Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ахӑлтатса (тĕпĕ: ахӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калмыков, аллипе атӑ кунчине ҫатлаттарса ҫапса, хыттӑн ахӑлтатса кулса ячӗ.

Калмыков, шлепнув ладонями по голенищам сапог, искренне расхохотался.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сарлака хулпуҫҫиллӗ вӑл, сарлака кӑкӑрлӑ, ура ҫинче ҫирӗп тӑрать, пӗрене пуҫне ҫӑмӑл кӑна ҫӗклет те, йӑлтӑркка куҫӗсене вылятса, ача пек ахӑлтатса кулать.

Плечистый, с хорошо развитой грудью, крепкий на ногах, он подымал конец бревна, а когда выпрямлялся, то заливался смехом.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑмсем ҫухӑрашса, ахӑлтатса Митькӑна лав ҫинчен хӑваласа ячӗҫ.

Женщины с криком и со смехом прогнали Митьку с брички.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ой, Сеня, ытла тинкерсе пӑхатӑн эсӗ! — терӗ те вӑл, куҫҫулӗ тулнӑ куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, савӑнӑҫлӑн ахӑлтатса кулса ячӗ.

— Ой, Сеня, какой же ты серьезный! — сказала она и со слезами на глазах засмеялась.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей ахӑлтатса кулса ячӗ, Дорофей те хӑйӗн сарлака питне ун еннелле ҫавӑрса, кулмасӑр чӑтаймарӗ.

Сергей захохотал, и Дорофей повернул к нему свое широкое лицо, не смог сдержаться не улыбнувшись.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ӑҫта каятӑн эсӗ, Сережа? — ахӑлтатса кулса ыйтать вӑл.

«Ты куда идешь, Сережа? — спросила она, заливаясь смехом.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӗҫе хӑй майлӑ тӑвакан ҫын, кӑмӑл тумашкӑн! — Ҫемен ахӑлтатса кулса ячӗ.

По всему видно — делец… для ясности! — Семен рассмеялся.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Рейнсдорп ахӑлтатса кулни Гришатка хӑлхинче чылайччен тӑчӗ.

Раскатистый смех Рейнсдорпа еще долго стоял в ушах у Гришатки.

«Тимлӗ сӑна! Тимлӗ итле!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Григорий ахӑлтатса кулса ячӗ.

Григорий засмеялся.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Улталӑн, кӗтсех тӑр! — ахӑлтатса кулса янӑ Бурдин, яланах Дуня ҫинчен тата унӑн сараппанне кӑшласа татнӑ тараккан ҫинчен юрласа ҫӳрекенскер.

— Омманет, язви его! — хохотал Бурдин, постоянно напевавший о Дуне и о таракане, который прогрыз Дуне сарафан.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Аса килет, аса килет, тускайӑм! — ахӑлтатса кулса ячӗ хӗремесленнӗ Дарья, пӗкече пек авӑнчӑк куҫхаршййӗсене чӗтретсе.

— Хочется, бабонька! — хохотала Дарья, розовея и дрожа крутыми дугами бровей.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Прохор Зыков, питҫӑмартийӗ ҫине таканлӑ ут чӗрни йӗрӗ шӑрланса юлнӑскер, халӗ кӑна лазаретран таврӑннӑ та, ун тути хӗррисем ҫинчи асаппа сехӗрленӳ ҫаплах иртсе каяйман-ха, йӑваш куҫӗсене те ӗлӗкхинчен тӑтӑшрах мӑчлаттарса уҫса хупать вӑл; Егорка Жарков кашни тӗл килмессеренех ирсӗр намӑс сӑмахсем вылятать, ӗлӗкхинчен ытларах путсӗрленет тата тӗнчере мӗн пура-ҫука пӗтӗмпех ылханать; Григорипе пӗр хутортан килнӗ Емельян Грошев, яланах ӗҫлӗ те тимлӗ, ҫӑмӑлттай мар казак, пӗтӗмпех темле пӗкӗрӗлсе кӗчӗ, хуралса кайрӗ, ухмахла ахӑлтатса кулакан пулчӗ, кулли хӑйӗн темле ӗненчӗксӗррӗн, чӑртмахла тухать.

Прохор Зыков, только что вернувшийся из лазарета, с рубцеватым следом кованого копыта на щеке, еще таил в углах губ боль и недоумение, чаще моргал ласковыми телячьими глазами; Егорка Жарков при всяком случае ругался тяжкими непристойными ругательствами, похабничал больше, чем раньше, и клял все на свете; однохуторянин Григория Емельян Грошев, серьезный и деловитый казак, весь как-то обуглился, почернел, нелепо похахакивал, смех его был непроизволен, угрюм.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сотня хӳринчен полковой адъютант уйрӑлчӗ те, именнипе тата ахӑлтатса кулнипе пӗтӗмпе кӑвакарса кайса, юрӑстисем патнелле вӗҫтерчӗ.

От хвоста сотни, весь багровый от смеха и смущения, скакал к песенникам полковой адъютант.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хыҫалта каллех ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Сзади похохатывали.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксем ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Помоги переводом

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Жарков ахӑлтатса кулса илчӗ.

Жарков хахакнул.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Офицерсем Григорий лаша виткӗчи ҫине хӑйӗн казак хатӗрӗсене сарса хунӑ вырӑн ҫумӗпе иртсе кайрӗҫ, ахӑлтатса кулса янӑ офицерсен сасси хушшинче артиллерист — подъесаулӑн юлашки сӑмахӗсене Григорий аран кӑна илтсе юлчӗ:

Офицеры шли мимо, удаляясь от места, где Григорий раскладывал на попоне свою казацкую справу, и он, за ветром, с трудом расслышал покрытые смехом офицеров последние слова артиллериста-подъесаула:

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй вӑл хавхаланнӑ; ҫынсем шӳтле калаҫнипех кирлинчен те ытларах ахӑлтатса кулса ларать, тӗрӗссипе каласан, унӑн хӗрарӑмсем умӗнче хӑйне упӑшка хуйхи шӗкӗлченине кӑтартас килмест.

Она была оживлена, чаще, чем нужно, смеялась чужим шуткам: просто ей не хотелось, чтоб видели бабы, что борет ее тоска по мужу.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Христоня янӑравлӑн ахӑлтатса кулса ячӗ, куҫа шартарас пек куллипе Давыдка ҫутӑлса илчӗ, анчах Штокман, пурте кулма чарӑнасса кӗтсе илчӗ те, ҫапла каларӗ:

Христоня гулко захохотал, ослепительно блеснул улыбкой Давыдка, но Штокман, переждав общий смех, сказал:

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ха эсӗ ӑна… арӑм, анчах хам арӑмӑм мар! — ахӑлтатса кулса ячӗ Аникушка.

Ух ты, жена не моя! — заржал Аникушка.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней