Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мучие (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ял витӗр каймарӗ: мӑкаҫей кӗлечӗ енчен шакӑрча сасси илтӗнчӗ, курӑнас мар ҫав Маркка мучие, терӗ.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кунашкал мучие эпӗ нихӑҫан та курман.

Такого старика я никогда не видел.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

— Ну, халӗ ватӑ Юс мучие пӗр стакан шур эрехчӗ… — терӗ ҫемҫелнӗ кӑмӑлӗпе.

— Ну, и один же стаканчик водки бы старому папе Юсу!..

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ӗҫе килнӗ-килмен «хуп турттарма» пуҫланине те пӗлеҫҫӗ Кирук мучие.

Знают также, что как только дед Кирук приходит на работу, тут же засыпает.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Кимӗпе каҫас пулсан, колхозри конюха, паллӑ пулӑҫа — Арсенти мучие питӗ нумай тархасламалла пулнӑ.

А лодку надо было долго выпрашивать у колхозного конюха и рыболова деда Арсентия.

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Иван Гаврилович сӑншӑн-хӑналанӑшӑн Мукуҫ мучие пырса алӑ пачӗ те, тав туса хӑварса, алӑк патнелле вирлӗн сулӑнчӗ.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑрҫма, ҫӑй-ҫай туса ҫӳреме мар, тав тума сӑмах… ҫитерме пӗлмелле мар Мукуҫ мучие пирӗн.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Персе анса, ҫамкасене шарт! ҫуриччен пуҫҫапса хӑшкӑлмалла Мукуҫ мучие пирӗн!

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗртте апла-капла хӑтлантарасшӑн марччӗ Мукуҫ мучие Нина, ҫук, хӗрарӑм кӑмӑлне пач уясшӑн хыпӑнмарӗ ватӑ ҫын.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Атте Карпо мучие хыҫсӑр пукан ҫине лартрӗ, хӑй ӑна хирӗҫ ҫывӑхах ларчӗ те тӳрех ыйтма тытӑнчӗ:

Отец усадил деда Карпо на табуретку, сам сел напротив, близко, лицом к лицу.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Мӗнле-ха апла, пӗлетӗп! — сасартӑк чун кӗчӗ мучие, — Гоголь урамӗнчи тӑхӑрвун иккӗмӗш ҫуртра.

— Как же, знаю! — внезапно оживился дядько, — Гогольска, будинок число девяносто два.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ачасем манӑн мар, сирӗн, ҫитменнине манӑн сире канашсем пама тивӗҫӗм ҫук, мӗншӗн тесен эсир манран ӑслӑрах, — тӑсрӗ малалла кукамай, — анчах мана вӗсем валли мучие — нимӗҫ хресченне мар, гувернера тара тытмалла пек туйӑнать.

Дети не мои, а ваши, и я не имею права советовать вам, потому что вы умнее меня, — продолжала бабушка, — но, кажется, пора бы для них нанять гувернера, а не дядьку, немецкого мужика.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Бикмуш мучие шӑпах ҫакӑ шиклентерет, анчах вӑл ун ҫинчен Ильсеяра нимӗн те каламарӗ, ӑна лӑплантарма тӑрӑшрӗ.

Дед Бикмуш все время думал об этом, но ничего не говорил Ильсеяр, старался успокоить ее.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей пиччӗшӗ чӳречерен пӑхрӗ, хавассӑн кулса, хирӗҫ чупса тухрӗ, малтан мучие алӑ пачӗ, унтан иккӗш ҫирӗппӗн ыталашрӗҫ.

Дядя Андрей выглянул в окошко и, радостно улыбаясь, выбежал деду навстречу, крепко обнялся с ним.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫав вӑхӑтрах мучие хам нимӗн чухлӗ те тӳлеме пултараймасси пирки шутласа илтӗм: шыва кӗме эпӗ, яланхи пекех, теннискӑпа тата спорт шӑлаварӗпе ҫӳретӗп.

А еще я подумал, что мне и заплатить старику нечем: уходил купаться я обычно в тенниске и спортивных шароварах.

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

Эпӗ мучие: санӑн садри сливӑсене вӑрлама хатӗрленмен, те пурӑнакан кил хуҫи хӗрарӑмӗн те сад, ҫав садра та сливӑсем пур, тесе каласшӑнччӗ.

Я хотел сказать старику, что не собирался воровать сливы в его саду, что у хозяйки дома, в котором я живу, тоже есть сад и в нем есть сливы.

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

Карта хыҫӗнче, таҫта, панулми ӳкет, ку мучие лӑпкӑлӑхран вӑратать.

Где-то за плетнем, в саду упало яблоко, и это вывело старика из забытья.

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

Кавӗрле мучие тӗлӗнтерсе, тимӗрҫӗ лаҫҫинче хӑй аллипе косилка ҫӗҫҫине тӳрлетрӗ, хуҫӑлнӑ ҫуначӗсем вырӑнне ҫӗннисене майлаштарса лартрӗ.

На диво Гавриле оправил в кузне ножи и сделал новые, взамен поломанных, крылья.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Ҫак нимӗн чеелӗхсӗр кулӑ хыҫҫӑн, хӑйӗншӗн ют сӑмах Кавӗрле мучие пачах хӑрушла мар пек туйӑнчӗ.

И от улыбки этой бесхитростной уже не страшным показалось Гавриле чуждое слово.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Шурӑ ҫӳҫли мӑйӑхӗ вӗҫӗнчен ирӗле пуҫланӑ пӑр шерепине чӗпӗтсе кӑларчӗ те, ӑслӑн та тӑрӑхланӑ пекрех пӑхакан куҫӗпе Кавӗрле мучие чалӑшшӑн сӑхса илчӗ, лӑпкӑн йӑл кулса каларӗ:

Белокурый содрал с усины оттаявшую сосульку, искоса умным, насмешливым глазом кольнул Гаврилу, сказал со спокойной улыбкой:

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней