Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Травкин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Травкин ҫине каллех хаваслӑ та кӑштах харсӑртарах куҫӗсемпе пӑхма пуҫланӑ.

И смотрел на Травкина повеселевшими, снова слегка нахальными глазами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин вара, хӑй черечӗпе, ҫӗнӗ разведчиксем ҫине тимлӗн сӑнаса пӑхнӑ.

Травкин же, в свою очередь, пристально следил за новичками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин вара ӗнерхи каҫран пуҫласа пӗрремӗш хут ҫӑварне уҫнӑ: — Чутах лекеттӗмӗр, — тенӗ вӑл кулкаласа илсе.

И Травкин впервые со вчерашнего вечера открыл рот: — Чуть не попались, — и улыбнулся.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ращана кӗрсе пытансан ҫеҫ Травкин васкавлӑн йӗри-тавра тата каялла ҫаврӑнса пӑхса илнӗ те малалла чупса кайнӑ.

Скрывшись в роще, Травкин лихорадочно осмотрелся, оглянулся и побежал.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑл пӗр самантрах ҫакна тавҫӑрса илнӗ: халь вӗсене виҫӗ нимӗҫ ҫеҫ курнӑ чухне унӑн хӑй енчен ҫапӑҫӑва хутшӑнма нимӗнле сӑлтав та ҫук, ҫывӑхри ращана ҫитсе кӗрсен вара — тен унта нимӗҫсем вуҫах та ҫук пуль, — ку виҫӗ нимӗҫ кая юлса тревога ҫӗклес пулсан та, разведчиксен хӑтӑлма шанчӑк пур, Травкин ҫавӑн пекех тарма та шутламан.

Он моментально рассудил, что, пока его видят только три немца, ему нет никакого расчета первому лезть в драку, а достигнув ближайшей рощи, где немцев, быть может, нет, он имеет шанс спастись даже в том случае, если эти трое поднимут запоздалую тревогу, бежать Травкин тоже не решился.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин е унӑн ҫыннисенчен кам та пулсан хӑй мӗн чухлӗ те пулин тӗлӗннине е хӑранине кӑтартакан хускану тунӑ пулсан, тапӑнма е хӳтӗленме хӑтланас-тӑвас пулсан, тен, нимӗҫсем тревога хускатнӑ пулӗччӗҫ, вара ҫак тӗтреллӗ вӑрман уҫланки кӗске те юнлӑ ҫапӑҫу вырӑнӗ пулса тӑнӑ пулӗччӗ.

Если бы Травкин или кто-нибудь из его людей сделали хоть малейшее движение удивления или испуга, хоть малейшую попытку к нападению или защите, немцы, вероятно, подняли бы тревогу, и эта туманная лесная опушка превратилась бы в арену короткой и кровавой схватки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӗсене икӗ хутчен фонарьпе те ҫутатса пӑхнӑ, анчах та — Травкин шутланӑ пекех — хӑйсеннисем вырӑнне хурса йышӑннӑ пулас.

Их даже два раза освещали фонарем, но принимали, как Травкин и предполагал, за своих.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Каяс умӗн вӑл фонарӗпе вӑрман лаптӑкне ҫутатса илнӗ, ҫакӑнпа усӑ курса, Травкин кӑшт ҫӗкленсе пӑхнӑ та, йывӑҫсем хушшинче нимӗҫсем сахалтараххӑн курӑнакан вырӑнпа ҫул суйласа илме ӗлкӗрнӗ.

Уходя, он осветил фонариком кусок леса, и Травкин, приподнявшись, успел выбрать путь среди деревьев, где немцев, кажется, было меньше.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин Мамочкинӑн ҫак ҫиҫӗм пек хӑвӑрт хускануне курман, анчах вӑл мӗн хӑтланнине туйса илнӗ те, ӑна аллинчен ярса тытса чарнӑ.

Травкин не увидел, но почувствовал это молниеносное движение Мамочкина и перехватил его руку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Темле нимӗҫ, ҫара урисемпе шаплаттарса тата кӗсье фонарӗпе ҫутатса, Травкин патне ҫывӑхах пырса тухнӑ.

Какой-то немец, шлепая босыми ногами и светя карманным фонарем, вплотную подошел к Травкину.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин вара, — ун хыҫӗнчен ыттисем те, — ура айӗнче ҫунса тӑракан ҫӗр ҫумне ҫыпҫӑнса выртнӑ.

И Травкин, а вслед за ним и остальные прижимались к земле, горевшей под их ногами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Ну, мӗнле Травкин?

— Ну, как Травкин?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑл лесник ҫурчӗн тӗттӗм мӗлкине палласа илнӗ, — ӑна Травкин стерео-труба витӗр час-часах курнӑ.

Он узнал темные очертания домика лесника, виденного им часто в стереотрубу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин ҫыхӑну траншеинчен тухнӑ та йӗри-тавралла пӑхнӑ.

Травкин вылез из хода сообщения и осмотрелся.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Пӗр кукӑртан пӑрӑннӑ чухне Травкин сасартӑк малта пыракан Аникановӑн асӑрхаттаракан аллине курнӑ.

На повороте Травкин вдруг почувствовал предупреждающую руку идущего впереди Аниканова.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин кӑштах итлесе тӑнӑ, унтан халь ҫеҫ икӗ нимӗҫ тухнӑ ҫыхӑну ҫулӗпе малалла утнӑ.

Травкин прислушался, затем пошел по ходу сообщения, из которого только что вышли эти два немца.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин сывлама та чарӑннӑ.

Травкин затаил дыхание.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин сулахай енче нимӗҫле калаҫнине илтнӗ.

Травкин услышал слева немецкий говор.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

«Гуревич тӑкӑнтарать», — шутласа илнӗ Травкин.

«Гуревич дает», — подумал Травкин.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

«Меджидов, — палласа илнӗ Травкин, — дивизири чи лайӑх сапер.

«Меджидов, — узнал его Травкин, — лучший сапер дивизии.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней