Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫухалнӑ (тĕпĕ: ҫухал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вознесенски проспектра пурӑнакан Иван Яковлевич цирульник (унӑн хушамачӗ ҫухалнӑ, питне супӑнь кӑпӑкӗпе сӗрнӗ господин сӑнне ӳкернӗ вывеска ҫинче те «юн та ярать» тесе ҫырнисӗр пуҫне урӑх нимӗн те ҫук) иртерех вӑранчӗ те вӗри ҫӑкӑр шӑршине туйса илчӗ.

Цырюльник Иван Яковлевич, живущий на Вознесенском проспекте (фамилия его утрачена, и даже на вывеске его — где изображен господин с намыленною щекою и надписью: «и кровь отворяют» — не выставлено ничего более), цырюльник Иван Яковлевич проснулся довольно рано и услышал запах горячего хлеба.

I // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Ҫирӗм пилӗк ҫынтан вунсаккӑрӑн кӑна тӑрса юлчӗҫ: тӑваттӑшӗ шурлӑха путса юлнӑ, виҫҫӗшӗ чӑтлӑхра аташса ҫухалнӑ.

Из двадцати пяти человек осталось восемнадцать: четверо увязли в трясине, трое затерялись где-то в чаще.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Партизансем, утӑ капанӗ ҫинчи йӗп пек, вӑрманта ҫухалнӑ, анчах каҫсерен вӗсем хӑйсем ҫинчен систермеллипех систереҫҫӗ.

Партизаны, словно иголка в стогу сена, затерялись в лесу, но каждую ночь они давали о себе знать, и очень чувствительно.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Лешсем тумлана-тумланах чупса тухнӑ та акӑ мӗн курнӑ: карчӑк, хӑранипе, тӑнран кайнӑ, чӑлан тӑрринче хушӑк, чӑлантан ҫур сысна тушки ҫухалнӑ.

Прибежали полуодетые, видят: старуха без ума от страха, в крыше дыра, а в чулане целый окорок пропал.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Хура япала пӗр самантрах куҫран ҫухалнӑ.

Черный исчез, как сгинул.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Акӑ ӗнтӗ, Шарик ҫухалнӑ.

И вот Шарик пропал.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Шкула хураллакан хӗрарӑмӑн Шарик ятлӑ йытти ҫухалнӑ.

Пропал сторожихин Шарик.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Федя ҫук, Катя та таҫта кайса ҫухалнӑ.

Феди нет, и Катя куда-то запропала.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Хӗвел пек ҫуннӑ вӑл, хӗвелтен те ялкӑшарах ҫуннӑ, ҫынсене чӗререн юратнин факелӗ ҫутатнипе сӗм вӑрман та шӑпланнӑ, ҫак ҫутта пула тӗттӗм сирӗлнӗ те, вӑрманти йӳҫсе тӑракан шурлӑха путса ҫухалнӑ.

Оно пылало так ярко, как солнце, и ярче солнца, и весь лес замолчал, освещенный этим факелом великой любви к людям, а тьма разлетелась от света его и там, глубоко в лесу, дрожащая, пала в гнилой зев болота.

Пӗрремӗш пайӗ. Чӗре ҫунать // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хушӑран вӑл Аксиньйӑна илтмиех пулчӗ, унӑн сасси инҫете-инҫете кайса пынӑ пек, уҫӑмсӑррӑн янӑраса, пачах ҫӗтсе ҫухалнӑ пек туйӑнчӗ.

Иногда он вовсе переставал слышать Аксинью, голос ее удалялся, звучал глуше и затихал совсем.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, лаша ҫине утланса, час-часах ӑна кун каҫиччен ҫеҫенхир тӑрӑх шыраса ҫӳретчӗ, ҫухалнӑ вӑкӑра, хӑҫан та пулин тупасса шанма пӑрахса, сасартӑк ӑҫта та пулин пӗр-пӗр шырлан тӗлӗнче, кӳкен тӗмӗсен ашса тухма ҫук чӑтлӑхӗнче, е лапсӑркка туратлӑ ватӑ вӑрман улмуҫҫийӗ айӗнчи сулхӑнра асӑрхатчӗ.

Часто Григорий верхом на лошади по целым дням разъезжал в степи и, уже изуверившись в том, что когда-либо найдет пропавшего быка, вдруг обнаруживал его где-нибудь в самой теклине буерака, в непролазной гущине терновника, либо в тени, под раскидистой и старой дикой яблоней.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чакса кайнӑ казаксенчен сахалтан ҫурри яланлӑхах ют ҫӗрсенче тӑкӑнса юлнӑ: хӑшӗсем тифпа пӗтнӗ, ыттисем Кубаньти юлашки тытӑҫусенче вилӗм тупнӑ, темиҫе ҫын, обозран аташса юлса, Маныч хыҫӗнчи ҫеҫенхирте шӑнса вилнӗ, иккӗшне хӗрлӗ-симӗссисем тыткӑна илнӗ те, ним хыпарсӑр ҫухалнӑ

Добрая половина отступавших навсегда осталась в чужих краях: иные погибли от тифа, другие приняли смерть в последних схватках на Кубани, несколько человек, отбившись от обоза, замерзли в степи за Манычем, двое были захвачены в плен красно-зелеными и пропали без вести…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Килте пӑшӑрханӗҫ ӗнтӗ эпир ӑҫта ҫухалнӑ тесе, — хушрӗ Андрей.

— А дома волноваться будут, куда мы исчезли, — сказал Андрей.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӗрентекенпе ачасем темӗнччен тинкерсе пӑхса тӑчӗҫ, унтан тин ку хайхи ҫухалнӑ засадӑпа пӗрле Степка иккенне пӗлчӗҫ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Икӗ тус кунта тавҫӑрса та илчӗҫ; ҫухалнӑ засада кӑшт чарӑнса тӑнӑ хыҫҫӑн, ҫул ҫине тухнӑ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Ҫухалнӑ засада ҫакӑнтан епле хӑвӑрт иртсе кайнине вӗсем часах тавҫӑрса илчӗҫ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Ҫухалнӑ.

— Пропадала.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Каштанка малалла, унтан каялла ыткӑннӑ, тепӗр хут ҫул урлӑ чупса каҫнӑ, анчах столяр, ҫӗр ҫӑтнӑ пекех, таҫта кайса ҫухалнӑ

Она бросилась вперед, потом назад, еще раз перебежала дорогу, но столяр точно сквозь землю провалился…

I. Хӑйне хӑй япӑх тыткаланӑ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Вӑл тӑна кӗрсе ҫитнӗ ҫӗре музыка сасси те илтӗнми пулнӑ тата полк та куҫран ҫухалнӑ.

Когда она опомнилась, музыка уже не играла и полка не было.

I. Хӑйне хӑй япӑх тыткаланӑ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Минӑпа килсе шаплаттарнӑ та салтак куҫӗ умӗнчен кун ҫути ҫухалнӑ

Шлепнул миной, и свет белый у солдата померк…

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней