Корпус чувашского языка

Хӑрӑм мӗнле-тӗр шанчӑка кӗмелли ӗҫ тӑвас тесе каҫхине ашшӗн лаша кӗтӗвӗ патне кайрӗ.

Помоги переводом

Сутӑнчӑк // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Кашкӑр ҫури ҫине йытӑ кӗтӗвӗ тапӑнса ҫурса тӑкас тесе юнлатса пӗтерчӗҫ.

Помоги переводом

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Ҫывӑхрах тахӑш ялӑн лаша кӗтӗвӗ ҫӳрерӗ, ҫавӑнпа утсем хутшӑнса каясран сыхӑ тӑмалла пулчӗ.

Помоги переводом

15. Инҫе ҫул // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Мӑрса чӑмӑрӗпе вӗҫӗмсӗр сӗтеле ҫапрӗ, Тукая ҫӗрпе танлаштарса сысна кӗтӗвӗ кӗтме ярасси ҫинчен кӑшкӑрчӗ, пӗр сӑмаха пин хут каласа темле Таврида ҫинчен, шанчӑклӑ туссемпе гяурсем ҫинчен ҫухӑрашрӗ.

Помоги переводом

8. Чалӑмри тус // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ман шутпа, ӑна престол памалла мар, аллине вӑрӑм пушӑ тыттармалла та сысна кӗтӗвӗ кӗттермелле.

Помоги переводом

2. Ордынка // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Тепӗр чух, асӑрхамасан, выльӑх кӗтӗвӗ пекех хӑваласа каяҫҫӗ, ниме те уяса тӑмаҫҫӗ, — сӗтел ҫине пӗр чашӑк тӑварланӑ кӑмпа лартса пачӗ старик.

Помоги переводом

1. Ҫунакан уха йӗппи // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Уй хапхи патне ҫитсен, лаша кӗтӗвӗ курӑнса кайрӗ.

Помоги переводом

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Килне ҫитсен вӑл ҫул кӑтартуҫӑ негр ҫухалнине пӗлчӗ; хайхискерӗн сунар эрттелне слон кӗтӗвӗ пухӑна-кан тӗле илсе ҫитермеллеччӗ, ӑна ҫакӑншӑн малтанлӑха шӑрҫа ҫыххи тата пӗр кӗленче шур эрех панӑччӗ; вӑл, ахӑртнех, хӑрушӑ сунарӑн кӑмӑллах мар пулӑмӗсемпе теветкеллӗхе мар, хӑйне мӗн лекнине суйласа илнӗ.

Дома он узнал, что негр, взявшийся служить проводником к месту, посещаемому слонами, получив в задаток связку бус, а также бутылку водки, рассудил предпочесть эту добычу риску и неприятностям опасной охоты.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кунтан ирхине лаша кӗтӗвӗ хуса иртнӗ пек туйӑнчӗ.

Похоже было на то, что утром здесь прогоняли табун.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пысӑках мар ӗне кӗтӗвӗ юлхавлӑн, ҫийи-ҫими кив курӑк пайӑркисене тата-тата вӑрман хӗррипе ерипен пырать.

Небольшое стадо коров, лениво и нехотя отрывавших клочки старой травы, медленно двигалось вдоль опушки.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ҫил гиена кӗтӗвӗ пек уланӑ.

— Ветер выл, как стая гиен.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унтан Тарт хӑйӗн салхулӑхне ӗнер качакана персе лектерейменнине е, чи япӑххи, япӑх ҫывӑрнипе ӑнлантарчӗ, анчах халӗ вӑл качака кӗтӗвӗ еннелле те пӗрре те пемӗччӗ, ыйхи — вӑтаммисен шутӗнче.

Затем Тарт попробовал объяснить грусть вчерашним промахом по козе или, в худшем случае, плохим сном, но и по стаду коз не сделал бы он сейчас ни одного выстрела, и сон был из средних.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Чи малтанах, хӗрарӑмсем ӗнентернипе килӗшӳллӗн, эпӗ ҫав тери капӑр пысӑк чечеклӗх курасса кӗтнӗччӗ, ун варринче вара чи шӑршлӑ апат юлашкисенчен симӗсрех-хура тӗслӗ питех те кӑмӑллӑ лупашка вырнаҫнӑ пуль тенӗччӗ; ҫак кӳлленчӗк ҫийӗн шӑна кӗтӗвӗ ӑнланмалла мар темӗскер ташлать, Сухаллӑ Сысна вара шӑпах ҫав лачакара шыва кӗрет имӗш.

Прежде всего, согласно уверениям женщин, я ожидал встретить большой чудесный цветник, среди которого из самых вонючих отбросов разведена лужа симпатичного зеленовато-черного цвета; над ней якобы стаи мух исполняют замысловатый танец, а Бородатая Свинья купается в этой самой жидкости.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Комендант хваттерне кӗнӗ ҫӗрте, картлашка тӗлӗнче, унӑн ҫулне мӑнтӑр сыснасен кӗтӗвӗ пӳлсе лартрӗ.

Стадо толстых свиней преградило ему дорогу у ступеней входа комендантской квартиры.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 321–325 с.

Каҫӑхуллӑ кӑсӑклану, ӑнланманлӑхӑн тӗксӗм хӑравӗпе хутӑшса кайнӑскер, вӗсене ҫак ҫын хыҫҫӑн анчӑк кӗтӗвӗ евӗр ҫӳреме хистет.

Истерическое любопытство, разбавленное темным испугом непонимания, тянуло их по пятам, как стаю собак.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

«Халӗ эпӗ Карольпе Турная маншӑн тӑкакланӑ укҫана пӗтӗмпех парса тататӑп, — шухӑшларӗ Мард матроссене сысна кӗтӗвӗ тиенӗ трюма тасатма пулӑшнӑ май, — вӗсем мана ятласси паллах, анчах эпир самаях ӗҫкелӗпӗр — пытарнӑ мул пирки ӗҫ вӗҫленӗ те…».

«Теперь я уплачу Каролю и Турнаю все их расходы на меня, — размышлял Мард, помогая матросам чистить трюм, нагруженный свиньями, — конечно, они меня выругают, но мы попьянствуем, и дело с кладом забудется».

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Аса илӳ манра чура хӗрсен тӗттӗм аллисене, ылтӑн йӑлтӑртатӑвне тата урайӗнче хулӑн сийпе сапаланнӑ шупка кӗрен кӗл чечек ҫулҫисен ҫавра ҫилӗсене сыхласа хӑварнӑ; унта ҫамрӑк хӗрсен кӗтӗвӗ тимпанӗсене сире-сире ҫӗклесе кӑнттам ӳсӗрлӗхе ташӑсен чӗтревӗпе тата мӗлтлетӗвӗпе ҫутатать.

Воспоминание сохранило мне смуглые руки рабынь, блеск золота и вихри розовых лепестков, слоем которых был покрыт пол, когда рой молодых девушек, вскидывая тимпаны, озарил грубое пьянство трепетом и мельканием танцев.

Гладиаторсем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 93–97 с.

Чул сарнӑ ҫул, улма-ҫырла хуппипе, улӑмпа тата хаҫат таткисемпе ҫӳпӗленсе пӗтнӗскер, хунар юписен тӗпӗсене ҫап-ҫутӑ ҫаврашкасемпе ытамланӑ; ҫынсем кумаҫҫӗ; сӑмса кӑкӗ таранччен пӗркеннӗ ҫӳллӗ хӗрарӑмсем вӑраххӑн иртеҫҫӗ; вӗсен нӳрӗ йӑлтӑрккапа карӑннӑ хура куҫӗсем йӑлӑхтармӑш чӑптапа ҫарамас ачасен кӗтӗвӗ патне тата апельсин шывне ӗҫнӗ май сухалне шӑлкаласа ларакан таса мар автан — ҫемье автанӗ — патне васкаҫҫӗ.

Мостовая, усеянная шелухой фруктов, соломой и клочками газет, окружала подножья уличных фонарей светлыми дисками; сновали прохожие; высокие, закутанные до переносья женщины шли медленной поступью; черные глаза их, подернутые влажным блеском, звали к истасканным циновкам, куче голых ребят и грязному петуху семьи, поглаживающему бороду за стаканом апельсиновой воды.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Вӑл выльӑх кӗтӗвӗ ӗнтӗ пӗтӗмпех колхозӑн пулнине пӗлтерет.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ун чухне ял ут кӗтӗвӗ вӑрман хӗрринче ҫӳренӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.