Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ах, тупата!..» — пӑшӑрханса ӳкрӗ Шерккей, унтан тулли чӗресне ҫӗкленипех пӑлтӑралла чупса кӗчӗ — ҫӑра тӗтӗм пӳрте явса илнӗ иккен.

«Ай, тубада!» — ахнул Шерккей и с полным лукошком кинулся в дом, здесь тоже было не продохнуть от дыма.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унран илнӗ кӗмӗл Ильясӑн ҫамрӑк пурнӑҫӗнче пӗрремӗш укҫа пулчӗ.

Это были первые деньги в жизни Ильяса.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей тинех тем асне илнӗ пек пулчӗ.

И Савандей, словно что-то разом вспомнив, сказал:

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тем сарлакӑш ама курӑк ҫыран хӗррине лаппипе сырса илнӗ.

Широкий берег реки сплошь порос мать-и-мачехой.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чим! — тем асне илнӗ пек пулчӗ Кантюк.

— Нет-нет, сами доедем, — замахал руками Кандюк.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухӑҫа лаппипе шурӑмпуҫ карса илнӗ.

А восток уже розовеет — скоро рассвет.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Авӑ, Пӗке Савинӗн хӑрах куҫлӑ Ваҫтикӗ — тепӗр куҫне шур илнӗ — шӑл йӗрсе тӑрать.

А вот стоит и беспричинно скалит зубы одноглазый Васьтик, сын Савина Складного, — один глаз у него закрыт бельмом.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар мӗн-мӗн каланине асне илнӗ Элентей юмӑҫӑн ҫулне пӳлчӗ хучӗ.

Но Элендей тут же вспомнил, что рассказал ему Тухтар об этой вертихвостке, и, перегородил ей дорогу.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтарӑн тахҫан каланӑ сӑмахӗсене асне илнӗ пек пулчӗ.

Вспоминал когда-то сказанные слова Тухтара…

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗррехинче ӑна Селиме килте ҫук пулмалла, таҫта илсе кайман-ши тесе те каларӗҫ, унтан вара вӑл кайри пӳртре пурӑнать, ӑна тултан питӗрсе илнӗ терӗҫ.

Один раз ему сказали, что Селиме нет дома, увезли куда-то, в другой раз поведали, будто живет она в задней избе, запертой снаружи.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫывӑрас ыйхи те ҫук, ҫиесси те килмест, ӑшӗ унӑн пӗр чарӑнмасӑр вӑркать, таҫта шалта, чӗре патӗнче, ӗмӗр сӳне пӗлми вут хыпса илнӗ тейӗн.

Не может ни спать, ни есть, одно чувствует: нестерпимо болит душа, а возле самого сердца полыхает неугасимое жгучее пламя.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алӑка шал енчен ҫыхса илнӗ.

А та сидит взаперти, изнутри веревкой дверь к косяку привязала.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Авалхи йӑла тӑрӑх «килӗшсе илнӗ» пулсан, ҫуна ҫинчен анмалла марччӗ, халӗ тесен, хапхана санӑн анса уҫмалла пулать.

— Если бы мы сосватали Селиме по старинному обычаю, из саней нам не надо бы выходить, а сейчас тебе самому придется открыть ворота.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алӑк урати урлӑ каҫсанах: — Элентей хӑта-а!.. — тесе татӑлнӑ сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ, ыталаса илнӗ йыттипех алӑк патӗнчи кутник сакки ҫине тӗшӗрӗлсе анчӗ; халиччен нихҫан куҫҫуль кӑларманскер, пӗчӗк ача пек макӑрма тытӑнчӗ.

Едва переступив порог, он срывающимся голосом крикнул: — Дядя Элендей! — и с собакой на руках без сил опустился на кутник-лавку возле двери, до сих пор никогда не плакавший на людях, он зарыдал в голос, как маленький ребенок…

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳлӗх курать — вӑй ҫитерейсен, вӑл кӗтесле илнӗ виҫӗ лав ырашне парса татма та вӑраха ямӗ.

Видит пюлех, он и с хлебом не задержится долго — будут силы и здоровье, вернет Кандюку и три воза зерна в самый короткий срок.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме хӑй мӗншӗн кунта килнине тинех асне илнӗ пек пулчӗ.

И Селиме спохватилась, зачем пришла.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шухӑшӗ пысӑкчӗ-ҫке Шерккейӗн, кӑҫал, ав, тыррине тӗрӗс-тӗкел пуҫтарса илнӗ пулсан, пӳрт лартаймӑп-ши тесе ӗмӗтленетчӗ, хӗлле вӑрман кӑларӑп та ҫуркунне пураса пӗтерӗп тетчӗ, — кӗтни харама кайрӗ, инкек ҫине синкек тупӑнсах пырать.

Ведь у Шерккея были большие планы — он надеялся собрать хороший урожай и наконец поставить новый дом, зимой думал заготовить лес, а весной срубить сруб, и теперь вот все планы рухнули — беда идет за бедой…

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юмӑҫран илнӗ ывӑса ҫурмаран ҫурса вут ҫине пӑрахрӗ.

Расколол надвое принятый из рук ворожеи кружок и бросил в огонь.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тем пулчӗ ӗнтӗ сана капла? — йывӑра илнӗ кӑмӑлпа сӑмаха хутшӑнчӗ Сайте, — ӗнер ҫӑкӑра питӗрсе илтӗн, паян кушака, ытлашши пыр тесе иккен, ҫапса вӗлертӗм тетӗн, ыран — тӗнче курать — хамӑра та черет ҫитет пуль?

— Чего это с тобой творится? — Сайде тяжело посмотрела на мужа, — вчера хлеб запер в сундук, нынче кошку убил, чтоб лишнего рта не было, а завтра наш черед наступит, так, что ли?

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентее йывӑра илнӗ кӑмӑлпа пӑхса, Шерккей ура ҫине тӑчӗ.

Посмотрев на брата с укоризной, Шерккей деловито поднялся.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней