Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах ҫапла сӳтсе ишсе тӑкни пӑтратарах ҫунтарар тенӗ пек кӑна пулса тухрӗ.

Со стороны это было похоже на то, будто помогали огню, чтобы ему легче было сожрать бревна поодиночке.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑрттан Имечӗпе Етиккан, вут ӑшне кӗрсе тенӗ пек, вӗҫӗмсӗр шыв сайса тӑчӗҫ.

Стоявшие в самом пекле Имет, Шырттан и Еттикан без устали лили воду в ненасытное жерло огня.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуринчен малтан тенӗ пек кунта ҫитнӗ Элентей кӗлет алӑкне тапса ҫӗмӗрчӗ.

А прибежавший на пожар первым Элендей пинками выбивал дверь амбара, чтобы спасти хлеб.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ашшӗ те, кӗҫӗн ывӑлӗ ҫапла хӑй тӗллӗн тенӗ пек ӑсталаннине кура, кӑмӑлтан хӗпӗртерӗ.

Отец от всего сердца радовался успехам сына, поощрял его.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Малтанхи кунсенче Тимрук урама та тухмастчӗ, пӳрте те кӗместчӗ, ӗҫ ҫукран ӗҫ тупса тенӗ пек, пахчара хӑй тӗллӗн кӑштӑртатса ҫӳретчӗ.

В первые дни Тимрук и на улицу не выходил, и в доме бывал редко, находил себе какую-то работу то во дворе, то в огороде.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чӑм тенӗ каялла!

— А ну-ка снова в воду!

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӗрентем-ха сирӗн пек ӑслисене, — терӗ Тухтар, аллине ҫӗклесе, — чӑм эс те шыва, ну! — ҫапас тенӗ вӑхӑтра Кантюк та шыва чӑмрӗ.

— Проучу вас малость, а то больно умные стали! — Тухтар взмахнул нагайками, — а ну, прыгай в воду! — Кандюк, чтобы избежать удара, проворно нырнул в воду.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялта ҫӗрле пӗр-пӗр вӑрра тытман-ши тесе е кантуртан мӗнле те пулин хаяр ӗҫпе килмен-ши тесе, арҫынсем пӗтӗмпе тенӗ пек хӑпса тухрӗҫ те, пӗр-пӗринчен: «Мӗншӗн те мӗншӗн?» — тесе ыйтса, Анаткас вӗҫнелле ҫул тытрӗҫ.

Возможно, поймали ночью вора или из конторы пришла какая-нибудь недобрая бумага; люди терялись в догадках, спрашивали друг у друга, что да зачем, и шли на конец Нижней улицы.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫават, ҫын умӗнче темӗнпе аиӑпа кӗнӗ пек пуҫне чикнӗ, вӑл пӗрре лапсӑркка шурӑ ҫӳҫлӗ Эпселемӗ, тепре хӑй умӗнче урисене сарса пуснӑ Элентее пӑхать, куҫӗ канӑҫсӑр, темӗн манса хӑвармарӑм-ши тенӗ пек мӑчлаттарать; ҫак самантра ӑна аллинчи шакӑртми те ытлашши япала пек тӳйӑнчӗ, вӑл ӑна кӑмака ҫинелле ҫиллессӗн ывӑтса ячӗ.

Сянат же сидел с таким видом, будто в чем-то провинился перед присутствующими; часто хлопая веками, он поглядывал то на седоволосого Эпселема, то на широко расставленные ноги Элендея; в этот миг даже трещотка, которую он держал в руках, показалась ему лишней, и он сердито швырнул ее за печку.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар ӑҫта кайма пултарнӑ, никам та каласа паман, аптранӑ енне, хурал пӳртне кӗрсе пӑхас тенӗ.

Кого ни спрашивал, никто не знает, куда Тухтар мог подеваться, вот и забрел в караулку узнать.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ахалех чӑрмантарса ҫӳретпӗр иккен, пурте чиперех-ха»,_ — тенӗ пек шухӑшласа, Эпселем килнелле те утасшӑнччӗ, ҫапах та кӑшт тӑхтаса тӑчӗ.

«Видать, понапрасну людей баламутим, все в порядке», — подумал Эпселем и хотел было уже зашагать к дому, как что-то его остановило.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килне ҫитсен вӑл ашшӗне: — Кантюк папайсем каҫа хирӗҫ лавсемпе таҫта тӑвалла каятчӗҫ, укӑлча патӗнче чарӑнса тӑратчӗҫ, — тесе, ытахальтен тенӗ пек кӑна каласа хучӗ.

Едва переступив порог, сообщил отцу: — Кандюк на ночь глядя куда-то направился на четырех подводах, у околицы остановились.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав вӑхӑтрах ӑна: — Мӗнле туй иккенне кайран пӗлӗн, — тесе, иккӗн икӗ енчен ярса тытрӗҫ те, вӑйпа тенӗ пек, ҫавӑта пуҫларӗҫ.

И услышал: — Потом узнаешь, какая свадьба! — его подхватили под руки и потащили куда-то силой.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗр-пӗр ҫын килсе, Кантюкран ырӑ хыпар ҫитерсен, чӗнес тенӗ шанчӑклӑ ҫынсене шӑппӑн кӑна хӑвӑртрах пуҫтарса, хатӗрленсе, хӑй таврӑнасса кӗтмелле.

Как только от Кандюка придет человек с доброй вестью, Нямась должен быстро и без суматохи созвать надежных людей и, приготовив все необходимое, дожидаться отца.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем пӗр-пӗринпе хирӗҫмесӗр пурӑннӑ чухне хӑйсене: «Эпӗр вӑйлӑ», — тенӗ.

И сильны были тем, что не ссорились друг с другом.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫавӑн пек пулмалла тенӗ сана.

— Должно быть, как я сказал.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑра та шурӑ куҫ харши витӗр ҫак хӑна тата мӗн калас пур тенӗ пек сӑнаса пӑхать вӑл.

Он внимательно разглядывал гостя сквозь густые белые ресницы и словно ждал, что тот еще скажет.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алиме ҫак сӑмахсене пӗтӗмпе тенӗ пек чӗре патне илчӗ, килне таврӑнсанах Кантюка каласа пачӗ.

Алиме близко к сердцу приняла все, что наговорила ей знахарка, и, едва переступив порог своего дома, принялась пересказывать все Кандюку.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫӑкӑр-тӑвар кам пӗҫерсе парать-ши ҫак янаварсене тесе, кунсерен тенӗ пек пӑшӑрханатӑп вара хам тӗллӗн, — Шерккей шухӑшне пӗлнӗ пекех каларӗ Шерпике.

— Я вот день и ночь горюю за вас: кто же, думаю, этим беднягам обед-то готовит? — словно угадав, зачем к ней пожаловал Шерккей, сказала Шербиге.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей астӑвать-ха, хӑй ҫамрӑк чух ҫакӑнтан кӗлте лавӗпе иртсе пыратчӗ те, каҫрӑм-каҫрӑм тенӗ ҫӗртен, лавӗ тӳнчӗ кайрӗ, хӑй аран сиксе ӗлкӗрчӗ.

Шерккей вспомнил, как в детстве опрокинулся с берега в этот овраг с полным возом снопов, едва успел тогда спрыгнуть с воза, иначе бы придавило насмерть…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней