Корпус чувашского языка

Ҫавӑн пек сӑмахлани те нӑшӑклатни тӗлӗре пуҫланӑ Джонни хӑлхине кӗрсех тӑчӗ, вара вӑл: — Тӗрӗсех ҫав, эпӗ ялан тӑрӑшса ӗҫлетӗп, — терӗ те ҫывӑрса кайрӗ.

Снова послышались всхлипывания, а Джонни пробормотал, закрывая глаза: — Вот именно — не отлынивал.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Унтан вӑл ҫурӑмӗ ҫине ҫаврӑнса ӳкрӗ те, ҫывӑрса кайрӗ.

Потом человек перекатился на спину и уснул.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унӑн нервисем ҫывӑрса кайнӑ.

Желудок и нервы словно дремали.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

— Атте акӑ мӗн каларӗ: вӗсем лӑпкӑн ҫывӑрса кайччӑр, вӗсем телейлӗ вилӗме тивӗҫлӗ.

Отец сказал: пусть они уснут спокойно, они заслужили счастливую смерть.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось ҫапла чылай хушӑ тӗмсӗлсе тӑчӗ, — чул ҫинче выртакан алли ҫывӑрса кайичченех.

Лось глядел и стоял так долго, покуда не затекла рука, лежавшая на камне.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось мрамор бассейнра чутах ҫывӑрса каятчӗ.

Лось едва не заснул в мраморном бассейне.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унтан, каютӑра выртнӑ чух, Селезнев ҫаплах фронтран килнӗ тӗлӗнмелле телеграмма ҫинчен шухӑшларӗ, — пуҫӗпех ҫывӑрса кайма пуҫласан та чарӑнма пӗлмен пароход машинӗ ҫав сӑмахсенех шаккаса пынӑ пек туйӑнчӗ: «ниепле… чаҫсене те… ан тийӗр…»

Потом, лежа в каюте, Селезнев думал о странной телеграмме с фронта, и, даже когда совсем засыпал, ему казалось, что неугомонная пароходная машина выстукивает те же слова: «никаких… частей… не грузите…»

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ҫывӑрса каясран хӑраса, вӑл хӑйне хӑй ирӗксӗрех пӗрре инҫетри сопкӑсен мӗлкисене, тепре ҫыран таврашӗнчи симӗсленекен тӗмескесене, тепре вӗсем ҫумне тайӑнса ларнӑ станцӑри пӳртсене сӑнаттарса пычӗ.

Боясь уснуть, он заставлял себя изучать то неясные очертания далеких сопок, то прибрежные зеленеющие холмы, то притулившиеся к ним разбросанные избы станицы.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Артемонӑн суранӗсене ҫыхса пӗтернӗ хыҫҫӑн, ӑна градусник лартса пачӗҫ те, вӑл канлӗн ҫывӑрса кайрӗ.

После перевязки Артемону поставили градусник, и собака спокойно заснула.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӗрача чӗнтӗрлӗ кровать ҫине ҫывӑрма выртрӗ те, нумайччен хурланса ӗсӗклесе йӗнӗ хыҫҫӑн, — ҫывӑрса кайрӗ.

Девочка легла спать в кружевную кроватку и долго огорчённо всхлипывала засыпая.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тилӗпе аҫа кушак икӗ ҫемҫе кровать ҫине сарӑлса выртрӗҫ те харлаттарса ҫывӑрса кайрӗҫ.

Лиса и кот завалились на двух мягких кроватях, захрапели и засвистели.

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ахӑр, Виталий сиснӗ тӑрӑх, ывӑлӗпе упӑшки йывӑҫ пӳртре ҫывӑрса кайсан, чул пӳрте, леш арҫын патне, йӑпӑртатса каҫать Хвеччис каҫ-каҫ.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тепӗр кун та хакне кӑларма пулӗ ҫывӑрса.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Халь мӗн ҫывӑрса чӑрманмалли ӗнтӗ?

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапла пурӑнӑҫа курмасӑр ҫывӑрса юлтӑм та вара, ватӑлмаллӑхра тата хам ывӑлӑн тарҫи пулса пурӑнатӑп.

Вот и прозевал жизнь, а на старости лет сыну своему лакеем служу.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫӑварне тӗлӗннӗ пек карса чи малтан Григорий ҫывӑрса карӗ, ун хыҫҫӑн платниксем ҫывӑрса карӗҫ, анчах Петӗрпе Уҫӑп тата Хумма ман патарах пырса пит тимлӗн итлесе ларчӗҫ.

Первым заснул Григорий, удивленно открыв рот, за ним заснули плотники, но Петр, Осип и Фома, пододвинувшись ко мне, слушали с напряжением.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эртель ҫывӑрса пурӑннӑ сарайра лампа ҫутса ячӗҫ те эпӗ вулама пуҫларӑм; ним чӗнмесӗр, тапранмасӑр итлетчӗҫ, анчах часах Ардальон ҫиленсе каларӗ:

В сарае, где артель спала, зажгли лампу, и я начал читать; слушали молча, не шевелясь, но скоро Ардальон сказал сердито:

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑш чухне аҫа ҫури ман пата хыҫалти ҫенӗхе пыратчӗ; унта маччана хӑпарса каймалли пусма айӗнче эпӗ ҫывӑрса пурӑнаттӑм; пусма ҫинче, чӳрече тӗлӗнче, кӗнекесем вулаттӑм.

Иногда вотчим приходил ко мне в черные сени; там, под лестницей на чердак, я спал; на лестнице, против окна, читал книги.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл шарламасӑр ларнӑ пулсан, эпӗ сӑмахлаттӑм, — ҫавӑн пек шӑплӑхра та пушӑлӑхра калаҫас, юрлас, хуткупӑс калас пулать, ахалӗн тӗксӗм кӑвак тӗслӗ, сивӗ шыв ӑшне путнӑ вилӗ хула хушшинче ӗмӗрлӗхех йывӑр ыйхӑпа ҫывӑрса кайӑн.

Если бы он молчал, говорил бы я, — в этой тишине и пустоте необходимо говорить, петь, играть на гармонии, а то навсегда заснешь тяжким сном среди мертвого города, утонувшего в серой, холодной воде.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шывӗ те тӗксӗм кӑвак тата сивӗ, вӑл юхни палӑрмасть; вӑл хытса кайнӑ пек, пушӑ ҫуртсемпе пӗрле, лапра-сарӑ тӗслӗн сӑрланӑ лавкасен речӗсемпе пӗрле ҫывӑрса каннӑ пек туйӑнать.

Вода тоже сера и холодна; течение ее незаметно; кажется, что она застыла, уснула вместе с пустыми домами, рядами лавок, окрашенных в грязно-желтый цвет.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.