Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ылтӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ылтӑн (тĕпĕ: ылтӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсенче эпӗ Поппа Молли адресӗсене пӗлме хӑтлантӑм, анчах «Ылтӑн сӑнчӑра» Эстамппа Дюрок ячӗпе ҫырнӑран хурав кӗтсе илеймерӗм, вӗсем унтан тухса кайнӑ-и тен.

В них я пытался разузнать адреса Попа и Молли, но, так как письмо в «Золотую цепь» было адресовано мной разом Эстампу и Дюроку, — ответа я не получил, может быть, потому, что они уже выехали оттуда.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫав пулӑмсем хыҫҫӑн тепӗр кун ирпе Орсуна мана «Ылтӑн сӑнчӑртан» Сан-Риоле илсе кайрӗ, — ҫав кунранпа эпӗ Лисра пулса курман.

После того, как Орсуна утром на другой день после тех событий увез меня из «Золотой цепи» в Сан-Риоль, я еще не бывал в Лиссе.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кунсӑр пуҫне карантинӑн ҫирӗп йӗрки, тӗрлӗ-тӗрлӗ сӑлтава пула, пире караппа пӗрле портран виҫӗ эрне иртмесӗр тухма ирӗк памасть, ҫавӑнпа та, Канье ҫыранӗ хӗрринчи хӑна ҫуртне вырнаҫнӑскер, пӗр вӑхӑт кичемленсе пурӑнтӑм, тепӗр чухне вӑхӑта хӑна ҫурчӗн буфетӗнче хӗсметҫӗсемпе ирттеретӗп, ҫапах та ытларах хулара ҫӳретӗп; «Ылтӑн сӑнчӑр» керменри пилӗк ҫул каяллахи ӗҫ-пуҫа хутшӑннӑ ҫынсенчен хӑшӗ-пӗринпе ӑнсӑртран тӗл пулайӑн-и тен…

Кроме того, строгие карантинные правила по разным соображениям не выпустили бы нас с кораблем из порта ранее трех недель, и я, поселившись в гостинице на набережной Канье, частью скучал, частью проводил время с сослуживцами в буфете гостиницы, но более всего скитался по городу, надеясь случайно встретиться с кем-нибудь из участников истории, разыгравшейся пять лет назад во дворце «Золотая цепь».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Харама кайса сапаланнӑ уявӑн хавхаллӑ пушӑлӑхӗ тавра, хура колоннӑсен хыҫӗнчен, ылтӑн сӑнчӑрӑн пӑрахса хӑварнӑ тӗлӗнтермӗшӗсем ҫиҫеҫҫӗ, — савӑнтарса килентермесӗр, тимлӗхсӗр.

Вокруг тревожной пустоты разлетевшегося в прах торжества без восхищения и внимания сверкали из-за черных колонн покинутые чудеса золотой цепи.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ун чухне эпир, икӗ кӗлмӗҫ-чухӑн, никама кирлӗ мар сарай тӑрри айӗнче, ҫӗр ҫинче, хамӑр чавса чикнӗ таса ылтӑн купи тӗлӗнче, ӗмӗтсенче, паллах, Шехерезадӑна пӗтӗмпех ҫаратрӑмӑр.

Тогда мы, два нищих, сидя под крышей заброшенного сарая, на земле, где была закопана нами груда чистого золота, в мечтах своих, естественно, ограбили всю Шехерезаду.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сирӗн банка эпӗ ӑнӑҫлӑ салукшӑн, вӑрттӑнлӑха сыхланӑшӑн тата ылтӑн сӑнчӑр таврӑннишӗн тав тӑватӑп.

Вашему банку я обязан удачным залогом, сохранением секрета и возвращением золотой цепи.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӗсем ҫинче талккӑшпех — тӗрлӗ тӗслӗ чулсен эрешӗ евӗр — эрехсен вучӗ хӗмленет, ылтӑн та кӗмӗл ҫиҫеҫҫӗ, ытарлӑ йӑлтӑркка вазӑсенчи сайра тӗл пулакан улма-ҫырла хушшинчен сӗтел ҫитти ҫинче кӑтрисемпе сапаланса шӑвакан ӳсен-тӑранӑн симӗс мӗлки ӗренкеленнӗ.

На них сплошь, подобно узору цветных камней, сверкали огни вин, золото, серебро и дивные вазы, выпускающие среди редких плодов зеленую тень ползучих растений, завитки которых лежали на скатерти.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мана уйӑх анлӑшӗсен хушшинче тыткӑнласа ҫупӑрланӑ ҫав кӗвӗ сыпӑкӗ халӗ хӑлха тӗлӗнчех янӑрать, ку мухтав кунӗнче, — Ката-Гур утравӗсем патӗнчи тинӗс ҫапӑҫӑвӗ хыҫҫӑн, — чаплӑн юхнӑ юрӑ пек пулчӗ, нумай ҫул иртсен ун чухне эпӗ Ахуан-Скапӑн хӗвел хӗртсе шӑратнӑ ҫыранне, ылтӑн трубасемпе кӑвак чечексен хушшине ҫӗнтерӳне ярса пуснӑччӗ.

Та музыкальная фраза, которая пленила меня среди лунных пространств, звучала теперь прямо в уши, и это было как в день славы, после морской битвы у островов Ката-Гур, когда я, много лет спустя, выходил на раскаленную набережную Ахуан-Скапа, среди золотых труб и синих цветов.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Манӑн, ылтӑн сӑнчӑр патӗнчи сцена кӳнтеленӗн, халӗ Дигэне ҫамрӑк хӗрарӑмӑн ютшӑнчӑк сӑнарӗнче курма тивет, — хуҫа тӗлӗшпе хӑйне еплерех тытни кӑмӑллӑ хӑна лару-тӑрӑвӗпе уҫӑмланать.

Мне, свидетелю сцены у золотой цепи, довелось видеть теперь Дигэ в замкнутом образе молодой дамы, отношение которой к хозяину определялось лишь ее положением милой гостьи.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эсир ылтӑн сӑнчӑра курнӑ тата ҫавӑн чухне мӗн калаҫнине илтнӗ!

Вы видели золотую цепь и слышали, что говорилось при этом!

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Дюрок — ылтӑн чӗре.

Дюрок — золотое сердце!

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кунта пӗтӗмпех ылтӑн сӑнчӑртан пуҫланни те нумай пулӑшнӑ.

Много помогло здесь и то, что все пошло от золотой цепи.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ҫав тискерчӗксем, — терӗ вӑл, — сире ҫыран хӗрринче хӑратнӑскерсем, ылтӑн укҫашӑнах — иккӗ — кирлӗ хыпар-хӑнара питӗ кӑмӑллӑн сутрӗҫ.

— Те же дикари, — сказал он, — которые пугали вас на берегу, за пару золотых монет весьма охотно продали мне нужные сведения.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ ылтӑн сӑнчӑр пирки пӗлетӗп…

Я знаю о золотой цепи…

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ тата акӑ мӗн каланӑ пулӑттӑм: ҫав сӑмахсенчен, каласа пӗтерейменлӗхсенчен, хатӗрленӳсенчен, капӑр тумланусенчен тата ылтӑн сӑнчӑрсенчен хӑрушлӑх тапса тӑрать, — сӗтрен — кичемлӗх, кӗнекерен — чӗмсӗрлӗх, кайӑкран вӗҫев тухса тӑнӑ евӗр темелле-ши…

Я сказал бы еще, что от всех этих слов и недомолвок, приготовлений, переодеваний и золотых цепей веет опасностью точно так же, как от молока — скукой, от книги — молчанием, от птицы — полетом.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ вулавӑшри калаҫу, лифт, аквариумпа ылтӑн сӑнчӑр ҫинчен тепӗр хут каласа патӑм.

Я опять рассказал о разговоре в библиотеке, о лифте, аквариуме и золотой цепи.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ылтӑн сӑнчӑр выртать унта, стена леш енче, хӗрӗх ҫул-тухӑм хыҫҫӑн хӗрӗх пӑрӑнчӑк.

Золотая цепь лежит там, за стеной, сорок поворотов через сорок проходов.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ хамӑн ылтӑн укҫасене туртса кӑлартӑм.

Я вытащил свои золотые монеты.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ылтӑн сӑнчӑр умӑмрах явкаланать, стена тӑрӑх шӑва-шӑва куҫать, ура айӗнче такӑн-тарса выртать.

Золотая цепь извивалась предо мной, ползая по стенам, путалась в ногах.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Дигэ куҫӗсене мӗншӗн хупнине халӗ тинех ӑнлантӑм, вара пӗр тӳре-француз пирки такамӑн калавӗ аса килчӗ: ҫак этем Наци банкӗн путвалне лекнӗ-мӗн, ылтӑн тӑрӑхсен куписен хушшинче ҫӳренӗ хыҫҫӑн ниепле те тухса каяйман, пӗр стакан эрех ӗҫтерсен тин…

Тогда я понял, почему Дигэ закрыла глаза, и припомнил чей-то рассказ о мелком чиновнике-французе в подвалах Национального банка, который, походив среди груд золотых болванок, не мог никак уйти, пока ему не дали стакан вина.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней