Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан каллех: «Епле тупрӑн-ха ӑна эс?» — тесе ыйтрӗ.

И снова спросил: — Так как, говоришь, нашел-то?

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ку санӑн мӗнлескер? — тесе ыйтрӗ вӑл.

— Чего это у тебя такое? — спросил тотчас.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тухтар, эс мӗншӗн вӑййа тухмастӑн? — куҫран тӳреммӗн пӑхса ыйтрӗ Селиме.

И тут Селиме спросила, глядя парню прямо в глаза: — Тухтар, ты почему в хоровод не ходишь?

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн пулчӗ тата? — пӑшӑрханса ыйтрӗ Тухтар.

— Что случилось? — встревоженно спросил Тухтар.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Курӑк ҫулма та юрамасть пуль? — ыйтрӗ Селиме.

— А траву, выходит, можно косить? — спросила Селиме.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чӑнах, епле эс, ман телее, шӑпах кунта килтӗн-ха? — тепӗр хут ыйтрӗ вӑл Тухтартан.

— И как ты, на мое счастье, тут оказался, а? — в который раз переспросила она Тухтара.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Лайӑх-им? — ҫӑмӑллӑн кулкаласа ыйтрӗ Тухтар.

— Что, хорош? — Тухтар лукаво усмехнулся.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫавапа тухма иртерех мар-и-ха? — ыйтрӗ лешӗ, Тухтар каласса кӗтмесӗрех.

— А косить-то не рановато? — снова спросил незнакомец, не дожидаясь ответа Тухтара.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Паян ҫимен пуль-ха эс? — ыйтрӗ Сайте Тухтартан, пуҫӗнчи хӗрлӗ явлӑкне тӳрлеткелесе.

— Тухтар, — окликнула уже шагнувшего было за ворота парня Сайде, — ты небось нынче еще и не завтракал?

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑш хиртен? — ыйтрӗ Тухтар.

С какого поля? — готовно отозвался Тухтар.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗнле тӗпсакайне? — ӑнланаймасӑр ыйтрӗ Тухтар.

— Подпол? — непонимающе переспросил Тухтар.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тӗпсакайне? — тӗлӗнсе ыйтрӗ Селиме.

— Подпол перерыл? — удивилась Селиме.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кам чавса пӗтернӗ тата тӗпсакайне? — каллех ыйтрӗ Шерккей.

А кто же тогда весь подпол перерыл? — снова спросил Шерккей.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн мурӗ кунта тӗпсакайне йӑлт чавса пӗтернӗ? — ыйтрӗ вӑл упӑшкинчен, чӳлмекне урай хӗррине лартса.

— Какой дьявол весь подпол у нас перерыл? — спросила недоуменно мужа, ставя на край пола горшок.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тем кӑтартмасть-и, тем кӑтартмасть-и вӑл? — ыйтрӗ Шерккей, куҫ чарса пӑхакан Элентейрен.

— Это он чего-то указывает, а? Указывает чего-то? — судорожно заспрашивал Шерккей брата, во все глаза смотревшего на отходящего отца.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӑҫталла каймалла? — тесе ыйтрӗ те Мишка, хӑйне ответ парасса кӗтмесӗрех, ҫул тӑрӑх хӑвӑрт утса кайрӗ.

— Куда идти? — спросил Мишка и, не дожидаясь ответа, быстро зашагал по дороге.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Мишка хӑюне антарса лартнӑ краҫҫин лампи ҫине пӑхрӗ те: — Унта электричество ҫук-и вара? — тесе ыйтрӗ.

Мишка покосился на керосиновую лампу, в которой еле мерцал привернутый фитиль, и спросил: — А там разве нет электричества?

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Калӑр-ха ӑҫта ҫав сирӗн… уборнӑй? — тесе ыйтрӗ вӑл.

— Скажите, где у вас это… уборная, — спросил он.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Сирӗн пата красноармеец пырса тӑчӗ, чӗлӗм туртма ыйтрӗ

Красноармеец подошел, покурить попросил…

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Мӗнле ухмах? — асӑрханса ыйтрӗ шофер.

— Какого дурака? — настороженно спросил шофер.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней