Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кӗсмен сăмах пирĕн базăра пур.
Кӗсмен (тĕпĕ: кӗсмен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Суллӑн кашни вӗҫӗнче — тӑватшар вӑрӑм кӗсмен; апла унта вӑтӑр сулӑҫа яхӑнах.

На каждом конце плота было по четыре длинных весла, — значит, плотовщиков должно было быть никак не меньше тридцати человек.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ ун патне ҫитнӗ чух Джим ларнӑ ҫӗртех ҫывӑратчӗ, пуҫне чӗркуҫҫи ҫине уснӑ, аллисене кӗсмен ҫине хунӑ.

Когда я добрался до плота, Джим сидел и спал, свесив голову на колени, а правую руку положив на весло.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ хӑвӑртрах кимӗ хӳрине сикрӗм, кӗсмен илсе, кимме ҫырантан тӗртсе яма тӑтӑм.

Я вскочил в челнок, перебежал на корму, схватил весло и начал отпихиваться.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тата эпир тепӗр кӗсмен турӑмӑр, мӗншӗн тесен киввисем тункатана е урӑххине мӗнле те пулин ҫапӑнса хуҫӑлма пултараҫҫӗ.

Мы сделали еще запасное весло, потому что те, которые были, всегда могли сломаться о корягу или еще обо что-нибудь.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кӗсмен вылянӗ!

Весло — в гром вала!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ман киммӗн кӗсмен пӗрре кӑна: вӑрӑм патак, патакӑн икӗ вӗҫӗнче пӗрер кӗреҫе.

Весло к ней одно: длинная палка и на концах по лопаточке.

Шывҫисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 95–96 с.

Пиччӗшӗ ӑна кӗсмен тӑсса шывран тухма пулӑшнӑ.

Старший брат протянул ему весло и помог выбраться на лёд.

Морж ами // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 21–22 с.

Кимӗ аяккисенче кӗсмен вырӑнне кустӑрмасем вырнаҫтарнӑ, вӗсене алӑпа ҫавӑрттармалла тунӑ.

С боков у лодок были сделаны гребные колеса, которые приводились в движение руками.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Пантелей Прокофьевич ҫилӗллӗн урайне сурчӗ, картишне тухса пуртӑпа кӗсмен илчӗ те Дон хӗрринелле лӑкӑштатрӗ.

Пантелей Прокофьевич ожесточенно сплюнул, вышел во двор, взял топор и весло и захромал к Дону.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗсмен авринчен тӑваттӑмӗш кантра ҫаклатса, ҫырантан вунӑ чалӑша яхӑн аяккарах ишсе кайсан, Архип ҫурма сасӑпа каланӑ сӑмахсене Дуняшка лайӑххӑнах илтрӗ: «Пур пулас-ха…»

Когда Архип, подцепив ручкой весла четвертый шнур, отъехал саженей десять от берега, Дуняшка отчетливо слышала, как он вполголоса сказал: «Кажись, есть…»

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗсмен тимӗрӗсем чӗриклетнӗ, шыв шӑмпӑлтатнӑ.

Тихо скрипели уключины, плескалась за бортами вода.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша пӗр самант иккӗленсе тӑнӑ, унтан, юбкӑ аркине пуҫтарнӑ та сак ҫине ларнӑ, кӗсмен пӑтине кимӗ шӑтӑкне чикнӗ.

Ксюша мгновение поколебалась, а потом, чуть подоткнув подол юбки, села на скамейку.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров пӗрремӗш кимӗ тӗпне тутӑхса кайнӑ сӑнчӑр пӑрахнӑ та алла кӗсмен тытма тӑнӑ, анчах Ксюша унпа килӗшмен:

Бросив на дно первой лодки ржавую цепь, Мажаров хотел было сесть за весла, но Ксюша запротестовала:

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Митька, вӗсем калаҫнине тӑнласа тӑнӑскер, кӗсмен унки чӗриклетнипе Лиза сӑмахне илтсе юлаймарӗ.

Митька, слышавший их разговор, за скрипом уключин не расслышал ответа.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Шалтӑрккаран илтетӗп! — мӑкӑртатрӗ те тутисене хӗссе, ҫавӑнтах кӗсмен айӗнчен шыва ҫав тери хытӑ сирпӗтрӗ.

— От босявки слышу! — бормотал Гаврик, поджав губы, и вдруг нечаянно пустил из-под весла такой фонтан.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах сахал сирпӗтмелле выляма тытӑнсанах, кӗсмен айӗнчен шыв ытларах сирпӗнме пуҫларӗ.

Но едва только начали стараться, брызги, как нарочно, так и полетели из-под весел.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сасартӑк вӑл кӗсмен шыва майпен шӗмпӗлтеттернине илтрӗ.

Вдруг он услышал нежный всплеск весел.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Витӗр курӑнакан симӗс шыв ӑшне чикнӗ кӗсмен хуҫӑлнӑ пек курӑнать.

Весло, опущенное в прозрачную зеленую воду, казалось сломанным.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ыр шӑршлӑ симӗс ҫырансен анлӑхне, тутлӑн тӗлӗрсе кайнӑ шыва шухӑша яракан лӑпкӑлӑх карса илчӗ, никамӑн калаҫас килмест, никам та ним те шарламасть, кӗсмен тӗпсисем анчах хуллен чӑнкӑртатса илеҫҫӗ, тата кимӗ аякӗ тӑрӑх шыв шӑпӑлтатса чӳхенни илтӗнет.

Такая задумчивая тишина объяла весь этот душистый, зеленый простор берегов и замершую воду, что не хотелось говорить, и все мы молчали, только чуть слышно поскрипывали уключины весел да балакали свое «тир-лир-люрлю» струйки подле бортов шлюпки.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кимӗ тӗпӗнче эпӗ ҫурмаран хуҫӑлнӑ кӗсмен тупрӑм, ҫавӑнпа чылай нушаланнӑ хыҫҫӑн аран-аран пристане ҫитсе чарӑнтӑм.

На дне лодки я нашел половину старого весла и кое-как, после долгих усилий, причалил к пристани.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней