Поиск

[+] расширенные опции

Шырав ĕçĕ:

ҫӑлтӑр сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӑлтӑр (тĕпĕ: ҫӑлтӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кӗтрин, ҫӑлтӑр татса парам-и… эппин… сана?
Кетрин, звездочку тебе достать… тогда… тебе?

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Миккуль, эсӗ мӗншӗн мана ҫӑлтӑр татса парам-и теместӗн?
Николай, почему ты мне не предлагаешь достать звездочку.

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Атте, Кӗтрин аппа хӑш ҫӑлтӑр ҫинче пурӑнать халь?
Пап, покажешь, на какой звезде живет тетя Кетрин?

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Лӑнкӑ кӑвак тинӗсре, Ҫӳлте ҫӑлтӑр курӑнать.
В синем море тишина, В небе звёздочка видна.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсем пурте уяв хыҫӗнчен нихӑҫан курман пысӑк кӑвайт купи, пилӗк вӗҫлӗ ҫӳлӗ ҫӑлтӑр пек туса пит те илемлӗ купаланӑскер, ялкӑша пуҫлассине чӑтаймасӑр кӗтсе ларнӑ.
Они нетерпеливо ожидали, когда в конце праздника вспыхнет невиданно огромный костёр, искусно выложенный в форме высокой пятиконечной звезды.

Ҫавӑнпа та ӑна Натка пилӗк кӗтеслӗ ҫӑлтӑр хӗррисемпе ылтӑн хӑйӑва пӗчӗк пӑтасемпе ҫапса хума хушрӗ.
До того, что Натка засадила его приколачивать мелкими гвоздиками золотую каёмку по краям пятиконечной звезды.

Натка курӑк ҫине ларсанах октябреноксем кӑшкӑра-кӑшкӑра унӑн ҫывӑхнерех вырӑн йышӑнса ларма хыпаланчӗҫ те, часах унӑн тавра савӑнӑҫлӑн ҫӑлтӑр пек сарӑлса выртрӗҫ.
Едва только Натка опустилась на траву, как октябрята с криком бросились занимать места поближе и быстро раскинулись вокруг неё весёлой босоногой звёздочкой.

Ун ҫинче кӑвак труҫик, шупка-кӑвак майка, ҫаврака чул, картонран тунӑ коробка тата калама ҫук йӑлтӑртатса тӑракан пилӗк вӗҫлӗ ҫӑлтӑр айӗнче сиккипе пыракан пӗр юланутлӑ ҫынна ӳкернӗ сӑрӑлӑ картина выртаҫҫӗ.
На ней лежали синие трусики, голубая безрукавка, круглый камешек, картонная коробочка и цветная картинка, изображавшая одинокого всадника, мчавшегося под ослепительно яркой пятиконечной звездой.

Вӑл пӳрнипе хӗрлӗ ҫӑлтӑр енне тӗртсе кӑтартрӗ.
И она ткнула пальцем на красную звезду.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Анчах Женьӑсен хапхи тӑрринче хӗрлӗ ҫӑлтӑр кӑнтӑрла та, ҫӗрле те йӑлкӑшать.
Но красная звезда днем и ночью горит над воротами Жениного дома.

Ҫавӑнпа хапха ҫинчи хура хӑю тытнӑ хӗрлӗ ҫӑлтӑр курӑнмасть.
И черно-красной звезды на воротах не видно.

Кунти хӳме ҫине те ҫӑлтӑр ӳкерсе хунӑ-мӗн.
И здесь на заборе была начерчена звезда.

Тимур иккӗленсе тӑмарӗ, ҫӑлтӑр пайӑркине тӳрлетсе тикӗслерӗ.
Уверенно лучи он обровнял, заострил и выпрямил.

Хӑй вӑл тӗксӗм кӑвак тӗслӗ ҫанӑсӑр кӗпепе, кӑкӑрӗ ҫинче — тӗрлесе тунӑ хӗрлӗ ҫӑлтӑр.
Он был в синей безрукавке, на груди которой была вышита красная звезда.

Ҫӑмӑл хура шӑлаварпа, тӗксӗм кӑвак тӗслӗ ҫанӑсӑр кӗпе тӑхӑннӑ, кӑкӑрӗ ҫинче тӗрлесе тунӑ хӗрлӗ ҫӑлтӑр пур.
На нем были легкие черные брюки и темно-синяя безрукавка с вышитой красной звездой.

Шавлӑ ҫулҫӑсем чатӑрӗ витӗр пӗр ҫӑлтӑр та, пӗр пӗлӗт татки те курӑнмасть.
Что ни клочка неба, ни единой звездочки нельзя было разглядеть сквозь шатер шумливой листвы.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Чи ҫӳле, ҫуртӑн хӗрӗх пӗрремӗш хучӗн тӑррине, чултан башня хӑпартӑпӑр, унтах хӗрлӗ ҫӑлтӑр тата пысӑк прожектор майлаштарса лартӑпӑр…
А над сорок первым этажом поставим каменную башню, красную звезду и большущий прожектор…

Чӳречесем витӗр пӗр ҫутӑ та, пӗр ҫӑлтӑр та курӑнмасть.
Сквозь окна не видно было ни огонька, ни звездочки.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Инҫетри-инҫетри Мускавра, Кремльте, хӗрлӗ ҫӑлтӑр айӗнчи Спасски башньӑн ылттӑн сехечӗ ҫапать.
Это в далекой-далекой Москве, под красной звездой, на Спасской башне звонили золотые кремлевские часы.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Ку тайгари чӑн-чӑн илемлӗ ёлка, ҫӳлӗ те тӳрӗ, ҫӑра турачӗсен вӗҫӗсем ҫӑлтӑр пек сапаланса каяҫҫӗ.
Это была настоящая таежная красавица — высокая, густая, прямая и с ветвями, которые расходились на концах, как звездочки.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика