Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ирхине сăмах пирĕн базăра пур.
Ирхине (тĕпĕ: ирхине) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр куннех, ирхине пилӗк сехетре, «Юхӑм» катер Гертонран Ам юхан шывпа тӑвалла ҫула тухрӗ.

На другой же день в пять утра катер «Струя» направился из Гертона вверх по реке Ам.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Мана ирхине Лей каларӗ.

Утром мне сказал Лей.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Ирхине Брентган Лей хваттерӗнче вӑранса кайрӗ.

Утром Брентган проснулся у Лея.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Клиссонпа Бетси ҫав ирхине, хуҫланакан пуканлӑ ҫын ҫутӑ касса татнӑ сукмакпа утса иртнӗ чухне, ашкӑрса ӳснӗ йывӑҫ-курӑклӑ ытарайми илеме, кирпӗч стенаран явкаланса ҫитӗннӗ хӑвана ҫав тери киленсе тӗсерӗҫ.

Они проникались прелестью запущенной зелени, обвивавшей кирпичный дом в то утро, когда по пересеченной светом тропе прошел человек со складным стулом.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Ирхине мана ҫакаҫҫӗ.

Утром меня повесят.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Ирхине кӑна ҫак ҫулпа почтальон, тӗреклӗ хул-ҫурӑмлӑ, авланнӑ вӑтӑр пиллӗкри ҫын, юлан утпа сиктерсе кайрӗ, анчах кӗтмен ҫӗртен унӑн чарӑнма тиврӗ…

Еще утром этой дорогой скакал почтальон, крепко сложенный женатый человек тридцати пяти лет, но встретил неожиданное препятствие.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Килне халӗ, ирхине, таврӑнма, ӗнер шухӑшланине пурнӑҫа кӗртме кая юлнине те ӑнланать.

Вчерашнее решение прийти сейчас, утром, оказывалось едва ли возможным.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Эсборн кӑмӑлӗ улшӑннӑшӑн хӑраса та канӑҫсӑрланса ӳкрӗ, вара пуҫне киле ирхине таврӑнсан аванрах пулӗ текен шухӑш пырса кӗчӗ, ҫапла вӑл ҫӗрӗн юлнӑ вӑхӑчӗ кӑмӑлне пӑсмасӑр, асаплантармасӑр иртессе шанчӗ, хӑй мӗншӗн таврӑнайманнине арӑмне ӑнсӑртран вӑрӑма кайнӑ, ӑнланма ҫук хӑтлану пек кӑтартас терӗ.

Он был испуган, расстроен своим состоянием, и ему пришло на мысль, что лучше явиться домой утром, чтобы избежать расстройства и тяготы всей остальной ночи, тем более, что утром он надеялся представить жене все как нелепую, случайно затянувшуюся выходку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Эсборна вӑл тата икӗ кун кӗтрӗ, виҫҫӗмӗшӗнче ирхине хӑйне тӑруках килсе тухнӑ пушӑлӑх хӗрринче ҫакӑнса тӑнӑн, халран кайса тытса тӑракан юлашки чул муклашки ҫав тери хӑрушла ҫӳллӗшрен татӑлса аннӑн туйрӗ.

Еще два дня она ждала Эсборна, но утром третьего дня в ней как бы оборвался с страшной высоты последний камень, держась за который и изнемогая висела она над внезапной пустотой всего и во всем.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Полицие ирхине пилӗк сехетсенче, ури ҫинче аран-аран тӑричченех ӗшенсе ҫитсен тин, шӑнкӑравларӗ.

Она позвонила в полицию уже около пяти часов утра, когда еле держалась на ногах.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

«Сад хупӑ, стенасем ҫӳллӗ; унта мӗн тупатпӑр — тупатпӑр, — ирхине.

«Сад заперт, стены высоки; там найдем, что найдем, — утром.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Ирхине, Нэф пӑшалне тасатнӑ вӑхӑтра, Пек картишне тухрӗ те пӗрене ҫине вырнаҫрӗ, йӗри-тавралла пӑхкаларӗ.

Утром, когда Нэф занялся чисткой ружья, Пек вышел во двор и сел на бревно, осматриваясь.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш номер ирхине конвойпа Д.-на куҫать, эпӗ камерӑна тата арестанта пӑхса тӗрӗслесшӗн — тухса тармашкӑн мӗн те-тӗр хатӗрлемен-и?

23-й номер утром с конвоем переводится в Д., я хочу осмотреть камеру и арестованного — не приготовил ли он чего для побега.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ирхине пӗтӗм Зурбаган хумханма пикенчӗ.

Утром взволновался весь Зурбаган.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Ирхине вӗсем хӑрушла ӗҫес килнӗрен сиксе тапакан чӗрисемпе ҫырана тухрӗҫ.

Утром они высадились на берег с замирающими от бешеной жажды сердцами.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Ҫав тери намӑсланнӑран вӑл нумайччен йынӑшрӗ, ҫине-ҫинех ассӑн сывларӗ, анчах кӗҫех ывӑнсах ҫитрӗ те пристаньре хуралҫӑ будкинче ҫӗр каҫрӗ, ирхине ҫӑвӑнса хырӑнчӗ, унтан хула хӗрринелле утрӗ, Марта ҫуртне тупрӗ.

Стало ему так стыдно, что он долго стонал и вздыхал, однако усталость одолела его, он переночевал на пристани в будке сторожа, умылся, побрился и пришел на окраину города, где жила Марта.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Ирхине вӑл хӑй те чечек пекехчӗ.

Утром она была сама как цветок.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫеҫкисем кашни кун ирхине сарӑлаҫҫӗ те вун пӗр тӗлнелле хупӑнаҫҫӗ.

Венчик распускается каждый день утром, свертываясь к одиннадцати.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

«Курӑм» еннелле сасӑсӑр торпеда ывӑтӑнчӗ те ӑна ҫурмалла сирпӗтсе путарчӗ, «Пӑлан» вара, ҫав тӗтренех лекнӗскер, ҫак ирхине архипелагран инҫех мар тӑратчӗ.

К «Обзору» кинулась бесшумная торпеда, разорвала и потопила его, а «Олень», застигнутый тем же туманом, находился в это утро неподалеку от архипелага.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Ирхине капитанпа унӑн юлташӗсем арканнӑ япалисене юсама хӑйсен пӑрахучӗ ҫине кайрӗҫ, эпир вара мӗн илтнине сӳтсе явма чарӑнаймарӑмӑр.

Утром капитан с товарищами отправился на свой пароход чинить повреждения, а мы продолжали обсуждать слышанное.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней