Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ахӑлтатса (тĕпĕ: ахӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шофер, Хӗрлӗ Полесьере тӑрса вӑхӑт нумай ирттернӗ пирки, ялтан тухсан машинӑна «тӗк татнӑ пек» хӑваларӗ; хӗрсем ахӑлтатса, ҫуйӑхса пӗр-пӗринчен яра-яра тытрӗҫ.

Шофер, чтобы наверстать время, потраченное на заезд в Красное Полесье, за селом пустил грузовик на «сверхполную» скорость; девчата с хохотом и визгом цеплялись друг за дружку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Анчах Катя сасси ӳпкелешсе мар, кӑмӑллӑн янӑранине туйсан, вӑл ахӑлтатса кулса ячӗ.

Но голос Кати звучал дружелюбно, и он от души расхохотался.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Зимин ахӑлтатса кулса ячӗ.

Зимин расхохотался.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Пулнӑччӗ ун пек ҫылӑх… — илтӗнчӗ Федьӑна янравлӑ сасӑ, унтан ҫав вӑхӑтрах, ҫав сасса ахӑлтатса кулни хупласа хучӗ.

— Был такой грех… — долетел до Феди веселый, по-мальчишески звонкий голос, и тут же пропал, заглушённый взрывом хохота.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ыттисем ахӑлтатса кулса ячӗҫ, Федя та вӑтанса тӑмарӗ.

Остальные громко рассмеялись, но Федя не смутился.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӗтӗмпе юр айне пулнӑ, силленнӗ чух ахӑлтатса кулать.

Вся в снегу, отряхивается и хохочет.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ухмах Паша ҫухӑрашнине, казаксем лахӑл-лахӑл ахӑлтатса кулнине илтес мар тесе, вӑл лашисене кӑкарса тӑратнӑ юпа ҫывӑхне пырса выртрӗ.

Он прилег возле коновязи, стараясь не слушать выкриков юродивого и грохочущего хохота казаков.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лере хыттӑн ахӑлтатса янине илтсе, вӑл васкарах утрӗ, унтан кулӑ шӑпланса ҫитерехпе тахӑшӗ ӑслӑн вӗрентсе каланӑ сӑмахсене илтрӗ.

Взрыв хохота заставил его ускорить шаг, а затем в наступившей тишине он услышал чей-то поучающий, рассудительный голос:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Коридорта, пӗр ҫирӗм хӗрлӗармеец пулӗ, пӗрмечеллӗ кӗске кӗрӗк тӑхӑннӑ ҫӳллех мар арҫынна хупӑрласа илнӗ те, пӗрне-пери пӳлсех темскер калаҫаҫҫӗ, хыттӑн ахӑлтатса кулаҫҫӗ.

В коридоре десятка два красноармейцев, окружив небольшого человека, одетого в сборчатый романовский полушубок, что-то наперебой говорили и раскатисто смеялись.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Прохор лахӑл-лахӑл ахӑлтатса кулчӗ, Михаила хуллен айӑкӗнчен тӗртсе илчӗ.

Прохор захохотал, толкнул Михаила в бок.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Красноармеецсем ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Красноармейцы захохотали.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Артамонов телефон тӑрӑх икӗ минут ахӑлтатса кулчӗ.

Артамонов две минуты хохотал по телефону.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Пурте ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Помоги переводом

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Ҫар вӑййинче пулнӑ ачасем Антон отрядӗнчи боецсем тавра пуҫтарӑннӑ та вӗсем каласа панине итлеҫҫӗ, залра тӑтӑшах ахӑлтатса кулни янраса тӑчӗ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Каласса вӑл питӗ ӑста каларӗ, пуҫтарӑннӑ авиамоделистсем ахӑлтатса кулчӗҫ.

Рассказывал он так остроумно, что моделисты покатывались со смеху.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

— Ӑна лере йӑлт амантса пӗтернӗ! — ахӑлтатса ячӗ шахтерсенчен пӗри.

— Его же там изуродовали! — захохотал кто-то из шахтеров.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Упӑте, ҫын пуличчен, малтан ахӑлтатса кулнӑ та пуҫне ҫӳлелле ҫӗкленӗ, урӑхла каласан, тӳрӗленсе тӑнӑ, унтан йӗрсе янӑ.

Обезьяна, прежде тем стать человеком, сначала засмеялась и подняла голову вверх, то есть разогнулась, потом заплакала.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Бинтпа ҫыхса лартнӑ аллисен хул кӑкӗсенчи юлашкийӗсене ухмах ҫын пек пӑха-пӑха илчӗ, вара сасартӑк ним ӑнланмалла мар сасӑпа хӑрушшӑн ахӑлтатса ячӗ.

Обезумевшим взглядом поводил по забинтованным культям рук, ампутированных выше локтей, и вдруг захохотал страшным истерическим xoxoтом.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл хыттӑн ахӑлтатса кулнӑ сасӑ вара пӗтӗм шӑв-шава хупласа хучӗ.

Раскатистый хохот его перекрыл все голоса.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫапла тӑрӑлтарса хӑвараҫҫӗ те сирӗн йышшисене! — ахӑлтатса кулса ячӗ те Ермаков, кӗленче савӑтри спирта тӑккаласа, Богатырева пӗр стакан чая тултарса пӑчӗ.

— Вот так вашего брата умывают! — захохотал Ермаков и, расплескивая из бутыли, налил Богатыреву полный стакан спирта.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней