Корпус чувашского языка

Кашкӑр вара малалла кайман, ачана кӑларса парасса кӗтсе тӑнӑ.

Волк не пошел дальше и стал дожидаться, когда ему отдадут мальчика.

Кашкӑрпа карчӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Выҫӑ кашкӑр ҫиме шыраса ҫӳренӗ.

Голодный волк разыскивал добычу.

Кашкӑрпа карчӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сурӑхсене сыхлакан йытӑ кӑна курать те калать: «Кашкӑр, эсӗ кӑлӑхах тусан ҫинче ҫӳретӗн, куҫна пӑсӑн», — тет.

Овчарная собака увидала его и говорит: «Напрасно ты, волк, в пыли ходишь, глаза заболят».

Кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр кашкӑр кӗтӳрен сурӑх тытасшӑн пулнӑ.

Волк хотел поймать из стада овцу.

Кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йытти калать: «Кашкӑр тус, эпӗ сана акӑ мӗн калам: эпӗ пӗрре картиш хыҫӗнче ҫывӑрса выртнине тӗл пулсан, эсӗ туйне-мӗнне ан кӗт», — тет.

А собака и говорит: «Вот что, волк: коли другой раз застанешь меня сонную перед двором, не дожидайся больше свадьбы».

Йытӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кашкӑр кӑна калать: «Епле-ха, туй пулчӗ-и?» — тет.

Волк и говорит: «Что ж, была свадьба?»

Йытӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кашкӑр йытӑ патне тепӗр хут пырать.

Вот приходит он в другой раз.

Йытӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йытти калать: «Кашкӑр тус, мана халех ан ҫи-ха, эпӗ халӗ ырхан, манӑн ҫара шӑмӑ анчах. Чим-халӗ, ак пирӗн хуҫанӑн туй пулать, ун чух манӑн ҫиме ирӗккӗн пулӗ, эпӗ мӑнтӑрланӑп та, эсӗ вара мана ҫийӗн», — тет.

Собака и говорит: «Волк! подожди меня есть, — теперь я костлява, худа. А вот, дай срок, хозяева будут свадьбу играть, тогда мне еды будет вволю, я разжирею, — лучше тогда меня съесть».

Йытӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Выҫӑ кашкӑр чупса пынӑ та кӑна ҫиме тытӑннӑ.

Голодный волк набежал и хотел съесть ее.

Йытӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Никам ҫуккине кура кашкӑр ачанӑн пӗтӗм кӗтӳне пӑвса тухнӑ.

Волк видит, бояться нечего: на просторе перерезал все стадо.

Суеҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кайран хайхи патне чӑнах та кашкӑр чупса пырать.

Случилось — и вправду набежал волк.

Суеҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл, кашкӑр куран пекки туса, ҫынсене: «Килӗр кунта! Кашкӑр пур, кашкӑ-ӑр!» — тесе кӑшкӑра пуҫланӑ.

И, будто увидав волка, стал звать: «Помогите, волк! волк!»

Суеҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗнтӗ ҫӗр кашкӑр мар, пин кашкӑр ытла уҫланкӑна пырса тулнӑ.

Их уже не сотня — целая тысяча наводняла полянку.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Прерири кашкӑр, хӑйне ҫӗлен сӑхнӑ пек, сиксе илчӗ.

Волк Прерий подскочил как ужаленный:

ХLVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл никам та мар, Эль-Койот — прерири кашкӑр пулнӑ.

Это был не кто иной, как Эль-Койот — Волк Прерий.

ХLI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл шавах шурӑ пирпе чӗркенӗ ҫӗлӗкне тӑхӑнса, патакпа туяланса ҫӳренӗ, хӑй кашкӑр пек калле-маллӗ пӑхкаланӑ.

Идет, бывало, в чалме своей, костылем подпирается, как волк, озирается.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрлӗ тутарӗ кӗнӗ те, ятлаҫнӑ пек, темӗскер калаҫкаласа, алӑк янахӗ ҫумне таяннӑ; хӑй шавах кинжалӗпе вылякаласа тӑнӑ; вӑл Жилин ҫине кашкӑр пек куҫ айӗнчен пӑхса тӑнӑ.

Красный татарин вошел, проговорил что-то, точно ругается, и стал; облокотился на притолку, кинжалом пошевеливает, как волк исподлобья косится на Жилина.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав тискер сасӑ илтӗнсе кайсан, пурте шӑпах пулнӑ: ҫеҫенхирти кашкӑр улани те, тигрла кушак макӑрни те, тата ягуар ахӑрни те илтӗнмен.

Вой степного волка, мяуканье тигровой кошки, даже рычанье ягуара — все замолкло при этом звуке.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унта вӗсем хӑйсене кашкӑр ами тӑрантарса ӳстернӗ ҫӗрте, пысӑк йывӑҫ патӗнче, ҫӗнӗ хула туса лартнӑ, ӑна Рим тесе ят панӑ.

А сами пошли назад к тому месту под деревом, где их выкормила волчица, подле реки Тибра, и построили там новый город — Рим.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗрле кашкӑр ами пынӑ та йӗкӗрешсене хӑй сӗчӗпе тӑрантара пуҫланӑ.

Ночью пришла волчица и стала своим молоком кормить близнецов.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.