Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Асли каланӑ: «Куратӑн-и ӗнтӗ, эпӗ калани чӑн пулчӗ: эпӗ ку таранччен пит аван, канӑҫлӑ пурӑнатӑп, эсӗ патша пулнӑ пулсан та, нумай хуйхӑ куртӑн», — тенӗ.

Старший брат и говорит: «Вот и вышла моя правда: я все время жил тихо и хорошо, а ты хошь и был царем, зато много горя видел».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗҫӗнни каланӑ: «Ваттисем калаҫҫӗ: кашкӑртан хӑрас пулсан, вӑрмана та каяс мар, теҫҫӗ. Тата калаҫҫӗ: выртан чул айне шыв юхса кӗмест, теҫҫӗ. Маншӑн пулсан, каймалла», — тенӗ.

А меньшой сказал: «А я слыхал — волков бояться, в лес не ходить; да еще: под лежачий камень вода не потечет. По мне, надо идти».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ: «Пысӑк телей шыракан мӗнпур пеккине те ҫухатать, теҫҫӗ ваттисем. Тата калаҫҫӗ: «Пӗлӗтре вӗҫсе ҫӳрекен тӑрнана ан сӗн, кӑсӑяна алла тыттар, теҫҫӗ», — тенӗ.

Тогда старший сказал: «И пословица говорит: искать большого счастия — малое потерять; да еще: не сули журавля в небе, а дай синицу в руки».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тата акӑ мӗншӗн эпӗ вӑрмана каясшӑн: ҫынсем ман ҫинчен: вӑл хӑравҫӑ, тесе ан калаччӑр», — тенӗ.

Четвертое: не хочу я, чтоб подумали, что я чего-нибудь да побоялся».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тен, унта пире пӗртте кирлӗ мар телей кӗтсе тӑрать пулӗ», — тенӗ.

Может быть, нас там ждет такое счастие, какого нам вовсе не нужно».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чул ҫинчи ҫырӑва вуласа тухсан, кӗҫӗнни аслине каланӑ: «Атя, иксӗмӗр пӗрле каяр. Тен, эпир вӑл ҫырма урлӑ ишсе каҫӑпӑр та, упа ҫурисене пӳрт патне илсе ҫитерсе, пӗрле телей тупӑпӑр», — тенӗ.

Братья прочли, что было написано, и меньшой сказал: «Давай пойдем вместе. Может быть, мы переплывем эту реку, донесем медвежат до дому и вместе найдем счастие».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ту ҫинче пӳрт курӗ, ҫав пӳртре телей тупӗ», — тенӗ.

На горе увидишь дом, и в доме том найдешь счастие».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑранипе Атӑла йӑлӑна пуҫланӑ: «Атӑл аппам, каҫар мана, эпӗ санӑн йӑмӑку пулӑп, тархасшӑн, мана Хвалын патшалӑхне ҫитер», — тенӗ.

Назвалась меньшой сестрой и попросила Волгу довести ее до Хвалынского царства.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вазузи: «Юрӗ, эппин», — тенӗ.

Вазуза согласилась.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атӑлӗ каланӑ: «Мӗншӗн тавлашса тӑратпӑр, эпир иксӗмӗр те ҫитӗннӗ хӗрсем. Атя, ыран ирех тӑрар та харпӑр хӑй ҫулӗпе каяр. Пиртен хӑшӑмӑр Хвалын патшалӑхне ҫӑмӑлтарах, часрах пырса ҫитнине курӑпӑр», — тенӗ.

Волга сказала: «Зачем нам спорить,— мы обе на возрасте. Давай выйдем завтра поутру из дому и пойдем каждая своей дорогой; тогда увидим, кто из двух лучше пройдет и скорее придет в Хвалынское царство».

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫак япалана компас тенӗ.

Это устройство назвали компасом.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл чула Магнис ячӗпе магнит тенӗ.

И прозвали его магнитом.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ерипе пынӑ пулсан, машина урапана пырса перӗнӗччӗ те, хӑй йӗрӗ ҫинчен сиксе тухса кайӗччӗ», — тенӗ.

А на тихом ходу нас бы выбросило из рельсов».

Хытӑ пынипе вӑй хутшӑнать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тискер кайӑксем, пурте тенӗ пекех, япалана шӑршӑпа пӗлеҫҫӗ.

А для зверей почти для всех нужнее всего понюхать вещь.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Архимед патшана каланӑ: «Акӑ ҫакӑнта миҫе муклашка ытлашши илсе хунӑ, сана Димитри ҫавӑн чухлӗ улталанӑ», — тенӗ.

Архимед и говорит: «Вот сколько тут снято лишних гирек, на столько Димитрий и обманул тебя».

Япала йывӑрӑшӗпе унӑн пысӑкӑшӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан Архимед ҫӗлӗке шывра виҫсе пӑхнӑ та патшана чӗнсе илсе каланӑ: «Кӗрепенкке таса ылтӑн шывра пӗр муклашка кая туртать, кӗрепенкке кӗмӗл шывра икӗ муклашка кая туртать. Ҫапла ӗнтӗ ҫӗлӗке 12 кӗрепенкке таса ылтӑнран тунӑ пулсан, ӑна шывра виҫнӗ чухне 12 кӗрепенккерен 12 муклашка илес пулать. Акӑ нӑх», — тенӗ.

Потом Архимед всю корону свесил в воде, позвал царя и сказал: «С фунта чистого золота, если весить в воде, остается гирька; а если весить серебро в воде, остаются две гирьки с фунта; стало быть, если корона вся из чистого золота и в ней 12 фунтов, то в двенадцати фунтах надо снять с весов 12 гирек. Вот смотри».

Япала йывӑрӑшӗпе унӑн пысӑкӑшӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл патшана каланӑ: «Ҫӗлӗке ан ваттар, ӗҫӗ харама каять, эпӗ ватмасӑрах унта мӗн чухлӗ кӗмӗлпе мӗн чухлӗ ылтӑнне пӗлӗп», — тенӗ.

Он сказал царю: «Не вели ломать корону, чтобы даром не пропала работа; а я, не ломаючи короны, узнаю, сколько в ней серебра и сколько золота».

Япала йывӑрӑшӗпе унӑн пысӑкӑшӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑшӗ-пӗри пусса тата анасшӑн пулнӑ, анчах пӗр ватӑ ҫын вӗсене чарса каланӑ: «Унта анма юрамасть, пусӑри сывлӑш таса мар, вӑл сывлӑш ҫынсене вӗлерет», — тенӗ.

Тогда хотели лезть еще, но один старый мужик сказал, что лазить нельзя, потому что в колодце дурной воздух, и что этот дурной воздух убивает людей.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Старасти кулса янӑ: «Атя эппин, халӗ эсӗ выҫӑ варлӑ, ахӑр, тытса чарӑп, апат хыҫҫӑн тытса та чараймӑн», — тенӗ.

Староста посмеялся ей и сказал: — Ну, пойдем. Ты теперь натощак, так я удержу; а после обеда и не удержать.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ху янӑ, хӑвах анса ил, — тенӗ Элексантӑрӗ. «Анасса ӗнтӗ эпӗ хам та анса илӗп, эсӗ мана антарччӗ», — тенӗ выльӑх пӑхакан арӑмӗ.

— Александр сказал: — Ты упустила, ты и доставай, — скотница сказала, что она, пожалуй, сама полезет, — только чтобы он спускал ее.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней