Корпус чувашского языка

Ксени аппӑшӗн уҫӑ сассине — ун сасси шак чул ҫийӗн шӑнкӑртатса юхакан шыв сасси пек илтӗнет — кӑмӑллӑн кулса итленӗ май, килте тунӑ этажеркӑ ҫинчи кӗнекесене, кантӑк ӑшӗнчи хӗррисене тӗслӗ хутпа ҫавӑрнӑ сӑн ӳкерчӗксене васкамасӑр пӑхса ҫӳрерӗ, тӑванӗсем тӗрлӗ сӑрпа илемлетнӗ плакатсем юратнинчен тӗлӗнчӗ, — тахҫан турӑш ҫакӑнса тӑнӑ малти кӗтесе пӗтӗмпех ҫавнашкал плакатсем ҫыпӑҫтарса хунӑ.

Ксения с улыбкой слушала звонкий голос тетки — словно бежал, перепрыгивая через камешки, журчащий ручеек — и неторопливо расхаживала по избе, разглядывая книжки на самодельной этажерке, редкие фотографии под стеклом, отделанные по краям цветной бумагой, дивилась пристрастию родственников к ярким красочным плакатам, которыми был обклеен весь передний угол, где когда-то висела икона.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӑх тӗрлӗ ҫӗре саланса пӗтнӗ, пур ҫӗрте те лӑпланса юлнӑ, шыв шӑнса ларнӑ.

Народ разбрелся в разные стороны; затихли и опустели бараки, застыла река.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Матвей темле шухӑшланӑ пулсан та, хӑй укҫине тем тӗрлӗ шутланӑ пулсан та, нуша ӑна кӗпер ҫывӑхнеллех тӗртнӗ.

Как ни думал Матвей, как ни считал свои капиталы, нужда толкала его ближе к помосту.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Пӗтӗм халӑх куҫӗ умӗнче тем тӗрлӗ хӑрушӑ япаласем пула-пула иртнӗ: пӗр чирлӗ ҫыншӑн, пӗтӗм ҫемье тӑра-тӑра юлнӑ; ҫывӑх юлташсем парша ҫинелле кайнӑ, пур ҫӗртен те йӗнӗ, уланӑ, ятлаҫнӑ сасӑсем илтӗннӗ, анчах никам та ҫын хуйхӑрни ҫине пӑхса хуйхӑрман.

На глазах у всех происходили страшные сцены, когда из-за больного оставалась целая семья, а товарищи их уходили на баржу; слышались стоны, вопли, ругательства, но никто на них не обращал внимания, никто не отзывался.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Пурте шыв ҫинелле пӑхнӑ; унпа пӗр пароход, унӑн хыҫӗнче икӗ тем пек пысӑк парша тӑнӑ; пурте паршасем ҫинчи ҫӳллӗ юпасем ҫине пӑхнӑ; вӑл юпасем тӑрринче темиҫе тӗрлӗ ялавсем илемлӗн ҫилпе вӗҫсе, хумханса тӑнӑ.

Все глаза устремились к реке, где стоял пароход с двумя огромными баржами на привязи; все глядели на высокие мачты, на которых развевались и надувались от ветра и весело трепетали разноцветные флаги.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Унта темиҫе тӗрлӗ халӑх пулнӑ, темӗн чухлӗ арҫын, темӗн чухлӗ хӗрарӑм, кашни тӗрлӗ тумтирпе, кашнин аллинче ҫыхӑсемпе, кутамккасемпе япаласем пулнӑ, халӑх шыв пек хумханнӑ, пур ҫӗртен те шавланӑ сасӑ илтӗннӗ.

Мелькали в толпе загорелые лица хохлов, бараньи шапки, мужицкие бороды, виднелись картузы и русские лица, пестрели рубахи, бабьи платки, сермяги, заплаты, узлы, котомки, все колыхалось, двигалось и гудело.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Унта пултаруллӑ сӑвӑҫӑн Чӑваш халӑх поэчӗ Валери Туркай чӑвашла куҫарнӑ, тӗрлӗ ҫулсенче ҫырнӑ сӑввисем кӗнӗ.

Туда вошли стихи известного поэта в переводе на чувашский язык Народного поэта Чувашии Валери Тургая.

Паллӑ казах поэчӗн кӗнеки чӑвашла кун ҫути курнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24712.html

Ашӑкӗ чӑнах та акӑш-макӑш чаплӑ пулса тухрӗ, куҫа аякранах тӗрлӗ тӗссемпе хӳхӗм чӗнтӗрсен капӑр илемӗпе ачашласа савӑнтарчӗ.

И попона получилась на диво нарядная, издали радующая глаз ярчайшим разноцветьем красок и узоров.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Санӑн тӗрлӗ лӑпӑр-лапӑра сахалтарах итлесчӗ тата хӑвӑн валли кӗскерех чӗлхеллӗ ординарецсене тупасчӗ!

— Ты бы поменьше разных брехнев слухал да ординарцев себе выбирал с короткими языками!

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чиперук уҫланкинчен иртрӗ, Хура ҫыр патне тухрӗ те, пуҫа пӗр тӑруках тем тӗрлӗ асаилӳ килсе капланчӗ.

Миновал Девичью поляну, выбрался к Черному яру, и воспоминания хмелем ударили в голову.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утсем юртӑпа чупрӗҫ, чӑпӑрккасем вӗлтлетме тапратрӗҫ, тӗрлӗ сасӑсем янӑра-янӑра илтӗнчӗҫ: «Ну, атя!», «Ну-у-у, шуйттан кӑваписем!», «Ут хытӑрах!»

Лошади пошли рысью, замелькали кнуты, послышалось разноголосое: «Но, поди!», «Но-о-о, чертовы сыны!», «Трогай!»

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав пӗрле хутӑшса кайнӑ нумай тӗрлӗ шӑв-шав ытла та кӗтмен ҫӗртен тапраннипе хуторти йытӑсен сассисем хӑрӑлтатакан пуличчен вӗрчӗҫ.

Так необычен был этот многообразный и слитый гомон, что хуторские собаки окончательно охрипли от бреха.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешсем тӗрлӗ еннелле сапаланса тарчӗҫ.

Те кинулись врассыпную.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑшра пӗр вӑхӑтрах капланса тулнӑ ҫавнашкал темиҫе тӗрлӗ туйӑм хӗтӗртнипе, вӑл ҫак самантра кӗлеме те, шухӑшлама та пултарайман, анчах ӑсӗпе унчченех тӗвӗленсе ҫитнӗ темле хӑрушӑ ӗҫ патне чуна шиклентермелле хӑвӑртлӑхпа ҫывхарчӗ.

Движимая одновременно всеми этими разнородными чувствами, с пугающей быстротой приближаясь к чему-то предрешенному в глубине ее сознания, о чем она не хотела, да и не могла в этот момент думать.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче-ха вӗсем Тюкановски хуторне пырса кӗчӗҫ те, тем тӗрлӗ ылханса кӑшкӑрнӑ сӑмахсемпе тапкӑ-ҫупкӑ айӗнче, урам тӑрӑх строй варрипе утса кайрӗҫ.

В полдень вошли они в хутор Тюковновский, пошли по улице сквозь строй, осыпаемые проклятиями и ударами.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Укӑлчари йывӑҫ тӗмӗсем хушшинчен, сарайсен хыҫӗнчен, нӳхрепсемпе тӗрлӗ шӑтӑксенчен ҫав вырӑнсенче ҫӑлӑнса выртнӑ ҫынсем йӑтӑнса тухрӗҫ.

А из левад, из-под сараев, из погребов и всяческих щелей выступил спасавшийся там перепуганный народ.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑнтах вара тӑкӑрлӑкра кӗпӗрленсе тӑнӑ ҫынсен эшкерӗ тӗрлӗ еннелле сапаланса ыткӑнчӗ.

И собравшаяся на проулке толпа брызнула врассыпную.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ирхине вӑл унран тӗрлӗ хуторсенче чаҫӑн-чаҫӑн сапаланса тӑракан 1-мӗш дивизине йышӑнчӗ те, юлашки кунсенче штабран ярса панӑ сводкӑсене вуласа тухрӗ, унтан хӑй дивизийӗн штаб начальникӗпе Михаил Копыловпа канашласа илсе, кӑнтӑр еннелле Астахово слободине ҫити наступлени тума шутларӗ.

Наутро принял от него командование над разбросанными по хуторам частями своей 1-й дивизии и, прочитав последние присланные из штаба сводки, посоветовавшись со своим начштадивом Михаилом Копыловым, решил наступать на юг до слободы Астахове.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫунатсем ҫинчи юр пек ҫиҫсе ҫуталакан тӗкӗсем ҫӗр ҫумӗнчех, тӗрлӗ курӑксен симӗс ытамӗнче, юлашки хут шурӑ ҫиҫӗмлӗ йӑлтлатса илчӗҫ те сӳннӗ пек пулчӗҫ: хир кӑркки курӑк хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.

Возле самой земли, на зеленом фоне разнотравья в последний раз белой молнией вспыхивало кипенно-горючее оперенье крыльев и гасло: стрепет исчезал, поглощенный травой.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксиньйӑн шӑппӑн тухнӑ сассинче пӗр-пӗринпе ҫыхӑнман, чи тӗрлӗ йышши туйӑмсем сисӗнчӗҫ: унта тӗлӗнни те, ачашлӑх та, хурланни те пӗрлех пулчӗ.

В тихом голосе Аксиньи прозвучали оттенки самых чужеродных чувств — и удивления, и ласки, и горечи…

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.