Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тутине (тĕпĕ: тута) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗртен-пӗр ӗмӗт те хырӑм тутине тытасси ҫеҫ пулса юлать.

Остается одно чувство, инстинкт — набить брюхо.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кашни иртен-ҫӳрен ун ҫурчӗ умӗпе утнӑ чух тутине аллипе хупласа кулать пуль…

Каждый встречный-поперечный небось, проходя мимо, смеется, прикрыв для приличия ладонью рот…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмах кам пирки пынине вӑл ҫийӗнчех асне илчӗ те тутине хӗссе тытрӗ.

Он сразу сообразил, о чем идет речь, и смолк.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла кӑшт сыпнӑ хыҫҫӑн тутине чалӑштарса сывлӑш ҫавӑрчӗ, сайра мӑйӑхне шӑлкаласа илчӗ.

Оторвавшись от бутылки, он скривился, перевел дух и погладил довольно бородку.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ӳпӗннӗ ҫӗртен аран ҫӗкленчӗ, вӑл тутине канӑҫсӑр хускаткалать, кансӗррӗн уҫса вылятать, — сӑмахӗ илтӗнмест.

Шерккей с трудом оторвался от мертвой дочери и, продолжая всхлипывать, попытался что-то спросить, но голоса его никто не услышал.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗклесе пыракансем пӗр сӑмах каламаннине кура мӑйӑхлӑ тутине хӑвӑрт-хӑвӑрт ҫырткаларӗ те шӑллӗне ҫиллессӗн пӑхрӗ.

Все молчали, и вдруг он злобно посмотрел на брата.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах хӑш чухне вӑл тутине хӗссе тытать, сӑмахӗсене, пӗрин ҫине тепӗрне тире-тире шӑрҫаланӑ пек, ҫине-ҫине каласа, хӑватлӑ шухӑшӗле ҫыхӑнтарать, куҫӗ канӑҫсӑр йӑлкӑша-йӑлкӑша илет, ҫавӑн пек чух вара Палюк такама нихҫан каҫарми ҫилленнӗ пек туйӑнса каять.

Но когда он сжимает губы или говорит резко и быстро, словно бусы, нанизывает слово на слово, глаза его вспыхивают гневно и решительно, и кажется, что Палюк рассердился на весь белый свет и нет от него никому прощения…

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пичӗ-куҫӗ тӑрӑхларах, ытла тулли мар, вӑхӑтран вӑхӑта кулкалакан хӑмӑр куҫӗ те, пӗр-пӗринпе пӗрлешме ҫывхарнӑ куҫ харши те, хепӗртенӗ чух ҫӳлти тути аялти тутине йӑлтах витсе хунӑн курӑнни те Палюкӑн ӑшӑ кӑмӑлӗ пысӑк иккенне яр-уҫҫӑн палӑртать.

Лицо у него овальное, не худое и не полное, а в живых карих глазах то и дело вспыхивает лукавая улыбка, которую ничуть не скрывают почти сошедшиеся на переносице черные брови, когда радуется, он улыбается так, что его верхняя губа почти полностью закрывает нижнюю, но это не портит его, наоборот, говорит о великодушии и доброте Палюка.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей, тутине майсӑр чалӑштаркаласа, ҫав имҫама ӗҫсе ячӗ.

Элендей тут же выпил лекарство, скривившись от горечи.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Карчӑкӗ те ҫакӑнтах, хӗрлӗ саппун аркине хӑрах енчен ҫӗкленӗ те темӗне пула хӑпаланнӑ тутине шӑлкалать.

Старуха была рядом, судорожно вытирала подолом красного фартука губы.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ак тата! — тем каласшӑн пулса тӗлӗнчӗ те Алиме ҫав вӑхӑтрах тутине ҫыртрӗ.

— Ишь ты! — не удержалась Алиме, но тут же прикусила язык.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ҫавӑнтах тутине хӗсрӗ, ашшӗне хӗрхеннӗ кӑмӑлпа пӑхрӗ.

Тимрук тут же поджал губы, с сочувствием посмотрел на отца.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл пуҫне пӗрре пӗксе, тепре каҫӑртарах тытса, тутине шӑлӗпе ҫырта-ҫырта хӗсрӗ, ыратнине ҫапах та туймарӗ.

Несколько раз он запрокидывал и опускал голову, кусал губы зубами и не чувствовал боли.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Апла Шӑрттан Иметне тинех пӗтерчӗҫ, — тутине хӗссе кулкаларӗ Михаля.

Ну, выходит, крышка Шырттану Имету! — хихикнул довольно Михаля.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗрне шӑхӑртса хӑвартӑн пулать апла? — тутине вӗҫлентерсе тытрӗ старостӑ.

Небось одну себе припрятал? — кривя губы в недоверчивой усмешке, вопрошал староста.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ун пек те пулать ҫав, хм-хм-хм, — сарлака тутине уҫмасӑрах кулкаларӗ Пикмӑрса.

— Бывает и такое, — продолжал посмеиваться Бикмурза.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эсӗ ху та пирӗн тӑван ача вырӑнӗнче темелле, — Шерккей, те ытла ӳстерсе каланӑшӑн, ҫӳлти тутине шӑлӗпе хӗстеркелесе илчӗ.

И сам ты для нас как родной, — Шерккей вдруг прикусил верхнюю губу: видать, почувствовал, что загнул лишку.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл сулахай урипе аллине кӑна хускаткалать, ҫӑварӗнче пӗр тӗпренчӗк пулмасан та, хушӑран темӗн чӑмлать, типсе куштӑрканӑ тутине ҫулакалать, хӗсӗк куҫне мӑч-мӑч уҫса-хупса, хӑй умӗнче кам-кам тӑнине пӗлме тӑрӑшнӑ пек пӑхкалать.

Старик изредка пошевеливал левой рукой и ногой, беспрестанно что-то жевал, облизывал губы, хотя во рту у него вот уже несколько дней не было ни крупинки, иногда он размыкал тяжелые веки и, часто моргая, всматривался в окружающих, словно пытался узнать, кто стоит с ним рядом.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чашӑксем пушанса юлсан тин чарӑнчӗ те, васканипе хӑй ҫинӗ апатӑн тутине те ӑнланса юлайманшӑн хӗрхенчӗ.

И, только когда в мисках было уже пусто, спохватился и пожалел, что впопыхах даже не разобрал вкуса того, что съел.

5. Тӗлпулу // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Ан шарла! — унӑн тутине хупӑрлать Зина.

— Молчи! — зажимает ему рот Зина.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней