Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

енчӗкне (тĕпĕ: енчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун енчӗкне никам пӑхакан ҫук.

Никто и не увидит и не догадается, что да откуда.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урам енче чӳрече кантӑкӗ те ваннӑччӗ, анчах кил хуҫи ҫавна асӑрхаймарӗ, хӗрсе кайса, вӑл таптаса та пулин вута сӳнтересшӗнччӗ — вӗри ҫулӑм урӑм-сурӑм ҫаврӑннине пула, унталла пыраймарӗ, кӑмаки кӗтессинчен ҫапӑнчӗ, унта хӑйӑ типӗтме хуракан шӑтӑк пур, шӑтӑкра хӑварнӑччӗ-ҫке вӑл укса енчӗкне?

Сквозь густой дым он, разумеется, не смог разглядеть, что окно, выходившее на улицу, было вдребезги разбито, он лихорадочно начал топтать пламя ногами, но спину уже нестерпимо жгло, и Шерккей отступил назад, больно ударился об угол печи и вспомнил про сверток с деньгами, что хранил в печном продухе, где обычно сушат лучину.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ху пулӑшмӑн-и хӑшне-пӗрне тума, — тесен, Шерпике ҫав тарай енчӗкне ҫӗлеме хӑех пулӑшма пулчӗ, ҫӗлесен ыранах илсе пырӑп терӗ.

— Может, сама согласишься кое-что для нас сделать? — умоляюще проговорила старушка, и Шербиге согласилась сшить атласный кошелек и завтра же принести его в дом Кандюков.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫурӗҫ Манюр папая, тӑхӑнтартрӗҫ ӗнтӗ, леш тӗнчере ҫул ҫӳреме шанчӑклӑ пултӑр тесе, шурӑ туя хурса ячӗҫ, енчӗкне, пӑхӑр пуҫлӑ чӗлӗмне чикрӗҫ.

Обмыли Манюра бабая, одели; чтобы на том свете было сподручнее ходить, положили в гроб белый посох; в ендек-кошелек сунули любимую трубку с медной головкой.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей хӑй енчӗкне час-часах уҫкалама тем пек хӗрхенет, укҫи ҫапах катӑлнӑҫемӗн катӑлса пырать.

Ему, конечно, жалко было раскошеливаться, но выхода другого нет, и деньги мало-помалу тают.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вара Элентей ҫӑра уҫҫипе пӑтине хӑй илсе чикрӗ, енчӗкне Шерккее тыттарчӗ.

Тогда Элендей взял их себе, а Шерккею вручил порожний кошелек.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей, пӗр чӑрманса тӑмасӑр, ашшӗ кӗсйинчен сӑтӑрӑлса пӗтнӗ сарӑ енчӗк туртса кӑларчӗ, пур пек укҫине шутласа, енчӗкне тӗпелти сӗтел ҫине ҫиллессӗн ҫӗклесе ҫапрӗ: ҫыхман енчӗкри укҫа, пӑхӑр авӑрлӑ ҫӗҫӗ тӗлне лексе, саланса кайрӗ.

А Элендей деловито сунул руку в карман отцовских шаровар и извлек оттуда потертый кожаный мешочек-ендек, вытряхнул содержимое на стол и, быстро пересчитав, сердито хватил пустым кошельком о столешницу.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Енчӗкне кӑларса вӑл аран-аран чикаркка чӗркекелерӗ те табак енчӗкне Жарнильские пачӗ.

Вынув кисет, он кое-как слепил цигарку и подал табак Жарнильскому.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шлепкепе, шурӑ кӗпепе, галстукпа… пӑхатӑн, камӑнне те пулин укҫа енчӗкне шӑхӑртса та кайнӑ…

И шляпа на нем, и белая рубашка, и галстук… а глядишь, уже кто-нибудь кошелька и не досчитался…

VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Вӑл пӳрт ҫумне ларса табак енчӗкне кӑларчӗ.

Он сел на завалинку и достал кисет.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Семен пайтахчен табак енчӗкне шырарӗ.

Семен завозился, отыскивая кисет с табаком.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Михеич хӑйӗн енчӗкне часовой илнӗшӗн элеклеме пӑхрӗ, анчах офицер аллине сулса кил хуҫи хӗрарӑм патне пырса тӑчӗ.

Михеич начал было жаловаться на часового, отнявшего у него кисет, но офицер досадливо махнул рукой и подступил к хозяйке:

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Нимӗҫ темӗскер кӗскен каласа унӑн енчӗкне туртса илчӗ, кӗсьине лӑпкӑн чиксе хучӗ, вара каллех, йывӑҫран тунӑ кӗлетке пек, хытса тӑчӗ.

Сказав что-то короткое, немец рванул кисет к себе, спокойно опустил его в карман и опять застыл, как деревянный.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл чӗлӗмне кӑларчӗ, васкамасӑр енчӗкне салтрӗ, нимӗҫе пӗр чӗптӗм табак тӑсса пачӗ.

Он достал трубку и, неторопливо развязав кисет, протянул немцу щепотку махорки.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл лашана пушӑпа ҫапрӗ те ашшӗ ҫине хулпуҫҫи урлӑ пӑхса илчӗ, унтан табак енчӗкне кӑларса, ассӑн сывласа ячӗ.

Хлестнув лошадь, он посмотрел через плечо на Тимофея, потом потихоньку достал кисет с табаком и вздохнул.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Крыльцан аялти пусми ҫинче ҫут ҫамкаллӑ старик, чикарккине чӗртме хӑтланса ларать; вӑл крыльца умӗнчи чул ҫине вырнаҫса ларнӑ тепӗр старике хӑйӗн енчӗкне тӑсса парать.

На нижней ступеньке крыльца сидел лысый старик, держа во рту незакуренную цыгарку; он протягивал кисет второму старику, пристроившемуся возле крыльца на камне.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Григорий, табак енчӗкне хыпашласа тупса, чикаркка чӗртсе ячӗ.

Ощупью Григорий нашел кисет, закурил.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мучи хӑйӗн брезентран тунӑ тумтирӗн кӗсйинчен табак енчӗкне кӑларчӗ.

И вынул кисет из кармана брезентового дождевика.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Мишкӑна парнелесе панӑ табак енчӗкне шӑпах ӗнтӗ Дуняшкӑн кӗре пӳрнисем йӑмӑх хӗрлӗ ҫӑм ҫиппипе эрешлентерсе тӗрленӗ; шӑпах Дуняшка ӑна, килтисене систермесӗр, иртнӗ хӗлле кӑвак качака мамӑкӗнчен ҫыхнӑ пӗр мӑшӑр перчетке пырса тыттарчӗ; тата шӑпах Кошевой тахҫан Дуняшка тӗрленӗ капӑр сӑмса тутрине хӑйӗн салтак гимнастеркин кӑкӑр кӗсйинче типтерлӗ упраса усрать.

Это Дуняшкины смуглые пальцы вышивали ярким гарусом подаренный Мишке кисет, это она, потаясь родных, принесла ему зимой перчатки дымчатого козьего пуха, это некогда принадлежавшую Дуняшке расшитую утирку бережно хранил в грудном кармане солдатской гимнастерки Кошевой.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ хӑйне тин ҫеҫ ухтарнӑ повстанеца, хӑйӗнчен тытса илнӗ укҫа енчӗкне лӑпкӑн кӗсйине чиксе тӑраканскерне, прикладпа чышса ячӗ, кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Один из них ударил прикладом обыскивавшего его повстанца, спокойно переложившего кошелек красноармейца к себе в карман, крикнул:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней