Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

эс сăмах пирĕн базăра пур.
эс (тĕпĕ: эс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Туйна астӑватӑп-ҫке сирӗнне пит аван, эс ху чечек пек чиперччӗ, кай, тупата, халь те пулин сӑну-питӳ пит лайӑх упранса юлнӑ-ҫке.

Свадьбу вашу хорошо помню, как цветок ты была тогда, и сейчас вон лицо как у молодой.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ эс те пӗтӗм хуҫалӑхна чӗкетсе ярӑн.

Вот ты сейчас все хозяйство на ноги поставишь.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс каллех шӑллӑм пирки…

— Опять ты про брата?

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс ҫавӑн ҫинчен те шухӑшна ил, ӗнемӗр кӑҫал та хӗсӗр юлчӗ-ҫке.

Ты одно не забывай — корова-то у нас в этом году осталась яловая.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс кунта сӗтелне тирпейле-ха, эппин, — терӗ Шерккей, пайтах чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн сывлӑшне тарӑн ҫавӑрса, — Ӗнтӗ пӗр асӑннӑ-асӑннӑ — кайса чӗнем пӗрех хут.

— Ты, мать, того… прибери-ка на столе, — сказал наконец Шерккей, будто собравшись с духом, — А я схожу, схожу, позову, раз уж договорились…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс ху мӗн паян пӑшӑрханнӑ пек курӑнатӑн?

— Ты сама вон чего-то нынче грустная?

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Капла эс, Шерккей хирӗҫлӗм, пӳрт лартма кӑна мар, ҫурт ҫавӑрма та пултаратӑн, — терӗ вӑл.

Сказал: — Из эдакого богатства ты, Шерккей-сосед, не только дом поставишь, а целое имение завести сумеешь!

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шерккей пӗлӗшӗм, — терӗ вӑл, ҫав йывӑҫран куҫне илмесӗр, — халиччен эс вӑрман касса курнӑ ӗнтӗ, ҫапла-и?

И, не отрывая от нее взгляда, спросил Шерккея: — Шерккей-приятель, ты, конечно, раньше валил лес-то, не так ли?

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кур-ха эс, телей валеҫме тухнӑ, ырӑ ята кӗресшӗн, — терӗ те, юмӑҫ патнелле ҫывхарса, алӑк енне кӑтартрӗ:

— Полюбуйтесь-ка на нее: счастье она раздавать вышла, добренькой хочет прослыть! — девушка смело приблизилась к йомзе и указала на дверь:

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ман ҫула эс пурпӗрех пӳлес ҫук, Шерпике акка, — терӗ Тухтар та.

— Ты мне поперек дороги, Шербиге-акка, все равно не станешь, — почувствовав поддержку, решительно сказал Тухтар.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тухтар, эс Тукасалла ан ҫӳре, ху пеккине шыра! — куҫне-пуҫне ҫиҫтерсе каласа хучӗ юмӑҫ.

— Наговорила и еще скажу: ты, Тухтар, не ходи на Нагорную улицу, ищи пару по себе! — проговрила йомзя, прищурившись.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс Нямаҫ евчи пуль-ха? — касса пӑрахас пек каласа хучӗ Селиме.

— Ты уж не от Нямася ли свахой пришла? — сказала, как отрезала, Селиме.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Селиме, эс мӑштах тӑр-ха, — чарчӗ ӑна ӑмӑшӗ.

— Тише ты, Селиме! — одернула дочь Сайде.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Атя, Тухтар, лар-ха эс те, юрма салми ҫиер.

— Иди, Тухтар, садись, забеленную салму похлебаем.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эх, пӗлместӗн ҫав эс аттене, — тарӑн шухӑшлӑн каларӗ Селиме.

— Да, не знаешь ты его, совсем не знаешь, — многозначительно произнесла Селиме.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс мӗнле шухӑшлатӑн?

Помоги переводом

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Епле эс куҫран ҫын пекех пӑхатӑн, — Селиме хӑй патне пынӑ йытта ҫурӑмӗнчен ачашласа лӑпкарӗ.

Ишь, как смотрит, глаза умные, совсем человеческие, — Селиме погладила щенка по спинке.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс курман-ха вӗсене, хам тӗрлерӗм, яраписем урайне ҫити усӑнса анаҫҫӗ.

Ты их еще не видел, я сама вышивала, кисти у них до самого пола спускаются.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫкӗлле ҫын темӗн те персе яма пултарать, теҫҫӗ, и-и, ун пек сӑмаха вырӑна хумалли ҫук, эс те ун пирки ан шухӑшла.

Выпивший человек что угодно может наговорить, только разве эти слова можно принимать всерьез, вот и ты ни о чем не думай.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

И-и, эс нимӗн те пӗлместен иккен-ха…

А ты, выходит, ничегошеньки и не знаешь?

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней