Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӑмӑллӑн (тĕпĕ: ҫӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫӳҫне шакла кастарнӑ вӑл, хӑй начарланнӑ, туйи ҫине ҫӑмӑллӑн таянса утнӑ.
Он вернулся с обритой головой, худой и возмужавший, слегка опираясь на палочку.

X сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Фрося, чӑнах та, ҫитсӑран ҫӗленӗ шалпар кофта тӑхӑннӑ, пуҫне тура чиксе лартнӑ, вунтӑватӑ ҫулта пулин те йӗпне ҫӑмӑллӑн вылянтарса пултаруллӑн арҫын кӗпине пӳксе ларать.
А Фрося и вправду сидела в большой ситцевой кофте, с гребенкой в волосах и с чрезмерной серьезностью четырнадцатилетней невесты старательно подрубала большой старинной иглой мужскую рубаху.

VI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Унӑн пӳрнисем ҫӑмӑллӑн ҫип пӗтӗрме тытӑнчӗҫ.
Побежала из-под пальцев ссученная нить.

Анчах Фрося пиччӗшӗнчен те ҫӑмӑллӑн, хыттӑн ҫухӑрса ярса, куҫ хупса иличчен ҫенӗхелле тапса та сикрӗ, — тутӑрӗ пуҫӗ ҫинчен сирӗлсе, пӗчӗк хулпуҫҫийӗ ҫине витӗнчӗ.
Но Фрося оказалась еще быстрей и проворней брата; в мгновение ока со страшным визгом она шмыгнула в сени, — платок упал с головы и повис на крепком маленьком плечике.

II сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Тӑван ял патнелле ҫывхарнӑҫемӗн унӑн урисем ҫӑмӑллӑн яра-яра пусаҫҫӗ.
Чем ближе к родному селу, тем проворнее двигались ноги.

I сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

— Вӑл ҫӑмӑллӑн сиксе тӑрса, ҫыран тӑрӑх уткаласа илчӗ те кулнӑ пекрех: — Ҫапла-а, тӗрлӗрен пулать ҫав! — тесе хучӗ.
— Он бодро встал, прошелся по берегу и насмешливо протянул: — Да-а, всякие бывают приключения!

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Питӗ хӑратса пӑрахрӑр эсир мана, Синицкий! — ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ инженер.
Как вы напугали меня, Синицкий! — вздохнул облегченно инженер.

Шурӑ шар хумсем ҫинче ҫӑмӑллӑн силленкелесе ишсе пырать.
Слегка покачиваясь на волнах, плыл белый шар.

Али Гусейнович ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.
Али Гусейнович удовлетворенно вздохнул:

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Акӑ труба хулӑн броньӑ ӑшне шанчӑклӑн кӗрсе ларчӗ, Мариам, ҫӑмӑллӑн сывласа, куҫне шӑлса илчӗ: те тимлӗн ӗҫленипе, те хавасланнипе унӑн куҫӗсем шывланнӑ.
Труба надежно вошла в толстую броню, Мариам облегчением вытерла глаза: от напряжения или, скорее, от радости у нее показались слезы.

Вӑл паян кӑна ҫӑмӑллӑн сывласа яма пултарчӗ.
И только сегодня он мог вздохнуть свободно.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Акӑ, тинех тухрӗ! — тесе вӑл ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те, Каспи тинӗсӗн картти ҫине пластмассӑран тунӑ коробка кӑларса хучӗ.
Вот, наконец-то! — облегченно вздохнул он и положил на карту Каспийского моря пластмассовую коробочку.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Бронза авӑрлӑ ҫӗҫҫипе чернил приборӗн мрамор хӑми ҫине шаккакаласа, вӑл, парторг калани хӑйне нихӑш енчен те пырса тӗкӗнмен пекех, ҫӗҫҫи пӗр тикӗссӗн те ҫӑмӑллӑн янӑранине итлет.
Постукивая бронзовым ножом по мраморной доске чернильного прибора, он, словно его ничего не касалось, прислушивался к легкому мелодичному звону.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, Васильев йӗри-тавра тӑракансем ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхса илчӗ, вӗсене вӑл свидетеле чӗннӗ евӗрех, тата ҫапла каланӑ майлах туйӑнчӗ:
Облегченно вздохнув, Васильев весело посмотрел на окружающих, словно приглашая их в свидетели:

Вуннӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.
Он облегченно вздохнул.

«Ҫапах та каялла каяс пулать, — ҫӑмӑллӑн сывласа илсе, шутларӗ вӑл, унтан каялла ҫаврӑнчӗ. — Кунта якорь пулмалла, унтан вара тӳрех каймалла».
«Надо все-таки возвращаться, — облегченно вздохнув, решил он, поворачивая обратно. — Здесь должен быть якорь, а от него надо идти напрямик».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, Саида савӑнӑҫлӑн та туслӑн Синицкие аллинчен ярса тытрӗ.
Облегченно вздохнув, Саида весело, совсем по-приятельски взяла Синицкого под руку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Эсир пурне те ҫапла кӗтсе илетӗр-и? — кулса ячӗ Саида, ҫул ҫине ҫӑмӑллӑн сиксе тухса.
— Вы всех так встречаете? — Саида рассмеялась, ловко выпрыгивая на дорожку.

Ҫӑмӑллӑн сиккелесе дирижер вӗҫтерсе тухрӗ.
Слегка подпрыгивая, выбежал дирижер.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл калаҫма чарӑнсан, хӗрача ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.
Когда он замолчал, девушка облегченно вздохнула.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика