Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑнӑш сăмах пирĕн базăра пур.
йӑнӑш (тĕпĕ: йӑнӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ксюша ҫул ҫинче пуҫласа курнӑ ҫак ҫын ҫинчен хӑй йӑнӑш шутланине ӑнланнӑ: талайсӑр е ҫемҫе кӑмӑллӑ, ыттисемпе час килӗштерекен ҫынсем, унӑн шучӗпе, ҫиелтен пӑхсан, яланах тирпейсӗр пулнӑ пулин те, ку офицер темӗнле чӑрсӑр ӗҫ те тума пултарнӑ.

Ксюша поняла, что там, на дороге, ее первое впечатление об этом человеке было обманчивым: несмотря на внешнюю небрежность, отличавшую, по ее представлениям, людей бесхарактерных или, во всяком случае, мягких, покладистых, офицер способен был даже на дерзкую выходку.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку ытла та кӗтмен ҫӗртен пулчӗ, ҫавӑнпа Ксени малтан йӑнӑш илтмерӗм-ши тесе иккӗленчӗ, анчах ашшӗн тутисем ҫаплах чеен тӑрӑхласа кулнине курсан, нимӗн тума пӗлмерӗ.

Это было так неожиданно, что вначале Ксения подумала, не ослышалась ли, но, увидев на губах отца доверительную, полную скрытого лукавства улыбку, растерялась.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йӑнӑш ан ӑнлан мана — старик йӑмшахланса кайнӑ, ют ҫын ҫылӑхӗшӗн те каҫару ыйтать, чунне ҫӑласшӑн тӑрӑшать тесе ан шутла…

Не пойми меня так — вот, мол, старина расклеился и стал каяться в своих грехах, заботиться о спасении души…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Лешӗ вара йӑнӑш валеҫнӗ.

— А там напортачили.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, коммунистсем те йӑнӑш туса хурсан?

— Ну, а что, если и коммунисты оплошают?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах кӗперне урӑххине юсарӑн — йӑнӑш пулчӗ!

Да не тот мост чинил — промашку дал!

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ, Егор Матвеевич, ҫамрӑк работник-ха, йӑнӑш та сахал мар пулать ман, — терӗ вӑл, унтан тӳрре тухасшӑн пулнипе мар, хӑй кӑшт ҫӳлерех тӑнине палӑртмалли сасӑпа ӑнлантарса пачӗ: — ман ӗҫ парти решенийӗсене пурнӑҫа кӗртесси, хам валли мӗнле те пулин уйрӑм ӗҫ шутласа кӑларасси мар.

— Я, Егор Матвеевич, работник еще молодой, и у меня немало бывает ошибок, — сказала она тоном некоторого превосходства: — мое дело — проводить в жизнь решения партии, а не сочинять для себя какую-то особую работу.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени чӗринче кӑшт ӳкӗнес туйӑм хускалчӗ, вӑл: хама унпа ахалех ҫакӑн пек хытӑ тытрӑм пулас, тесе шухӑшларӗ, анчах Егор, сӗтелтен аллипе таптарса янӑ пек, сулланса илчӗ те, Ксени хӑй шутлани йӑнӑш пулнине ӑнланчӗ, — ун умӗнче тӑрӑхласа кулма юратакан, чӑрсӑр, нимӗн чухлӗ те именмен ҫын ларать, унӑн пысӑк куҫӗсем ырра систерсе мар ҫавӑн пек ялкӑшаҫҫӗ.

В ней уже заговорило чувство некоторого раскаяния, и она подумала, что, пожалуй, напрасно так резка с ним, но вот Егор качнулся, как бы отталкиваясь от стола, и Ксения поняла, что ее впечатление было ошибочным, — перед нею сидел насмешливо-дерзкий, лишенный какого-либо смущения человек, и в широко распахнутых глазах его играли недобрые огоньки.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр енчен, унӑн, райком инструкторӗн, ҫак ухмахла калаҫӑва хутшӑнса, тавлашакансене иккӗшне те йӗркене кӗртмеллеччӗ, анчах, тепӗр енчен, вӑл хӑй пухура мар, хӑйӗн аппӑшӗ патӗнче хӑнара иккенне ӑнланчӗ, — пухура пулсан, йӑнӑш е сиенлӗ сӑмахсем калакан кирек мӗнле ҫынна та вӑл ним мар тӳрлетме пултарнӑ пулӗччӗ.

С одной стороны, как инструктор райкома она обязана была вмешаться в этот нелепый разговор и поставить каждого на свое место, но, с другой стороны, она понимала, что находилась не на собрании, где легко могла поправить любого человека, высказывающего неверные или вредные взгляды, а в гостях у своей тетки, да еще и впервые за два-три года.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Степан Гневышев пысӑк йӑнӑш тунӑ: темӗнле пӗрре фермӑ тума йывӑҫ питӗ кирлӗ пулнӑ пирки ӑна алӑран туяннӑ, йывӑҫӗ вӑрланӑскер пулнӑ.

Но Степан Гневышев тяжело оступился: купил как-то с рук позарез нужный для строительства фермы лес, а лес оказался краденым.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӑх чӗрисем хытӑран хытӑ пӑлханса пынӑ, ҫынсем хытӑран хытӑ хумхана пуҫланӑ; пурте мӗнле те пулсан йӑнӑш пуласран, паршӑсем ҫине халӑх тулнӑ, урӑх лартма ниӑҫта та вырӑн ҫук тесе каласран хӑранӑ.

Народ волновался, все более, все сильнее; оживление, спешка и суетня все крепче охватывали настрадавшиеся сердца; боялись, как бы не вышло ошибки, как бы не объявили, что баржа полна, что сажать больше некуда.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

— …Сире йӑнӑш ҫул ҫине тӑратнӑ!..

— …Вас ввели в заблуждение!..

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӑнӑш турӑмӑр? — тепӗр хут ыйтрӗ Григорий.

— Заблудились? — переспросил Григорий.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ан ятла, тейӗпӗр, Петро Миколаич, фрунта пӑрахса кӑшт йӑнӑш турӑмӑр…»

«Не суди, мол, Петро Миколаич, трошки заблудились мы, бросимши фронт…»

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ шутланӑ тӑрӑх… — подполковник «юлташки» сӑмаха калама тӑрса чыхӑнса кайрӗ, ҫавӑнтах хӗрарӑмӑнни пек шурӑ та таса аллине ҫилӗллӗн хӑлаҫланма тапратса, сассине хӑпартрӗ, — хӗрлисен маневрӗсене пӗтӗмпех ӗненсе лартса, Мелехов йышӑнакан участока вӑйсӑрлатма хӑтланса, Кудинов командующи, Сафонов пулӑшнипе, питӗ пысӑк йӑнӑш тӑвать.

Я полагаю… — подполковник поперхнулся словом «товарищи», и, уже зло жестикулируя женски белой прозрачной рукой, повысил голос, — что командующий Кудинов при поддержке Сафонова совершает крупнейшую ошибку, принимая маневрирование красных за чистую монету, идя на ослабление участка, занятого Мелеховым.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӑнӑш мар, — ответленӗ фельдмаршал.

— Нет ошибки, — отвечает фельдмаршал.

«Сирӗн Парижра ӗҫсем мӗнле?» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Сирӗн сиятельствӑ, йӑнӑш!

— Ваше сиятельство, ошибка!

«Сирӗн Парижра ӗҫсем мӗнле?» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Халӗ те ҫапла пулчӗ — йӑнӑш турӑм: тухмаллаччӗ Ростовран пӗр виҫӗ кун маларах — ҫакӑнта вилмелле пулмастчӗ те пирӗн.

И вот зараз обидно — промаху дал: вышли б с Ростова на трое суток раньше — значит, не припало б тут смерть примать.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ку — йӑнӑш шухӑш.

Это ошибочно.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫук, Стефан Петрович, — шухӑшлӑн каларӗ Тимофей Ильич, — эсӗ йӑнӑш шухӑшлатӑн, характер ку шута кӗмест.

— Нет, Стефан Петрович, — рассудительно заговорил Тимофей Ильич, — ты неправильно мыслишь, характер тут не в счет.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней