

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Разведкӑна кайнӑ салтаксенчен пери тинкерсе пӑхса: — Паллах, вӑл пирен Ефим Тимофеевич… Шӑнса вилнӗ вӑл, тӑванӑмсем, — тенӗ.
Кто-то из солдат, ходивших на вылазку, присмотревшись внимательней, сказал: — Конечно, это наш Ефим Тимофеевич… Замерзший он, братцы.

— Тӑванӑмсем…
— Братцы!..

Тӑрӑшса тата тӳрӗ кӑмӑлпа ӗҫлес пулсан; эпир часах никам умӗнче те нимӗнрен те кая пулмӑпӑр ҫеҫ мар, тата, тен, тӑванӑмсем, ҫутӗҫ енӗпе мала тухнӑ ҫӗршывсене те намӑслантарӑпӑр, вырӑс ячӗн мухтавне ҫӳллӗ пусӑма ҫӗклӗпӗр.
Ежели трудиться честно и старательно, то мы скоро никому ни в чем не только не уступим, но, может быть, братцы мои, пристыдим другие образованные страны и вознесем на высшую ступень славу русского имени…

Тӑван ҫӗршыв мухтавӗ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Тӑванӑмсем, ниушлӗ эпир тинӗсре шведсенчен кая пулӑпӑр?
Друзья мои, неужто ж уступим мы шведам на море?

Ҫапӑҫу // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

— Эп пӗччен мар, тӑванӑмсем, халӑхӑмӑр паттӑр! — шав ҫинче илтӗнсе кайрӗ унӑн янравлӑ сасси.
Сказал, перекрывая шум толпы: — Не я один богатырь, мои родные, весь народ — богатырь!

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тӑванӑмсем!
Помоги переводом

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Тӑванӑмсем, хӑҫан та пулин аса илкелетӗр-ши эсир Воропаев Алексее, е, сводкӑсемпе реляцисенче ятӑм ҫухалнӑ хыҫҫӑн тата ҫар журналӗсен страницисенче те курӑнми пулнӑ хыҫҫӑн, вӑл сирӗн васкавлӑ асӑртан яланлӑхах ҫухалчӗ-ши?
— Родные мои, вспоминаете ли вы когда-нибудь Воропаева Алексея, или, исчезнув из сводок и реляций, перестав появляться на страницах военных журналов, он уже навсегда исчез из вашей торопливой памяти, как нечто, чему уже не дано встать на вашем пути?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Тӑванӑмсем, пӑхӑрсам, нимӗҫсем мар кусем!
— Родные вы мои, да посмотрите же, это не немцы!

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Тӑванӑмсем, сывлӑх сунатпӑр!..
Родные, здравствуйте!..

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика