Поиск
Шырав ĕçĕ:
Хӑйӗн каччине, упӑшкине, ашшӗне, шӑллӗне, юлташне вӑл турилкке ҫине апат-ҫимӗҫ хурса пама пултарать.Она, например, может класть на тарелку кушанья своему жениху, мужу, отцу, другу или брату.
Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
— Эпӗ акӑ мӗн шухӑшлатӑп, — тет Гриша, — паян эпир Надя ашшӗне…— Я вот что думаю, — предложил Гриша, — давайте сегодня попросим Надиного отца рассказать нам…
«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ачасем вагонран пуринчен малтан тухса пӗтӗм вӑйран ашшӗне хирӗҫ чупрӗҫ.Ребята чуть не первыми выскочили из вагона и со всех ног кинулись к отцу.
Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя ашшӗне питӗ юрататчӗ.
Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӑл хӑйне юратнине пӗлсе, Зойӑна та, мана та, ашшӗне те, асламӑшне те хӑйне пӑхӑнтарасшӑнччӗ.Он знал, что его любят, и хотел всех — и Зою, и меня, и отца, и бабушку — подчинить своей воле.
Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Хампик пӳртрен сурӑх ҫӑмне илмелли пысӑк хачӑ илсе тухрӗ те ашшӗне тыттарчӗ.Хамбик вынесла из дома большие ножницы для стрижки овец и подала отцу.
ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Тимрукпа Ильяс ашшӗпе Элентей патне пычӗҫ, чун йывӑрлӑхне кура, вӗсем сӑмах чӗнмерӗҫ, хута кӗрес пек, ашшӗне кулянса пӑхрӗҫ.
ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ашшӗ вара тулли ҫӑнӑх миххине кӗлетелле хӑпӑл-хапӑл ҫӗклесе пӗтерчӗ те пӳлмене пушатмасӑрах пӳртне кӗчӗ, ывӑлӗнчен мӗн илтнине хӑй ашшӗне каласа пачӗ.
XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Килне ҫитсен вӑл ашшӗне: — Кантюк папайсем каҫа хирӗҫ лавсемпе таҫта тӑвалла каятчӗҫ, укӑлча патӗнче чарӑнса тӑратчӗҫ, — тесе, ытахальтен тенӗ пек кӑна каласа хучӗ.
XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Нямаҫ ҫакӑн ҫинчен ашшӗне каласа пӗлтерчӗ.
XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Кӗмӗлпи пӳртрен сӑра илсе тухса ашшӗне сӗнчӗ.
XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Анчах Нямаҫ ашшӗне тепӗр ята асӑнсан, Кантюкӑн сӑн-пичӗ уҫӑлчӗ.Но вот Нямась упомянул еще одно имя, и лицо Кандюка вмиг просветлело.
XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Нямаҫ ҫакӑн ҫинчен ашшӗне каласа пачӗ.
XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Кайран калатчӗ-ха Кантюкӗ, ашшӗне ҫаптарни усса пычӗ курӑнать, урӑх тӑра-тӑра лармарӗ тетчӗ.Потом Кандюк не раз говорил, что отстегали старика не напрасно — больше он из могилы не выходил…
XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Селиме ашшӗне тӗлӗнсе пӑхрӗ: ашшӗ ӑна лаша пирки тем каларӗ, лайӑх ӗне илсе пынӑ терӗ…Селиме удивленно посмотрела на отца: он что-то говорил тут про лошадь, про корову.
XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Хаваслантармарӑм вӗсене!.. — куҫ тулли куҫҫуль витӗр ашшӗне пӑхса илчӗ Селиме.Пусть не радуются! — Селиме взглянула на отца глазами, полными слез.
XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Мӗн тесен те, Селимен халь амӑшӗ ҫук: ашшӗне те итлемесен, кам сӑмахне итлемелле тата?Что ей теперь одной: матери нет, если и отца не будет слушаться, кого же тогда и слушать?
XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Эппин, эппин хама ертсе кайӑр-ха ҫавӑнта, калаҫса пӑхам, ашшӗне итлеме кирлӗччӗ-ха вӑл, итлеме кирлӗччӗ, — терӗ Шерккей.
XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ҫавӑ вара ашшӗне тата ытларах ҫиллентерсе ячӗ.
XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ҫаплах тавӑрса калани ашшӗне тӗлӗнтерчӗ те ҫиллентерчӗ те, — ҫӗркаҫ Элентей ӑна икӗ хутчен ҫупса ячӗ: пичӗ-куҫӗ халь те пӗҫерсе тӑрать.Дерзость сына и удивила, и разозлила отца, он вспомнил две оплеухи, которые отвесил ему Элендей.
XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.