Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗрлӗ сăмах пирĕн базăра пур.

тӗрлӗ (тĕпĕ: тӗрлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсем калама ҫук нумай пухӑннӑ, ҫавӑнпа пирӗн кӑвакалсем, ҫав тӗрлӗ шӑна-пӑвансемпе хурт-кӑпшанкӑсем сырса илнипе, пирӗн куҫ умӗнчех хулӑмланнӑҫемӗн хулӑмланаҫҫӗ.
И так их было много, что утки наши толстели и толстели заметно у нас на глазах.

Ҫӑлӑнӑҫ утравӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 77–81 с.

Ҫӗр питне пӗтӗмӗшпех шыв илнӗ вырӑнсенче вӑрман тӑррисем шӑрт пек ҫеҫ курӑнса тӑраҫҫӗ, ҫав вӑрман тӑррисене пур тӗлте те тӗрлӗ кайӑксем сырса илнӗ.
Там, где земля была совсем затоплена и от бывшего леса торчали только вершинки, как частая шерсть, всюду эти шерстинки покрывались разными зверьками.

Ҫав ҫӗр ҫаврашкисем ҫине тӗрлӗ йышши кӑвакалсем пухӑннӑ, пӗр вӑрӑм ҫӗр тӑрӑхӗ ҫинче, ретпе, пӗр-пӗрин ҫумне хӗсӗнсе кайӑк-хурсем шыва пӑхса тӑраҫҫӗ.
Почти ко всем этим копеечкам жались утки разных пород, и на одной косе длинным рядом, один к одному, гляделись в воду гуси-гуменники.

Кӑнтӑрлахи хӗвел ӑшшипе юр ҫинче пӗр-икӗ сехете тӗрлӗ нӑрӑсем, эрешменсем, сикекен пӑрҫасем чӗрӗлеҫҫӗ, хӑш чухне вӑрӑмтунасем те вӗҫеҫҫӗ.
В полдневных лучах на какой-нибудь час или два оживают на снегу разные жучки, паучки, блошки, даже комарики перелетают.

Пӗчӗкҫӗ шапа // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 75–77 с.

Эпӗ ҫав вараланнӑ юра ывӑҫласа илес тесе аллӑма тӑсрӑм ҫеҫ, сасартӑк — акӑ сана кӑмрӑк! — хуралнӑ юр ҫинче шурӑ пӑнчӑ пулса тӑчӗ: ку вӑл сикекен чи вӗтӗ нӑрӑсем тӗрлӗ еннелле вӗҫсе саланнипе пулчӗ иккен.
Приблизил я ладонь к этому грязному снегу, и вдруг — вот те угли! — на сером снегу стало белое пятно: это мельчайшие жучки-прыгунки разлетелись в разные стороны.

Эпӗ ҫӳле хӑпарса кайрӑм, хыр йӗпписемпе, туратсемпе, тӗрлӗ ҫуп-ҫап витнӗ купана сиртӗм те кӑткӑ йӑви ҫинче шӑтӑк туса, ӑшӑ вырӑна кӗрсе лартӑм.
Я взбираюсь наверх, сбрасываю снег, разгребаю сверху этот удивительный муравьиный сбор из хвоинок, сучков, лесных соринок и сажусь в теплую сухую ямку над муравейником.

Кӑткӑсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 73–74 с.

Ӑнран кайнӑ мулкач енчен енне ҫапкаланать, тӗрлӗ тискер кайӑксем те тапраннӑ, вӗҫен кайӑксем те вӑрмантан каяҫҫӗ.
И мечется обезумевший заяц, и встаёт всякий зверь, и птица улетает из леса.

Хӗрӳ сехет // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 72–73 с.

Акӑ ҫавӑн пек, вӑрманпа витӗннӗ утравсем ҫине, пур енчен те кайӑксем: пӑшисем, упасем, кашкӑрсем, тилӗсем, тӗрлӗ шӑшисемпе хурт-кӑпшанкӑсем, тӗрлӗ мулкачсемпе юссем пухӑнаҫҫӗ…
Вот на эти-то острова, покрытые лесом, со всех сторон сплываются звери: лоси, медведи, волки, лисицы, разные мышки, букашки, всякие зайчики, горностайчики…

Кустӑрмасем ҫинчи пӳрт // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 69–71 с.

Эпир пӑшалсене, резинӑран тунӑ кимӗсене, тӗрлӗ хатӗрсене тирпейлесе хутӑмӑр, унтан йытӑсене лартрӑмӑр та Мазай асатте ҫӗршывне тухса кайрӑмӑр.
Мы уложили ружья, резиновые лодки, припасы, усадили собак и уехали в край дедушки Мазая.

Пӑчӑрӑн юр айӗнче икӗ енӗпе ҫӑлӑнӑҫ пур; пӗрремӗшӗ — юр айӗнче ҫӗр каҫма ӑшӑ, иккӗмӗшӗ — юр хӑйпе пӗрле йывӑҫсем ҫинчен пӑчӑра валли ҫиме юрӑхлӑ тӗрлӗ пӗрчӗ таврашсем ҫӗр ҫине илсе анать.
У рябчика в снегу два спасения: первое — это под снегом тепло ночевать, а второе — снег тащит с собой на землю с деревьев разные семечки на пищу рябчику.

Юр айӗнчи вӗҫен кайӑксем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 61–63 с.

Эпӗ тӗрлӗ еннелле пӑхса нумайччен сӑнаса пӑхрӑм, вара ним иккӗленесси те юлмарӗ: барс ҫав чул ҫинчен утса кайнӑ.
Я долго наблюдал бросая взгляд в разные стороны, после чего не осталось никакого сомнения: по данному камню прошелся барс.

Барс // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 40–42 с.

Кан сумӗнче, мӑянран та ҫӳлӗрех, тӗрлӗ ҫӳпӗ-ҫапӑ купи пулнӑ, ҫав купа ҫине песецсем канма е сӑнама улӑхса выртнӑ.
Между прочим, возле кана над бурьяном возвышалась горка старого мусора и служила песцам верандой или наблюдательным пунктом.

Кӑвак песецсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 39–40 с.

Ҫавӑн пек туланипе старикӗн ҫӑм пайӑркисем тӗрлӗ еннелле вӗҫсе саланнӑ.
Клочья шерсти старика от такой трепки летели во все стороны.

Тӑвар кислоти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 29 с.

Ҫумӑр чарӑнсан, тӗрлӗ кайӑксем юрлама тытӑнчӗҫ.
Когда с крыш перестало литься и запели разные птички.

Юпа ҫинче ларакан чӑхӑ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 21–22 с.

Унта тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑрсем хушшинче эпӗ пулӑ ҫутатмалли тимӗр япала — такан тупатӑп та, вӑл мӗн тума кирли ҫинчен каласа кӑтартатӑп: такан ҫине вутӑ хураҫҫӗ те ӑна кимӗ сӑмси ҫине лартаҫҫӗ, вут чӗртсе яраҫҫӗ, ун чухне вара такан — ҫурта лартмалли япала пекех пулса тӑрать.
Там из-под всякого хлама я достаю железное приспособление для лученья рыбы и рассказываю, для чего нужна эта коза: положат дрова на козу и поставят на носу лодки, зажгут дрова, и коза тогда — как подсвечник.

Пулӑ тытни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 17–18 с.

Тӗрлӗ майлӑ шухӑшласа пӑхрӑмӑр, нимӗнне те тавҫӑрса илейместпӗр.
Стали все мы об этом догадываться.

«Хайлавҫӑ» // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 10–14 с.

Тепӗр ҫуркунне ҫитсен, эпир хамӑрӑн кайӑк кӑвакалсем валли подвалта тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑр япаласенчен шурлӑхри пек тӗмсем купаларӑмӑр та, ҫав тӗмсем ҫине йӑвасем турӑмӑр.
С наступлением новой весны устроили мы своим дикарям из всякого хлама в подвале кочки, как на болоте.

Кайран вара чӑпаррисенчен пӗри тӗрлӗ тӗслӗ илемлӗ аҫа кӑвакал пулчӗ, иккӗшӗ — ама кӑвакалсем пулчӗҫ, ама кӑвакалсене эпе Дусьӑпа Муся тесе ят патӑм.
После из серых один вышел красавец разноцветный селезень и две уточки, Дуся и Муся.

Тата эпӗ сӗтел ҫине темӗн чухлӗ тӗрлӗ тӗслӗ кӑмпасем кӑларса хутӑм.
Еще я высыпал на стол много белых грибов, и красных, и черных.

Тилӗ ҫӑкӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 7–9 с.

Пӗрре Базаров хӑйсем патне пынӑ тӗрлӗ тавар сутса ҫӳрекен сутӑҫӑн шӑлне те кӑларса панӑ.
Базаров раз даже вырвал зуб у заезжего разносчика с красным товаром.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика